പരിഭാഷ ആയത്ത് 35 അദ്ധ്യായം സൂറത്തുത്തൗബഃ - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 35

یَّوْمَ یُحْمٰی عَلَیْهَا فِیْ نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوٰی بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوْبُهُمْ وَظُهُوْرُهُمْ ؕ— هٰذَا مَا كَنَزْتُمْ لِاَنْفُسِكُمْ فَذُوْقُوْا مَا كُنْتُمْ تَكْنِزُوْنَ ۟

سپس آن عذاب را تفسير نمود و فرمود: {يَوْمَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ} روزی که اموال‌شان در آتش جهنم گداخته می‏شود، پس هر درهم و ديناری جدا گداخته می‏شود. {فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ} و در روز قيامت پيشانی و پهلو و پشت‌های ايشان با آن داغ می‏گردد، هر وقت سرد شوند دوباره داغ می‏شوند، در روزی که مدت آن به اندازه پنجاه هزار سال است. و از روی توبيخ و سرزنش به آنها گفته می‏شود: {هَذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَكْنِزُونَ} اين همان چيزی است که برای خود اندوختيد، پس اينک بچشيد سزای آنچه را که می‏اندوختيد، پس خدا بر شما ستم نکرده است، بلکه شما خود بر خويشتن ستم کرديد و خود را با اين اموال اندوخته شده عذاب داديد. خداوند در اين دو آيه بيان می‏دارد که انسان در دوران ثروتمندی‏اش به يکی از اين دو صورت منحرف می‏شود، يا اينکه مالش را در راه باطل خرج می‏نمايد که جز ضرر محض هيچ سودی به او نمی‏رساند، مانند صرف کردن اموال در راه گناه و شهوت‏هايی که انسان را از طاعت خدا باز می‏دارد، و صرف کردن آن برای بازداشتن مردم از راه خدا، يا اينکه مخارج واجب و دادنی‏های لازم را از مال خود نمی‏پردازد. و نهی از چيزی در واقع امر به ضدّ آن است.