പരിഭാഷ ആയത്ത് 75 അദ്ധ്യായം സൂറത്ത് ഹൂദ് - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 75

اِنَّ اِبْرٰهِیْمَ لَحَلِیْمٌ اَوَّاهٌ مُّنِیْبٌ ۟

﴿إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ لَحَلِيمٌ﴾ همانا ابراهیم، دارای اخلاق نیک و تحمل و سعۀ صدر است، و هنگام نادانی نادانان خشم نمی‌گیرد. ﴿أَوَّٰهٞ﴾ و در همۀ اوقات به درگاه خداوند زاری و تضرع می‌کند. ﴿مُّنِيبٞ﴾ و توبه‌کار و بسیار رجوع کننده و بازگردنده به سوی خدا است؛ چون خدا را می‌شناسد و او را دوست دارد، و به او روی می‌آورد و از غیر خدا روی می‌گرداند. بنابراین در مورد کسانی که خداوند به هلاکت قطعی آنها حکم کرده بود مجادله می‌کرد.