ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߟߐ߬ߓߊ ߝߐߘߊ - ߕߙߎߞߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߛ߭ߊ߬ߺߊ߳ߑߓߊ߯ߣߎ߬ ߔߙߍߗ ߓߟߏ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

Sûretu'l-Kıyâmeh

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Yemin olsun kıyamet gününe.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

Yemin olsun kendini kınayan nefse.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

İnsan, kemiklerini bir araya getiremeyeceğimizi mi sanıyor?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

Evet, onun parmak uçlarını bile yaratıp, düzenlemeye gücümüz yeter.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

Oysa, insan önündekini yalanlamak ister de.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Kıyamet günü ne zaman? diye sorar.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

Göz dehşetlekamaştığı zaman

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

Ay tutulduğu;

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

Güneş ve Ay bir araya getirildiği zaman;

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

(O gün) insan: Bugün kaçacak yer nerede? der.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

Hayır! Asla kaçacak bir yer yoktur.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

O gün varıp durulacak yer, sadece Rabbinin katıdır.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

O gün insana, ileri götürdüğü ve geri bıraktığı ne varsa bildirilir.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

Doğrusu insan kendi şahsı aleyhine bir hüccettir.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

İsterse özür beyan etsin.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

Onu (vahyi) çarçabuk almak için dilini kımıldatma. @ߛߊߞߍߓߊ߮

ߞߟߏߜߍ ߓߊߖߏߣߊVelev ki, mazeretlerini ortaya atmış bulunsun. ߘߊ߲߬ߝߘߊ߬ߓߐ ߦߌ߬ߘߊ߬ߟߌ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

Hiç şüphesiz onu (kalbinde) toplamak ve onu (diline salarak) okumak bize aittir.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

Onu okuduğumuz zaman onun okunuşuna tabi ol.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

Sonra onu açıklamak yine bize aittir.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

Hayır! Siz, acil olanı/dünyayı seviyorsunuz.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

Ahireti bırakıyorsunuz.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

O gün, parıldayan yüzler vardır.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

Rabbine bakar.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

O gün asık yüzler de vardır.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

Bellerini bükecek bir felakete uğrayacağını anlayacak.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

Hayır! Ruh köprücük kemiğine dayanmış.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

Yok mu okuyup (şifa isteyen)? denmiş.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

Anlar ki, bu bir ayrılış.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

Bacakları birbirine dolaşmıştır.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

O gün sevk, Rabbinedir.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

Tasdik etmemiş, namaz kılmamış.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

Fakat yalanlamış, yüz çevirmiş.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

Sonra da çalım satarak ailesine gitmişti,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

Helak olsun sana helak.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

Sonra sen buna layıksın!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

İnsan kendisini başı boş bırakılacağını mı sanar?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

O, akıtılan bir meni damlası değil miydi?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

Sonra “alaka” olmuş, Allah, onu yaratmış ve düzenlemişti.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

Ondan da iki eşi, erkek ve dişiyi var etmişti.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

Bunu yapanın ölüleri diriltmeye gücü yetmez mi?