പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുത്ത്വാരിഖ് - താജികി വിവർത്തനം - ഖോജ മഹ്രൂഫ് ഖോജ മീർ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

Сураи Ториқ (Ончӣ дар шаб ояд)

ആയത്ത്: 1

وَٱلسَّمَآءِ وَٱلطَّارِقِ

1. Аллоҳ савганд ёд мекунад ба осмон ва ситорае, ки шабонагоҳ пайдо мешавад.

ആയത്ത്: 2

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلطَّارِقُ

2. Ва ту чӣ донӣ, ки ситорае, ки дар шаб пайдо мешавад, чи ҳаст?

ആയത്ത്: 3

ٱلنَّجۡمُ ٱلثَّاقِبُ

3. Ситораи дурахшоне ҳаст, ки торикии шабро мешикофад.

ആയത്ത്: 4

إِن كُلُّ نَفۡسٖ لَّمَّا عَلَيۡهَا حَافِظٞ

4. Касе вуҷуд надорад, магар ки бар ӯ фариштае вакил карда шудааст барои навиштани амалҳои ӯ.

ആയത്ത്: 5

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ مِمَّ خُلِقَ

5. Пас одамӣ, ки рӯзи аз нав зинда гардонидани баъд аз мирониданро инкор мекунад, бингарад, ки аз чӣ чиз офарида шудааст?

ആയത്ത്: 6

خُلِقَ مِن مَّآءٖ دَافِقٖ

6. Аз оби мании ҷаҳандаи ночиз офарида шудааст,

ആയത്ത്: 7

يَخۡرُجُ مِنۢ بَيۡنِ ٱلصُّلۡبِ وَٱلتَّرَآئِبِ

7. ки аз миёни устухони пушти мардва устухони синаи зан берун меояд.

ആയത്ത്: 8

إِنَّهُۥ عَلَىٰ رَجۡعِهِۦ لَقَادِرٞ

8. Бегумон, Аллоҳ ба бозофариниши ӯ тавоност,

ആയത്ത്: 9

يَوۡمَ تُبۡلَى ٱلسَّرَآئِرُ

9. рӯзе, ки розҳои ниҳон ошкор мешаванд. Ва амали солеҳ аз амали фосид ҷудо мегардад.

ആയത്ത്: 10

فَمَا لَهُۥ مِن قُوَّةٖ وَلَا نَاصِرٖ

10. Онгоҳ ӯро тавоноӣ ва ёваре набошад.

ആയത്ത്: 11

وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلرَّجۡعِ

11. Савганд ба осмони бозборанда!^[3099]

[3099]Ба ҷуз Аллоҳ барои махлуқ сазовор нест ба ғайри Аллоҳ қасам ёд кунад, зеро, ки ин амали ширк аст.

ആയത്ത്: 12

وَٱلۡأَرۡضِ ذَاتِ ٱلصَّدۡعِ

12. Савганд ба замине, ки дар он шикофиҳо ҳаст аз онҳо гиёҳҳо мерӯянд.

ആയത്ത്: 13

إِنَّهُۥ لَقَوۡلٞ فَصۡلٞ

13. Бегумон, Қуръон сухани равшан ва ҷудокунандаи ҳақ аз ботил аст.

ആയത്ത്: 14

وَمَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ

14. Ва он ҳазл нест!

ആയത്ത്: 15

إِنَّهُمۡ يَكِيدُونَ كَيۡدٗا

15. Бегумон, ононе ки паёмбар саллалллоҳу алайҳи ва салламро бовар намекунанд ҳилае меандешанд, то Қуръон ва расулро дурӯғ бароранд ва ботили худро таъйид намоянд.^[3100]

[3100] Тафсири Саъдӣ 1\920

ആയത്ത്: 16

وَأَكِيدُ كَيۡدٗا

16. Ва Манниз чорае меандешам, то ҳақро нусрат диҳам, агарчӣ кофиронро нописанд ояд.

ആയത്ത്: 17

فَمَهِّلِ ٱلۡكَٰفِرِينَ أَمۡهِلۡهُمۡ رُوَيۡدَۢا

17. Пас кофиронро мӯҳлат деҳ, андак мӯҳлаташон деҳ! Ва дар фуруд омадани азоб ба онҳо шитоб макун!