പരിഭാഷ ആയത്ത് 112 അദ്ധ്യായം സൂറത്ത് ആലുഇംറാൻ - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 112

ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ اَیْنَ مَا ثُقِفُوْۤا اِلَّا بِحَبْلٍ مِّنَ اللّٰهِ وَحَبْلٍ مِّنَ النَّاسِ وَبَآءُوْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللّٰهِ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ؕ— ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ كَانُوْا یَكْفُرُوْنَ بِاٰیٰتِ اللّٰهِ وَیَقْتُلُوْنَ الْاَنْۢبِیَآءَ بِغَیْرِ حَقٍّ ؕ— ذٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَّكَانُوْا یَعْتَدُوْنَ ۟ۗ

در اینجا خداوند از حالت یهودیان خبر می‌دهد که مُهر ذلت بر آنان زده شده است، و هر کجا که باشند، هراس دارند و می‌ترسند و هیچ چیزی امنیت آنها را تأمین نمی‌کند، مگر اینکه به پیمان‌ها و معاهداتی که با دیگران منعقد می‌کنند، پایبند باشند و در برابر احکام اسلام، سر خم ‌کنند، و جزیه بپردازند. ﴿وَحَبۡلٖ مِّنَ ٱلنَّاسِ﴾ یعنی امنیت آنها تأمین نمی‌شود مگر وقتی که تحت سرپرستی و نظارت دیگران باشند، همان‌طور که در گذشته‌های دور و نزدیک حالشان این‌گونه بوده است. و آنان در این سال‌های اخیر، که توانسته‌اند به طور موقت حکومتی را در فلسطین ایجاد کنند، در سایۀ کمک قدرت‌های بزرگ و تمهیداتی بوده که آنها برایشان فراهم کرده‌اند؛ چرا که آنها بودند راه را برای یهودیان هموار کردند. ﴿وَبَآءُو بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ﴾ و خداوند بر آنها خشم گرفته ‌و آنان را با ذلت و بینوایی و بدبختی مجازات نموده است، و سبب آن، این است که آنها به آیات خدا کفر ورزیدند، و پیامبران را به ناحق ‌کشتند؛ یعنی آنها پیامبران را، از روی جهل و نادانی نمی‌کشتند، بلکه از روی سرکشی و عناد، به قتل آنان مبادرت می‌ورزیدند. ﴿بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ﴾ این سزای شدید و گوناگونی که دامان آنان را می‌گیرد، به خاطر سرکشی و تجاوزشان می‌باشد، پس خداوند به آنها ستم نکرده، و آنها را بدون گناه مجازات ننموده است، بلکه آنچه خداوند بر سر آنها آورده، به خاطر سرکشی و دشمنی و کفر و تکذیب پیامبران و جنایت‌های فجیع‌شان بوده است.