പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ ഖിയാമഃ - തുർകിഷ് വിവർത്തനം - ശഅ്ബാൻ ബറേത്ഷ് - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

Sûretu'l-Kıyâmeh

ആയത്ത്: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Yemin olsun kıyamet gününe.

ആയത്ത്: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

Yemin olsun kendini kınayan nefse.

ആയത്ത്: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

İnsan, kemiklerini bir araya getiremeyeceğimizi mi sanıyor?

ആയത്ത്: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

Evet, onun parmak uçlarını bile yaratıp, düzenlemeye gücümüz yeter.

ആയത്ത്: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

Oysa, insan önündekini yalanlamak ister de.

ആയത്ത്: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Kıyamet günü ne zaman? diye sorar.

ആയത്ത്: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

Göz dehşetlekamaştığı zaman

ആയത്ത്: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

Ay tutulduğu;

ആയത്ത്: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

Güneş ve Ay bir araya getirildiği zaman;

ആയത്ത്: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

(O gün) insan: Bugün kaçacak yer nerede? der.

ആയത്ത്: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

Hayır! Asla kaçacak bir yer yoktur.

ആയത്ത്: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

O gün varıp durulacak yer, sadece Rabbinin katıdır.

ആയത്ത്: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

O gün insana, ileri götürdüğü ve geri bıraktığı ne varsa bildirilir.

ആയത്ത്: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

Doğrusu insan kendi şahsı aleyhine bir hüccettir.

ആയത്ത്: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

İsterse özür beyan etsin.

ആയത്ത്: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

Onu (vahyi) çarçabuk almak için dilini kımıldatma. @തിരുത്തപ്പെട്ടത്

ഒറിജിനൽ ടെക്സ്റ്റ്Velev ki, mazeretlerini ortaya atmış bulunsun. വ്യത്യാസം കാണിക്കുക

ആയത്ത്: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

Hiç şüphesiz onu (kalbinde) toplamak ve onu (diline salarak) okumak bize aittir.

ആയത്ത്: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

Onu okuduğumuz zaman onun okunuşuna tabi ol.

ആയത്ത്: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

Sonra onu açıklamak yine bize aittir.

ആയത്ത്: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

Hayır! Siz, acil olanı/dünyayı seviyorsunuz.

ആയത്ത്: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

Ahireti bırakıyorsunuz.

ആയത്ത്: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

O gün, parıldayan yüzler vardır.

ആയത്ത്: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

Rabbine bakar.

ആയത്ത്: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

O gün asık yüzler de vardır.

ആയത്ത്: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

Bellerini bükecek bir felakete uğrayacağını anlayacak.

ആയത്ത്: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

Hayır! Ruh köprücük kemiğine dayanmış.

ആയത്ത്: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

Yok mu okuyup (şifa isteyen)? denmiş.

ആയത്ത്: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

Anlar ki, bu bir ayrılış.

ആയത്ത്: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

Bacakları birbirine dolaşmıştır.

ആയത്ത്: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

O gün sevk, Rabbinedir.

ആയത്ത്: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

Tasdik etmemiş, namaz kılmamış.

ആയത്ത്: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

Fakat yalanlamış, yüz çevirmiş.

ആയത്ത്: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

Sonra da çalım satarak ailesine gitmişti,

ആയത്ത്: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

Helak olsun sana helak.

ആയത്ത്: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

Sonra sen buna layıksın!

ആയത്ത്: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

İnsan kendisini başı boş bırakılacağını mı sanar?

ആയത്ത്: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

O, akıtılan bir meni damlası değil miydi?

ആയത്ത്: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

Sonra “alaka” olmuş, Allah, onu yaratmış ve düzenlemişti.

ആയത്ത്: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

Ondan da iki eşi, erkek ve dişiyi var etmişti.

ആയത്ത്: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

Bunu yapanın ölüleri diriltmeye gücü yetmez mi?