പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ഹിജ്ർ - സെർബിയൻ പരിഭാഷ - റുവാദ് തർജമ സെന്റർ - പേജ് നമ്പർ 265 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 52

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗا قَالَ إِنَّا مِنكُمۡ وَجِلُونَ

када су дошли код њега и казали: „Мир Божји!“ Он рече: „Ми смо се вас уплашили!”

ആയത്ത്: 53

قَالُواْ لَا تَوۡجَلۡ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ

“Не плаши се!” Рекоше, “доносимо ти радосну вест, ученог ћеш сина имати.”

ആയത്ത്: 54

قَالَ أَبَشَّرۡتُمُونِي عَلَىٰٓ أَن مَّسَّنِيَ ٱلۡكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ

„Зар ми доносите радосну вест сада кад ме је старост опхрвала?“ Рече он, „чиме ћете да ме обрадујете?“

ആയത്ത്: 55

قَالُواْ بَشَّرۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡقَٰنِطِينَ

„Доносимо ти радосну вест која ће заиста да се обистини“, казаше они, „зато не буди од оних који губе наду!“

ആയത്ത്: 56

قَالَ وَمَن يَقۡنَطُ مِن رَّحۡمَةِ رَبِّهِۦٓ إِلَّا ٱلضَّآلُّونَ

„А ко губи наду у милост свога Господара осим заблудели?!“ Рече он.

ആയത്ത്: 57

قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

И упита: „А који је тачно разлог вашег доласка, о изасланици?“

ആയത്ത്: 58

قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ

„Ми смо“, казаше, „заиста, послати народу који је огрезао у злу,

ആയത്ത്: 59

إِلَّآ ءَالَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمۡ أَجۡمَعِينَ

изузев Лотове породице, њих ћемо, заиста, све да спасимо,

ആയത്ത്: 60

إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَآ إِنَّهَا لَمِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ

осим његове жене, она ће, одредили смо, да буде од оних који ће да остану и искусе казну.“

ആയത്ത്: 61

فَلَمَّا جَآءَ ءَالَ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

И кад изасланици дођоше до Лотове породице,

ആയത്ത്: 62

قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ

он рече: „Ви сте, заиста, непознати људи!“

ആയത്ത്: 63

قَالُواْ بَلۡ جِئۡنَٰكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمۡتَرُونَ

„Не“, казаше они. „Доносимо ти оно у шта ови стално сумњају,

ആയത്ത്: 64

وَأَتَيۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ

доносимо ти оно што ће да се догоди сигурно, а ми, заиста, истину говоримо.

ആയത്ത്: 65

فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَٱتَّبِعۡ أَدۡبَٰرَهُمۡ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٞ وَٱمۡضُواْ حَيۡثُ تُؤۡمَرُونَ

Изведи породицу своју у глуво доба ноћи, а ти буди на њиховом зачељу, и нека се нико од вас не осврће, и идите тамо где вам се наређује!“

ആയത്ത്: 66

وَقَضَيۡنَآ إِلَيۡهِ ذَٰلِكَ ٱلۡأَمۡرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰٓؤُلَآءِ مَقۡطُوعٞ مُّصۡبِحِينَ

И Ми смо му објавили оно што ће да се догоди: да ће они, сви до последњег, у свитање да буду уништени.

ആയത്ത്: 67

وَجَآءَ أَهۡلُ ٱلۡمَدِينَةِ يَسۡتَبۡشِرُونَ

И дођоше становници града, весели.

ആയത്ത്: 68

قَالَ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ ضَيۡفِي فَلَا تَفۡضَحُونِ

„Заиста су ово моји гости“, рече, „па ме не срамотите,

ആയത്ത്: 69

وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ

и бојте се Аллаха, и не понижавајте ме!“

ആയത്ത്: 70

قَالُوٓاْ أَوَلَمۡ نَنۡهَكَ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

„А зар ти нисмо забранили да било кога угостиш?“