अर्थको अनुवाद सूरः इस्रा - अल्बेनियन अनुवाद : रव्वाद अनुवाद केन्द्रद्वारा अनुवाद कार्य भइरहेको छ । - पवित्र कुरअानको विश्वकोश

El Isra

श्लोक: 1

سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِيٓ أَسۡرَىٰ بِعَبۡدِهِۦ لَيۡلٗا مِّنَ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ إِلَى ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡأَقۡصَا ٱلَّذِي بَٰرَكۡنَا حَوۡلَهُۥ لِنُرِيَهُۥ مِنۡ ءَايَٰتِنَآۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ

I patëmeta është Ai që e barti robin e Vet (Muhamedin) natën nga Xhamia e Shenjtë (Qabeja) në Xhaminë Aksa, rrethinën e së cilës e kemi bekuar, për t'i treguar disa nga shenjat Tona. Me të vërtetë, Ai është Gjithëdëgjuesi, Gjithëvëzhguesi.

श्लोक: 2

وَءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ وَجَعَلۡنَٰهُ هُدٗى لِّبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ أَلَّا تَتَّخِذُواْ مِن دُونِي وَكِيلٗا

Ne ia dhamë Musait Librin, të cilin e bëmë udhërrëfyes për bijtë e Israilit (duke u thënë): "Mos merrni ndonjë mbrojtës përveç Meje,

श्लोक: 3

ذُرِّيَّةَ مَنۡ حَمَلۡنَا مَعَ نُوحٍۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَبۡدٗا شَكُورٗا

o pasardhës të atyre që i bartëm me Nuhun! Ai ishte njëmend rob falënderues."

श्लोक: 4

وَقَضَيۡنَآ إِلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ فِي ٱلۡكِتَٰبِ لَتُفۡسِدُنَّ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَرَّتَيۡنِ وَلَتَعۡلُنَّ عُلُوّٗا كَبِيرٗا

Ne u shpallëm bijve të Israilit në Libër: "Ju do të bëni dy herë shkatërrime në Tokë dhe do të bëheni shumë mizorë."

श्लोक: 5

فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ أُولَىٰهُمَا بَعَثۡنَا عَلَيۡكُمۡ عِبَادٗا لَّنَآ أُوْلِي بَأۡسٖ شَدِيدٖ فَجَاسُواْ خِلَٰلَ ٱلدِّيَارِۚ وَكَانَ وَعۡدٗا مَّفۡعُولٗا

Kur erdhi paralajmërimi i parë, Ne dërguam kundër jush disa nga robërit Tanë të fuqishëm që shkelnin shtëpi më shtëpi. Ky qe një paralajmërim që duhej përmbushur.

श्लोक: 6

ثُمَّ رَدَدۡنَا لَكُمُ ٱلۡكَرَّةَ عَلَيۡهِمۡ وَأَمۡدَدۡنَٰكُم بِأَمۡوَٰلٖ وَبَنِينَ وَجَعَلۡنَٰكُمۡ أَكۡثَرَ نَفِيرًا

Pastaj ju dhamë sërish fitore kundër tyre, ju ndihmuam me pasuri e djem dhe ju bëmë më të shumtë në numër.

श्लोक: 7

إِنۡ أَحۡسَنتُمۡ أَحۡسَنتُمۡ لِأَنفُسِكُمۡۖ وَإِنۡ أَسَأۡتُمۡ فَلَهَاۚ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ ٱلۡأٓخِرَةِ لِيَسُـُٔواْ وُجُوهَكُمۡ وَلِيَدۡخُلُواْ ٱلۡمَسۡجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٖ وَلِيُتَبِّرُواْ مَا عَلَوۡاْ تَتۡبِيرًا

Nëse bëni mirë, e keni për vete, e, nëse bëni keq, e bëni kundër vetes. Kur erdhi koha e përmbushjes së paralajmërimit të dytë, (Ne dërguam robër) që t'i poshtëronin fytyrat tuaja dhe të hynin në xhami, siç kishin hyrë herën e parë, dhe të rrënonin gjithçka që pushtonin.

श्लोक: 8

عَسَىٰ رَبُّكُمۡ أَن يَرۡحَمَكُمۡۚ وَإِنۡ عُدتُّمۡ عُدۡنَاۚ وَجَعَلۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡكَٰفِرِينَ حَصِيرًا

Ndoshta, Zoti juaj do t'ju mëshirojë, por, nëse ju ktheheni (në gjynahe), edhe Ne do të kthehemi (në ndëshkim). Ne e kemi bërë Xhehenemin burg për jobesimtarët.

श्लोक: 9

إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ وَيُبَشِّرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرٗا كَبِيرٗا

Me të vërtetë, ky Kuran udhëzon në atë që është më e drejta dhe u jep lajmin e mirë besimtarëve që bëjnë vepra të mira se do të kenë shpërblim të madh.

श्लोक: 10

وَأَنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ أَعۡتَدۡنَا لَهُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا

Ndërkaq, për ata që nuk besojnë jetën tjetër kemi përgatitur dënim të dhembshëm.

श्लोक: 11

وَيَدۡعُ ٱلۡإِنسَٰنُ بِٱلشَّرِّ دُعَآءَهُۥ بِٱلۡخَيۡرِۖ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ عَجُولٗا

Njeriu lutet për keq, ashtu siç lutet për mirë; njeriu është njëmend i nxituar.

श्लोक: 12

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ ءَايَتَيۡنِۖ فَمَحَوۡنَآ ءَايَةَ ٱلَّيۡلِ وَجَعَلۡنَآ ءَايَةَ ٱلنَّهَارِ مُبۡصِرَةٗ لِّتَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡ وَلِتَعۡلَمُواْ عَدَدَ ٱلسِّنِينَ وَٱلۡحِسَابَۚ وَكُلَّ شَيۡءٖ فَصَّلۡنَٰهُ تَفۡصِيلٗا

Ne i bëmë natën dhe ditën dy shenja, por Ne e errësuam treguesin e natës, ndërsa treguesin e ditës e bëmë të ndritshëm, që të kërkoni dhuntitë e Zotit tuaj dhe të dini numrin e viteve dhe llogaritjen e kohës. Ne kemi shpjeguar çdo gjë në hollësi.

श्लोक: 13

وَكُلَّ إِنسَٰنٍ أَلۡزَمۡنَٰهُ طَٰٓئِرَهُۥ فِي عُنُقِهِۦۖ وَنُخۡرِجُ لَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ كِتَٰبٗا يَلۡقَىٰهُ مَنشُورًا

Çdo njeriu ia kemi lidhur punën e tij në qafë, kurse në Ditën e Kiametit do t'i nxjerrim atij një libër, të cilin do ta gjejë të hapur (e do t'i themi):

श्लोक: 14

ٱقۡرَأۡ كِتَٰبَكَ كَفَىٰ بِنَفۡسِكَ ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكَ حَسِيبٗا

"Lexo librin tënd! Mjafton që ti të jesh sot llogaritës i vetvetes."

श्लोक: 15

مَّنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۗ وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبۡعَثَ رَسُولٗا

Kushdo që ndjek rrugën e drejtë, e ka për të mirën e vet dhe kushdo që humbet, humbet në dëm të vetvetes dhe askush nuk do të bartë barrën e tjetrit. Ne nuk e dënojmë asnjë popull derisa t'i çojmë të dërguar.

श्लोक: 16

وَإِذَآ أَرَدۡنَآ أَن نُّهۡلِكَ قَرۡيَةً أَمَرۡنَا مُتۡرَفِيهَا فَفَسَقُواْ فِيهَا فَحَقَّ عَلَيۡهَا ٱلۡقَوۡلُ فَدَمَّرۡنَٰهَا تَدۡمِيرٗا

Kur duam të shkatërrojmë një qytet, urdhërojmë udhëheqësit e tij (që t'i binden Allahut), por ata tregohen të pabindur në të, prandaj përmbushet vendimi dhe e shkatërrojmë atë tërësisht.

श्लोक: 17

وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِنَ ٱلۡقُرُونِ مِنۢ بَعۡدِ نُوحٖۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا

Sa e sa breza kemi shkatërruar që nga koha e Nuhut! Mjafton që Zoti yt është i Gjithëdijshëm dhe Gjithëvëzhgues për gjynahet e robërve të Vet.

श्लोक: 18

مَّن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡعَاجِلَةَ عَجَّلۡنَا لَهُۥ فِيهَا مَا نَشَآءُ لِمَن نُّرِيدُ ثُمَّ جَعَلۡنَا لَهُۥ جَهَنَّمَ يَصۡلَىٰهَا مَذۡمُومٗا مَّدۡحُورٗا

Sa i përket atij që dëshiron jetën kalimtare, Ne i japim në të, atij që duam, çfarë të dëshirojmë, pastaj e fusim në Xhehenem, ku do të dënohet i përbuzur e i përzënë (nga mëshira e Allahut).

श्लोक: 19

وَمَنۡ أَرَادَ ٱلۡأٓخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعۡيَهَا وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَأُوْلَٰٓئِكَ كَانَ سَعۡيُهُم مَّشۡكُورٗا

E, sa i përket atij që synon botën tjetër dhe përpiqet për të ashtu siç duhet, duke qenë besimtar, mundi i tij do të vlerësohet.

श्लोक: 20

كُلّٗا نُّمِدُّ هَٰٓؤُلَآءِ وَهَٰٓؤُلَآءِ مِنۡ عَطَآءِ رَبِّكَۚ وَمَا كَانَ عَطَآءُ رَبِّكَ مَحۡظُورًا

Të gjithë atyre, Ne u japim (në këtë jetë) nga dhuntitë e Zotit tënd, sepse dhuntitë e Zotit tënd nuk mund t'i mohohen askujt.

श्लोक: 21

ٱنظُرۡ كَيۡفَ فَضَّلۡنَا بَعۡضَهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ وَلَلۡأٓخِرَةُ أَكۡبَرُ دَرَجَٰتٖ وَأَكۡبَرُ تَفۡضِيلٗا

Shih se si i dallojmë disa mbi të tjerët, por në botën tjetër do të ketë dallime më të mëdha në shkallë dhe epërsi.

श्लोक: 22

لَّا تَجۡعَلۡ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَقۡعُدَ مَذۡمُومٗا مَّخۡذُولٗا

Mos vër zot tjetër me Allahun, se do të mbetesh i përbuzur e i braktisur.

श्लोक: 23

۞ وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّآ إِيَّاهُ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنًاۚ إِمَّا يَبۡلُغَنَّ عِندَكَ ٱلۡكِبَرَ أَحَدُهُمَآ أَوۡ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَآ أُفّٖ وَلَا تَنۡهَرۡهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوۡلٗا كَرِيمٗا

Zoti juaj ka urdhëruar që të adhuroni vetëm Atë dhe të silleni mirë me prindërit. Nëse njërin nga ata ose të dy i zë pleqëria pranë teje, mos u thuaj atyre: "Uf!" e as mos i qorto, por thuaju fjalë të mira.

श्लोक: 24

وَٱخۡفِضۡ لَهُمَا جَنَاحَ ٱلذُّلِّ مِنَ ٱلرَّحۡمَةِ وَقُل رَّبِّ ٱرۡحَمۡهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرٗا

Shtriji para tyre krahët e përulësisë e të mëshirës dhe thuaj: "Zoti im, mëshiroji ata, ashtu siç më rritën mua kur unë isha i vogël!"

श्लोक: 25

رَّبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمۡۚ إِن تَكُونُواْ صَٰلِحِينَ فَإِنَّهُۥ كَانَ لِلۡأَوَّٰبِينَ غَفُورٗا

Zoti juaj e di më së miri çfarë keni në shpritrat tuaj. Nëse jeni të devotshëm, s'ka dyshim se Ai është Falës i Madh për ata që kthehen të penduar tek Ai.

श्लोक: 26

وَءَاتِ ذَا ٱلۡقُرۡبَىٰ حَقَّهُۥ وَٱلۡمِسۡكِينَ وَٱبۡنَ ٱلسَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرۡ تَبۡذِيرًا

Jepja të afërmit, nevojtarit dhe udhëtarit të mbetur rrugës të drejtën e vet dhe mos u bëj tepër shpërdorues!

श्लोक: 27

إِنَّ ٱلۡمُبَذِّرِينَ كَانُوٓاْ إِخۡوَٰنَ ٱلشَّيَٰطِينِۖ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِرَبِّهِۦ كَفُورٗا

Në të vërtetë, shpërdoruesit janë vëllezërit e shejtanëve, ndërsa shejtani është shumë mosmirënjohës ndaj Zotit të vet.

श्लोक: 28

وَإِمَّا تُعۡرِضَنَّ عَنۡهُمُ ٱبۡتِغَآءَ رَحۡمَةٖ مِّن رَّبِّكَ تَرۡجُوهَا فَقُل لَّهُمۡ قَوۡلٗا مَّيۡسُورٗا

Por, kur të largohesh prej tyre, duke shpresuar mëshirën nga Zoti yt, thuaju atyre fjalë të buta!

श्लोक: 29

وَلَا تَجۡعَلۡ يَدَكَ مَغۡلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِكَ وَلَا تَبۡسُطۡهَا كُلَّ ٱلۡبَسۡطِ فَتَقۡعُدَ مَلُومٗا مَّحۡسُورًا

Mos u bëj shumë dorështrënguar, as mos u bëj krejt dorëlëshuar, që të mos mbetesh i qortuar e i mjerë.

श्लोक: 30

إِنَّ رَبَّكَ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ وَيَقۡدِرُۚ إِنَّهُۥ كَانَ بِعِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا

Zoti yt ia shton rizkun kujt të dojë dhe ia pakon kujt të dojë. Me të vërtetë, Ai i di dhe i sheh mirë robërit e Vet.

श्लोक: 31

وَلَا تَقۡتُلُوٓاْ أَوۡلَٰدَكُمۡ خَشۡيَةَ إِمۡلَٰقٖۖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُهُمۡ وَإِيَّاكُمۡۚ إِنَّ قَتۡلَهُمۡ كَانَ خِطۡـٔٗا كَبِيرٗا

Mos i vritni fëmijët tuaj nga frika e varfërisë, sepse Ne i furnizojmë ata dhe ju. S'ka dyshim se vrasja e tyre është gjynah i madh.

श्लोक: 32

وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلزِّنَىٰٓۖ إِنَّهُۥ كَانَ فَٰحِشَةٗ وَسَآءَ سَبِيلٗا

Dhe mos iu afroni kurvërisë, se, pa dyshim, ajo është punë e turpshme dhe rrugë e shëmtuar!

श्लोक: 33

وَلَا تَقۡتُلُواْ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۗ وَمَن قُتِلَ مَظۡلُومٗا فَقَدۡ جَعَلۡنَا لِوَلِيِّهِۦ سُلۡطَٰنٗا فَلَا يُسۡرِف فِّي ٱلۡقَتۡلِۖ إِنَّهُۥ كَانَ مَنصُورٗا

Mos vritni askënd që e ka ndaluar Allahu të vritet, përveçse me të drejtë. Nëse dikush vritet padrejtësisht, Ne i kemi dhënë trashëgimtarit të tij pushtet (për shpagim), por ai nuk duhet të kalojë kufijtë në vrasje, sepse ai tashmë është i ndihmuar.

श्लोक: 34

وَلَا تَقۡرَبُواْ مَالَ ٱلۡيَتِيمِ إِلَّا بِٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُ حَتَّىٰ يَبۡلُغَ أَشُدَّهُۥۚ وَأَوۡفُواْ بِٱلۡعَهۡدِۖ إِنَّ ٱلۡعَهۡدَ كَانَ مَسۡـُٔولٗا

Mos iu afroni pasurisë së jetimit, përveçse në mënyrën më të mirë, derisa ai të arrijë pjekurinë dhe përmbushni zotimet, se për zotimet do të merreni gjithsesi në pyetje.

श्लोक: 35

وَأَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ إِذَا كِلۡتُمۡ وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِۚ ذَٰلِكَ خَيۡرٞ وَأَحۡسَنُ تَأۡوِيلٗا

Kur matni, kryeni matjen me përpikëri dhe peshoni me peshore të saktë! Kjo është më mirë për ju dhe përfundimi më i bukur.

श्लोक: 36

وَلَا تَقۡفُ مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٌۚ إِنَّ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡبَصَرَ وَٱلۡفُؤَادَ كُلُّ أُوْلَٰٓئِكَ كَانَ عَنۡهُ مَسۡـُٔولٗا

Mos ndiq atë për të cilën nuk ke njohuri, se vërtet për dëgjimin, shikimin dhe zemrën, për të gjitha këto do të merreni në përgjegjësi.

श्लोक: 37

وَلَا تَمۡشِ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَرَحًاۖ إِنَّكَ لَن تَخۡرِقَ ٱلۡأَرۡضَ وَلَن تَبۡلُغَ ٱلۡجِبَالَ طُولٗا

Mos ec në tokë me mendjemadhësi, se ti, me siguri, s'do të mund ta çash tokën e as do të mund të arrish majat e maleve.

श्लोक: 38

كُلُّ ذَٰلِكَ كَانَ سَيِّئُهُۥ عِندَ رَبِّكَ مَكۡرُوهٗا

E keqja e të gjitha këtyre është e urryer te Zoti yt.

श्लोक: 39

ذَٰلِكَ مِمَّآ أَوۡحَىٰٓ إِلَيۡكَ رَبُّكَ مِنَ ٱلۡحِكۡمَةِۗ وَلَا تَجۡعَلۡ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتُلۡقَىٰ فِي جَهَنَّمَ مَلُومٗا مَّدۡحُورًا

Kjo është nga urtësia që ta ka shpallur ty Zoti yt. Mos vër zot tjetër me Allahun, se do të hidhesh në Xhehenem i qortuar e i përzënë (nga mëshira e Tij).

श्लोक: 40

أَفَأَصۡفَىٰكُمۡ رَبُّكُم بِٱلۡبَنِينَ وَٱتَّخَذَ مِنَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِنَٰثًاۚ إِنَّكُمۡ لَتَقُولُونَ قَوۡلًا عَظِيمٗا

Mos zgjodhi Zoti juaj djem për ju e për vete mori melekët për vajza?! Ju, me të vërtetë, thoni një fjalë të rëndë.

श्लोक: 41

وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَا فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لِيَذَّكَّرُواْ وَمَا يَزِيدُهُمۡ إِلَّا نُفُورٗا

Ne kemi bërë shpjegime të hollësishme në këtë Kuran, në mënyrë që ata të marrin mësim. Megjithatë, kjo vetëm ua shtoi largimin.

श्लोक: 42

قُل لَّوۡ كَانَ مَعَهُۥٓ ءَالِهَةٞ كَمَا يَقُولُونَ إِذٗا لَّٱبۡتَغَوۡاْ إِلَىٰ ذِي ٱلۡعَرۡشِ سَبِيلٗا

Thuaj: "Sikur të kishte zota të tjerë përveç Atij, siç thonë ata, atëherë, ata gjithsesi do të kërkonin rrugë për te Zoti i Arshit."

श्लोक: 43

سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوّٗا كَبِيرٗا

Plotësisht i patëmeta dhe i Lartësuar është Allahu mbi atë që thonë ata!

श्लोक: 44

تُسَبِّحُ لَهُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ ٱلسَّبۡعُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَن فِيهِنَّۚ وَإِن مِّن شَيۡءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بِحَمۡدِهِۦ وَلَٰكِن لَّا تَفۡقَهُونَ تَسۡبِيحَهُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ حَلِيمًا غَفُورٗا

Atë e madhërojnë shtatë qiejt, Toka dhe të gjithë ata që janë në to. Nuk ka asgjë që nuk e madhëron Atë me lavdërim, por ju nuk e kuptoni madhërimin e tyre. Me të vërtetë, Ai është shumë i Butë dhe Falës i Madh.

श्लोक: 45

وَإِذَا قَرَأۡتَ ٱلۡقُرۡءَانَ جَعَلۡنَا بَيۡنَكَ وَبَيۡنَ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ حِجَابٗا مَّسۡتُورٗا

Kur ti lexon Kuranin, Ne vendosim një perde mbuluese mes teje dhe atyre që nuk besojnë në botën tjetër.

श्लोक: 46

وَجَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۚ وَإِذَا ذَكَرۡتَ رَبَّكَ فِي ٱلۡقُرۡءَانِ وَحۡدَهُۥ وَلَّوۡاْ عَلَىٰٓ أَدۡبَٰرِهِمۡ نُفُورٗا

Ne kemi vënë mbulesë në zemrat e tyre që ata të mos e kuptojnë atë (Kuranin) dhe ua kemi shurdhuar veshët. Kur ti përmend Zotin tënd në Kuran si një Zot të Vetëm (duke mos i përmendur idhujt e tyre), ata largohen me neveri.

श्लोक: 47

نَّحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَسۡتَمِعُونَ بِهِۦٓ إِذۡ يَسۡتَمِعُونَ إِلَيۡكَ وَإِذۡ هُمۡ نَجۡوَىٰٓ إِذۡ يَقُولُ ٱلظَّٰلِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلٗا مَّسۡحُورًا

Ne e dimë mirë se çfarë dëshirojnë të dëgjojnë kur të dëgjojnë ty, dhe çfarë thonë kur bisedojnë në fshehtësi, kur zullumqarët thonë: "Ju jeni duke ndjekur vetëm një njeri të magjepsur."

श्लोक: 48

ٱنظُرۡ كَيۡفَ ضَرَبُواْ لَكَ ٱلۡأَمۡثَالَ فَضَلُّواْ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ سَبِيلٗا

Shih se çfarë përngjasimesh të bëjnë ata ty! Ata janë të humbur dhe nuk mund ta gjejnë rrugën e drejtë.

श्लोक: 49

وَقَالُوٓاْ أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا وَرُفَٰتًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ خَلۡقٗا جَدِيدٗا

Ata thonë: "A thua, kur të bëhemi eshtra e pluhur do të ringjallemi në një krijim të ri?!"

श्लोक: 50

۞ قُلۡ كُونُواْ حِجَارَةً أَوۡ حَدِيدًا

Thuaju: "Po, edhe sikur të bëheshit gurë a hekur,

श्लोक: 51

أَوۡ خَلۡقٗا مِّمَّا يَكۡبُرُ فِي صُدُورِكُمۡۚ فَسَيَقُولُونَ مَن يُعِيدُنَاۖ قُلِ ٱلَّذِي فَطَرَكُمۡ أَوَّلَ مَرَّةٖۚ فَسَيُنۡغِضُونَ إِلَيۡكَ رُءُوسَهُمۡ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هُوَۖ قُلۡ عَسَىٰٓ أَن يَكُونَ قَرِيبٗا

ose çfarëdo krijesë që ju duket e madhe!" Atëherë do të thonë: "Kush do të na kthejë (në jetë)?" Thuaj: "Ai që ju krijoi herën e parë." Ata do të tundin kokën e do të thonë: "E kur do të ndodhë kjo?" Thuaj: "Ndoshta së shpejti."

श्लोक: 52

يَوۡمَ يَدۡعُوكُمۡ فَتَسۡتَجِيبُونَ بِحَمۡدِهِۦ وَتَظُنُّونَ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا قَلِيلٗا

Ditën kur Ai do t'ju thërrasë e ju do të përgjigjeni duke e lavdëruar Atë dhe duke menduar se nuk keni qëndruar (në Tokë) përveçse pak.

श्लोक: 53

وَقُل لِّعِبَادِي يَقُولُواْ ٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ يَنزَغُ بَيۡنَهُمۡۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ كَانَ لِلۡإِنسَٰنِ عَدُوّٗا مُّبِينٗا

Thuaju robërve të Mi që të thonë atë që është më e mira, sepse shejtani mbjell përçarje mes tyre! Në të vërtetë, shejtani është armik i hapur i njeriut.

श्लोक: 54

رَّبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِكُمۡۖ إِن يَشَأۡ يَرۡحَمۡكُمۡ أَوۡ إِن يَشَأۡ يُعَذِّبۡكُمۡۚ وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ عَلَيۡهِمۡ وَكِيلٗا

Zoti juaj ju njeh më së miri. Nëse do, Ai ju mëshiron, por nëse do, ju ndëshkon. Ne nuk të kemi dërguar ty (o Muhamed) si mbikëqyrës të tyre.

श्लोक: 55

وَرَبُّكَ أَعۡلَمُ بِمَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَلَقَدۡ فَضَّلۡنَا بَعۡضَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ عَلَىٰ بَعۡضٖۖ وَءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ زَبُورٗا

Zoti yt i di më së miri të gjithë ata që janë në qiej dhe në Tokë. Ne kemi dalluar disa pejgamberë ndaj të tjerëve dhe Davudit i kemi dhënë Zeburin.

श्लोक: 56

قُلِ ٱدۡعُواْ ٱلَّذِينَ زَعَمۡتُم مِّن دُونِهِۦ فَلَا يَمۡلِكُونَ كَشۡفَ ٱلضُّرِّ عَنكُمۡ وَلَا تَحۡوِيلًا

Thuaj: "Thirrni ata që ju i quanit zota pos Tij! Ata as mund t'jua heqin fatkeqësinë e as ta zhvendosin atë."

श्लोक: 57

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ يَبۡتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ ٱلۡوَسِيلَةَ أَيُّهُمۡ أَقۡرَبُ وَيَرۡجُونَ رَحۡمَتَهُۥ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُۥٓۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحۡذُورٗا

Vetë ata të cilëve u luten këta, kërkojnë të afrohen te Zoti i tyre, duke garuar për të qenë sa më afër, dhe shpresojnë mëshirën e Tij, si dhe i frikësohen dënimit të Tij. Vërtet, nga dënimi i Zotit tënd duhet ruajtur.

श्लोक: 58

وَإِن مِّن قَرۡيَةٍ إِلَّا نَحۡنُ مُهۡلِكُوهَا قَبۡلَ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَوۡ مُعَذِّبُوهَا عَذَابٗا شَدِيدٗاۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي ٱلۡكِتَٰبِ مَسۡطُورٗا

Nuk ka asnjë qytet që Ne nuk do ta shkatërrojmë para Ditës së Kiametit ose që nuk do t'i japim dënim të ashpër. Kjo është e shkruar në Libër.

श्लोक: 59

وَمَا مَنَعَنَآ أَن نُّرۡسِلَ بِٱلۡأٓيَٰتِ إِلَّآ أَن كَذَّبَ بِهَا ٱلۡأَوَّلُونَۚ وَءَاتَيۡنَا ثَمُودَ ٱلنَّاقَةَ مُبۡصِرَةٗ فَظَلَمُواْ بِهَاۚ وَمَا نُرۡسِلُ بِٱلۡأٓيَٰتِ إِلَّا تَخۡوِيفٗا

Asgjë nuk na pengon të dërgojmë shenja, por të parët i përgënjeshtruan ato. Ne i dhamë themudëve devenë si shenjë të qartë, por ata u treguan të padrejtë kundrejt saj. Ne i dërgojmë shenjat vetëm për t'ju frikësuar.

श्लोक: 60

وَإِذۡ قُلۡنَا لَكَ إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِٱلنَّاسِۚ وَمَا جَعَلۡنَا ٱلرُّءۡيَا ٱلَّتِيٓ أَرَيۡنَٰكَ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلنَّاسِ وَٱلشَّجَرَةَ ٱلۡمَلۡعُونَةَ فِي ٱلۡقُرۡءَانِۚ وَنُخَوِّفُهُمۡ فَمَا يَزِيدُهُمۡ إِلَّا طُغۡيَٰنٗا كَبِيرٗا

Kujto kur të thamë: "Zoti yt i përfshin të gjithë njerëzit (me fuqinë e Tij)." Pamjen që ta treguam ty e bëmë vetëm si sprovë për njerëzit, e edhe pemën e mallkuar (të përmendur) në Kuran. Ne i frikësojmë ata, por kjo vetëm ua shton atyre mosbindjen.

श्लोक: 61

وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ قَالَ ءَأَسۡجُدُ لِمَنۡ خَلَقۡتَ طِينٗا

Dhe (kujto) kur Ne u thamë melekëve: "Bjerini në sexhde Ademit!" Të gjithë ranë në sexhde, përveç Iblisit, i cili tha: "Si t'i bie në sexhde atij që e ke krijuar prej baltës?!"

श्लोक: 62

قَالَ أَرَءَيۡتَكَ هَٰذَا ٱلَّذِي كَرَّمۡتَ عَلَيَّ لَئِنۡ أَخَّرۡتَنِ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَأَحۡتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُۥٓ إِلَّا قَلِيلٗا

Pastaj tha: "E sheh këtë që e nderove mbi mua? Nëse më jep afat deri në Ditën e Kiametit, unë patjetër do t'i bëj për vete pasardhësit e tij, përveç një pakice."

श्लोक: 63

قَالَ ٱذۡهَبۡ فَمَن تَبِعَكَ مِنۡهُمۡ فَإِنَّ جَهَنَّمَ جَزَآؤُكُمۡ جَزَآءٗ مَّوۡفُورٗا

Allahu tha: "Ik! Kushdo prej tyre që të ndjek ty, Xhehenemi do të jetë ndëshkimi juaj, një ndëshkim i plotë.

श्लोक: 64

وَٱسۡتَفۡزِزۡ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتَ مِنۡهُم بِصَوۡتِكَ وَأَجۡلِبۡ عَلَيۡهِم بِخَيۡلِكَ وَرَجِلِكَ وَشَارِكۡهُمۡ فِي ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَوۡلَٰدِ وَعِدۡهُمۡۚ وَمَا يَعِدُهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ إِلَّا غُرُورًا

Josh me zërin tënd këdo që mundesh nga ata; lësho kundër tyre gjithë kalorësinë e këmbësorinë tënde; bëhu pjesëtar në pasurinë e fëmijët e tyre, si dhe jepu premtime!" Por, shejtani nuk u premton gjë tjetër përveç mashtrimit.

श्लोक: 65

إِنَّ عِبَادِي لَيۡسَ لَكَ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٞۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلٗا

"Ti nuk do të kesh kurrfarë pushteti ndaj robërve të Mi." Mjafton Zoti yt si Mbrojtës.

श्लोक: 66

رَّبُّكُمُ ٱلَّذِي يُزۡجِي لَكُمُ ٱلۡفُلۡكَ فِي ٱلۡبَحۡرِ لِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ كَانَ بِكُمۡ رَحِيمٗا

Është Zoti juaj Ai që i bën anijet të lundrojnë për ju nëpër det, në mënyrë që të kërkoni begatitë e Tij. Vërtet, Ai është gjithnjë Mëshirëplotë ndaj jush.

श्लोक: 67

وَإِذَا مَسَّكُمُ ٱلضُّرُّ فِي ٱلۡبَحۡرِ ضَلَّ مَن تَدۡعُونَ إِلَّآ إِيَّاهُۖ فَلَمَّا نَجَّىٰكُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ أَعۡرَضۡتُمۡۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ كَفُورًا

Kur t'ju godet vështirësia në det, ju i harroni ata që i adhuronit përveç Tij. Por, sapo ju shpëton duke ju sjellë në tokë, ju ktheni shpinën. Njeriu është shumë mosmirënjohës.

श्लोक: 68

أَفَأَمِنتُمۡ أَن يَخۡسِفَ بِكُمۡ جَانِبَ ٱلۡبَرِّ أَوۡ يُرۡسِلَ عَلَيۡكُمۡ حَاصِبٗا ثُمَّ لَا تَجِدُواْ لَكُمۡ وَكِيلًا

A ndiheni të sigurt se Ai nuk do ta bëjë tokën t'ju gllabërojë ose që nuk do të lëshojë kundër jush rrebesh gurësh? Atëherë nuk do të mund të gjeni asnjë mbrojtës.

श्लोक: 69

أَمۡ أَمِنتُمۡ أَن يُعِيدَكُمۡ فِيهِ تَارَةً أُخۡرَىٰ فَيُرۡسِلَ عَلَيۡكُمۡ قَاصِفٗا مِّنَ ٱلرِّيحِ فَيُغۡرِقَكُم بِمَا كَفَرۡتُمۡ ثُمَّ لَا تَجِدُواْ لَكُمۡ عَلَيۡنَا بِهِۦ تَبِيعٗا

Apo ndiheni të sigurt se Ai nuk do t'ju kthejë përsëri në det dhe se nuk do t'ju dërgojë ndonjë stuhi të furishme e t'ju fundosë për shkak të mosbesimit tuaj? Atëherë nuk do të gjeni askënd që mund të na marrë në llogari.

श्लोक: 70

۞ وَلَقَدۡ كَرَّمۡنَا بَنِيٓ ءَادَمَ وَحَمَلۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَرَزَقۡنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَفَضَّلۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ كَثِيرٖ مِّمَّنۡ خَلَقۡنَا تَفۡضِيلٗا

Ne i kemi nderuar bijtë e Ademit, ua kemi mundësuar të udhëtojnë në tokë e në det, u kemi dhuruar ushqime të mira dhe i kemi dalluar mbi shumë prej atyre që i kemi krijuar.

श्लोक: 71

يَوۡمَ نَدۡعُواْ كُلَّ أُنَاسِۭ بِإِمَٰمِهِمۡۖ فَمَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ يَقۡرَءُونَ كِتَٰبَهُمۡ وَلَا يُظۡلَمُونَ فَتِيلٗا

(Kujto) Ditën kur Ne do të thërrasim çdo popull me prijësin e tyre. Ata që do ta marrin librin nga e djathta, do ta lexojnë librin e vet dhe nuk do t'u bëhet padrejtësi asnjë fije.

श्लोक: 72

وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِۦٓ أَعۡمَىٰ فَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ أَعۡمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلٗا

Por, ai që ishte i verbër në këtë jetë, në botën tjetër do të jetë edhe më i verbër e më i humbur nga rruga e drejtë.

श्लोक: 73

وَإِن كَادُواْ لَيَفۡتِنُونَكَ عَنِ ٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ لِتَفۡتَرِيَ عَلَيۡنَا غَيۡرَهُۥۖ وَإِذٗا لَّٱتَّخَذُوكَ خَلِيلٗا

Ata desh të shmangën nga ajo që ta shpallëm, që të sajoje në emrin Tonë diçka tjetër. Atëherë, me siguri, do të të merrnin për mik.

श्लोक: 74

وَلَوۡلَآ أَن ثَبَّتۡنَٰكَ لَقَدۡ كِدتَّ تَرۡكَنُ إِلَيۡهِمۡ شَيۡـٔٗا قَلِيلًا

Sikur të të mos kishim forcuar, ti do të kishe anuar pak nga ata.

श्लोक: 75

إِذٗا لَّأَذَقۡنَٰكَ ضِعۡفَ ٱلۡحَيَوٰةِ وَضِعۡفَ ٱلۡمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ عَلَيۡنَا نَصِيرٗا

Atëherë, Ne do të bënim të shijoje dënim të dyfishtë, si në këtë jetë, ashtu dhe pas vdekjes. Pastaj nuk do të gjeje asnjë ndihmës kundër Nesh.

श्लोक: 76

وَإِن كَادُواْ لَيَسۡتَفِزُّونَكَ مِنَ ٱلۡأَرۡضِ لِيُخۡرِجُوكَ مِنۡهَاۖ وَإِذٗا لَّا يَلۡبَثُونَ خِلَٰفَكَ إِلَّا قَلِيلٗا

Ata ishin gati të të provokojnë për të të dëbuar nga vendi, por atëherë nuk do të kishin mbetur pas teje, përveç një kohe të shkurtër.

श्लोक: 77

سُنَّةَ مَن قَدۡ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ مِن رُّسُلِنَاۖ وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحۡوِيلًا

Ky qe ligji Ynë me të dërguarit Tanë që i dërguam para teje, e ti nuk do të gjesh asnjë ndryshim në ligjin Tonë.

श्लोक: 78

أَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ لِدُلُوكِ ٱلشَّمۡسِ إِلَىٰ غَسَقِ ٱلَّيۡلِ وَقُرۡءَانَ ٱلۡفَجۡرِۖ إِنَّ قُرۡءَانَ ٱلۡفَجۡرِ كَانَ مَشۡهُودٗا

Fale namazin prej animit të Diellit (pas zenitit) deri në errësirën e natës dhe lexo Kuran në namazin e sabahut, sepse Kurani që lexohet në namazin e sabahut është i dëshmuar (nga melekët).

श्लोक: 79

وَمِنَ ٱلَّيۡلِ فَتَهَجَّدۡ بِهِۦ نَافِلَةٗ لَّكَ عَسَىٰٓ أَن يَبۡعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامٗا مَّحۡمُودٗا

Dhe zgjohu e falu gjatë natës, duke e lexuar atë (Kuranin), si namaz shtesë për ty, që Zoti yt të të ngrejë në një vend të lavdëruar.

श्लोक: 80

وَقُل رَّبِّ أَدۡخِلۡنِي مُدۡخَلَ صِدۡقٖ وَأَخۡرِجۡنِي مُخۡرَجَ صِدۡقٖ وَٱجۡعَل لِّي مِن لَّدُنكَ سُلۡطَٰنٗا نَّصِيرٗا

Thuaj: "O Zoti im, më fut në një hyrje të nderuar, më nxirr nga një dalje e nderuar dhe më jep nga ana Jote një fuqi ndihmëse!"

श्लोक: 81

وَقُلۡ جَآءَ ٱلۡحَقُّ وَزَهَقَ ٱلۡبَٰطِلُۚ إِنَّ ٱلۡبَٰطِلَ كَانَ زَهُوقٗا

Thuaj: "Erdhi e vërteta dhe u zhduk e pavërteta. Në të vërtetë, e pavërteta patjetër do të zhduket."

श्लोक: 82

وَنُنَزِّلُ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِ مَا هُوَ شِفَآءٞ وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ ٱلظَّٰلِمِينَ إِلَّا خَسَارٗا

Ne e shpallim Kuranin si shërim dhe mëshirë për besimtarët, ndërsa zullumqarëve ua shton vetëm humbjen.

श्लोक: 83

وَإِذَآ أَنۡعَمۡنَا عَلَى ٱلۡإِنسَٰنِ أَعۡرَضَ وَنَـَٔا بِجَانِبِهِۦ وَإِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ كَانَ يَـُٔوسٗا

Kur Ne i japim mirësi njeriut, ai kthen shpinën e largohet, por, kur e godet e keqja, ai dëshpërohet plotësisht.

श्लोक: 84

قُلۡ كُلّٞ يَعۡمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِۦ فَرَبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَنۡ هُوَ أَهۡدَىٰ سَبِيلٗا

Thuaj: "Secili vepron sipas mënyrës së vet, por Zoti yt e di më së miri se kush është në rrugën më të drejtë."

श्लोक: 85

وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلرُّوحِۖ قُلِ ٱلرُّوحُ مِنۡ أَمۡرِ رَبِّي وَمَآ أُوتِيتُم مِّنَ ٱلۡعِلۡمِ إِلَّا قَلِيلٗا

Të pyesin ty për shpirtin. Thuaju: "Shpirti është çështje që i përket Zotit tim, ndërsa juve ju është dhënë vetëm pak dituri."

श्लोक: 86

وَلَئِن شِئۡنَا لَنَذۡهَبَنَّ بِٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ بِهِۦ عَلَيۡنَا وَكِيلًا

Po të dëshironim, do ta hiqnim atë që ta shpallëm ty, e pastaj nuk do të mund të gjeje asnjë mbrojtës kundër Nesh.

श्लोक: 87

إِلَّا رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ إِنَّ فَضۡلَهُۥ كَانَ عَلَيۡكَ كَبِيرٗا

Por, nuk do ta heqim atë, për shkak të mëshirës së Zotit tënd. Vërtet, mirësia e Tij ndaj teje është e madhe.

श्लोक: 88

قُل لَّئِنِ ٱجۡتَمَعَتِ ٱلۡإِنسُ وَٱلۡجِنُّ عَلَىٰٓ أَن يَأۡتُواْ بِمِثۡلِ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لَا يَأۡتُونَ بِمِثۡلِهِۦ وَلَوۡ كَانَ بَعۡضُهُمۡ لِبَعۡضٖ ظَهِيرٗا

Thuaj: "Edhe sikur të bashkoheshin njerëzit e xhinët për të sjellë një Kuran të këtillë, ata nuk do të mund të sillnin një të ngjashëm me të, edhe sikur të ndihmonin njëri-tjetrin."

श्लोक: 89

وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ مِن كُلِّ مَثَلٖ فَأَبَىٰٓ أَكۡثَرُ ٱلنَّاسِ إِلَّا كُفُورٗا

Ne kemi shpjeguar çdo lloj shembulli për njerëzimin në këtë Kuran, megjithatë shumica e njerëzve këmbëngulin në mosbesim.

श्लोक: 90

وَقَالُواْ لَن نُّؤۡمِنَ لَكَ حَتَّىٰ تَفۡجُرَ لَنَا مِنَ ٱلۡأَرۡضِ يَنۢبُوعًا

Ata thonë: "Ne nuk do të të besojmë derisa të na nxjerrësh një burim nga toka;

श्लोक: 91

أَوۡ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٞ مِّن نَّخِيلٖ وَعِنَبٖ فَتُفَجِّرَ ٱلۡأَنۡهَٰرَ خِلَٰلَهَا تَفۡجِيرًا

ose të kesh një kopsht me hurma e rrush, nëpër të cilin rrjedhin lumenjtë me bollëk;

श्लोक: 92

أَوۡ تُسۡقِطَ ٱلسَّمَآءَ كَمَا زَعَمۡتَ عَلَيۡنَا كِسَفًا أَوۡ تَأۡتِيَ بِٱللَّهِ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ قَبِيلًا

ose ta bësh qiellin të bjerë mbi ne copë-copë, siç thua, ose të na e sjellësh Allahun dhe melekët para nesh;

श्लोक: 93

أَوۡ يَكُونَ لَكَ بَيۡتٞ مِّن زُخۡرُفٍ أَوۡ تَرۡقَىٰ فِي ٱلسَّمَآءِ وَلَن نُّؤۡمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّىٰ تُنَزِّلَ عَلَيۡنَا كِتَٰبٗا نَّقۡرَؤُهُۥۗ قُلۡ سُبۡحَانَ رَبِّي هَلۡ كُنتُ إِلَّا بَشَرٗا رَّسُولٗا

ose të kesh një shtëpi prej ari, ose të ngjitesh në qiell, por ne nuk do të të besojmë edhe nëse ngjitesh derisa të na sjellësh një libër që ta lexojmë!" Thuaj: "I patëmeta është Zoti im! A mos jam unë tjetër, përveçse njeri i dërguar?!"

श्लोक: 94

وَمَا مَنَعَ ٱلنَّاسَ أَن يُؤۡمِنُوٓاْ إِذۡ جَآءَهُمُ ٱلۡهُدَىٰٓ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ أَبَعَثَ ٱللَّهُ بَشَرٗا رَّسُولٗا

Asgjë nuk i pengoi njerëzit që të besojnë kur u erdhi udhëzimi, përveçse thoshin: "A thua, Allahu ka dërguar një njeri si të dërguar?!"

श्लोक: 95

قُل لَّوۡ كَانَ فِي ٱلۡأَرۡضِ مَلَٰٓئِكَةٞ يَمۡشُونَ مُطۡمَئِنِّينَ لَنَزَّلۡنَا عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ مَلَكٗا رَّسُولٗا

Thuaj: "Sikur në Tokë të kishte melekë që ecin të qetë, Ne do t'u dërgonim atyre nga qielli një melek si të dërguar."

श्लोक: 96

قُلۡ كَفَىٰ بِٱللَّهِ شَهِيدَۢا بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ بِعِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا

Thuaj: "Mjafton Allahu si dëshmitar mes meje dhe jush. Me të vërtetë, Ai i di dhe i sheh mirë robërit e Vet."

श्लोक: 97

وَمَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُمۡ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِهِۦۖ وَنَحۡشُرُهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ عُمۡيٗا وَبُكۡمٗا وَصُمّٗاۖ مَّأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ كُلَّمَا خَبَتۡ زِدۡنَٰهُمۡ سَعِيرٗا

Ai të cilin e udhëzon Allahu është vërtet i udhëzuar, ndërsa për atë që Allahu e humb nuk do të gjesh mbrojtës të tjerë pos Tij. Ditën e Kiametit, Ne do t'i tubojmë (duke i tërhequr zvarrë) me fytyra përmbys, të verbër, memecë e të shurdhër. Vendbanimi i tyre do të jetë Xhehenemi; sa herë zbehet zjarri, Ne ia shtojmë flakërimin.

श्लोक: 98

ذَٰلِكَ جَزَآؤُهُم بِأَنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَقَالُوٓاْ أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا وَرُفَٰتًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ خَلۡقٗا جَدِيدًا

Ky është ndëshkimi i tyre, sepse ata i mohuan ajetet Tona dhe thanë: "A thua, kur të bëhemi eshtra e pluhur do të ringjallemi në një krijim të ri?!"

श्लोक: 99

۞ أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن يَخۡلُقَ مِثۡلَهُمۡ وَجَعَلَ لَهُمۡ أَجَلٗا لَّا رَيۡبَ فِيهِ فَأَبَى ٱلظَّٰلِمُونَ إِلَّا كُفُورٗا

A nuk e shohin ata se Allahu, i Cili krijoi qiejt dhe Tokën, është në gjendje të krijojë të ngjashëm me ta?! Ai u ka caktuar atyre një afat, për të cilin nuk ka dyshim, por keqbërësit këmbëngulin në mosbesim.

श्लोक: 100

قُل لَّوۡ أَنتُمۡ تَمۡلِكُونَ خَزَآئِنَ رَحۡمَةِ رَبِّيٓ إِذٗا لَّأَمۡسَكۡتُمۡ خَشۡيَةَ ٱلۡإِنفَاقِۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ قَتُورٗا

Thuaj: "Edhe sikur t'i zotëronit thesaret e begative të Zotit tim, do të tregoheshit dorështrënguar nga frika se mos harxhohen. Njeriu është njëmend koprrac."

श्लोक: 101

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ تِسۡعَ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتٖۖ فَسۡـَٔلۡ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ إِذۡ جَآءَهُمۡ فَقَالَ لَهُۥ فِرۡعَوۡنُ إِنِّي لَأَظُنُّكَ يَٰمُوسَىٰ مَسۡحُورٗا

Në të vërtetë, Ne i patëm dhënë Musait nëntë mrekulli të qarta. Pra, pyeti bijtë e Israilit (për këtë)! Kur vajti tek ata, Faraoni i tha: "Unë mendoj se ti, o Musa, je i magjepsur."

श्लोक: 102

قَالَ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَآ أَنزَلَ هَٰٓؤُلَآءِ إِلَّا رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ بَصَآئِرَ وَإِنِّي لَأَظُنُّكَ يَٰفِرۡعَوۡنُ مَثۡبُورٗا

Ai (Musai) tha: "Ti e di tashmë se ato (mrekulli) nuk i ka zbritur askush tjetër përveç Zotit të qiejve e të Tokës, si prova të qarta, ndërsa unë jam i bindur se ti, o Faraon, je i shkatërruar!"

श्लोक: 103

فَأَرَادَ أَن يَسۡتَفِزَّهُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ فَأَغۡرَقۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ جَمِيعٗا

Ai deshi t'i dëbonte ata nga vendi, por Ne e fundosëm atë bashkë me të gjithë ata që ishin me të.

श्लोक: 104

وَقُلۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِۦ لِبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱسۡكُنُواْ ٱلۡأَرۡضَ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ ٱلۡأٓخِرَةِ جِئۡنَا بِكُمۡ لَفِيفٗا

Pas kësaj, Ne u thamë bijve të Israilit: "Banoni në Tokë e, kur të vijë premtimi i fundit (Ditën e Gjykimit), Ne do t'ju sjellim të gjithë së bashku.

श्लोक: 105

وَبِٱلۡحَقِّ أَنزَلۡنَٰهُ وَبِٱلۡحَقِّ نَزَلَۗ وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا مُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا

Me të vërtetën e kemi shpallur atë (Kuranin) e me të vërtetën ka zbritur dhe Ne të kemi dërguar ty (o Muhamed) vetëm si kumtues të lajmit të mirë dhe paralajmërues.

श्लोक: 106

وَقُرۡءَانٗا فَرَقۡنَٰهُ لِتَقۡرَأَهُۥ عَلَى ٱلنَّاسِ عَلَىٰ مُكۡثٖ وَنَزَّلۡنَٰهُ تَنزِيلٗا

Ky është një Kuran të cilin e kemi shtjelluar në hollësi, që t'ua lexosh njerëzve dalëngadalë dhe e kemi zbritur pjesë-pjesë.

श्लोक: 107

قُلۡ ءَامِنُواْ بِهِۦٓ أَوۡ لَا تُؤۡمِنُوٓاْۚ إِنَّ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ مِن قَبۡلِهِۦٓ إِذَا يُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ يَخِرُّونَۤ لِلۡأَذۡقَانِۤ سُجَّدٗاۤ

Thuaj: "Besoni në të (në Kuran) ose mos besoni! Ata që u është dhënë dituri para (shpalljes) së tij, kur u lexohet, bien me fytyrë në sexhde

श्लोक: 108

وَيَقُولُونَ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِن كَانَ وَعۡدُ رَبِّنَا لَمَفۡعُولٗا

dhe thonë: "I patëmeta është Zoti ynë. Premtimi i Zotit tonë gjithsesi do të përmbushet."

श्लोक: 109

وَيَخِرُّونَ لِلۡأَذۡقَانِ يَبۡكُونَ وَيَزِيدُهُمۡ خُشُوعٗا۩

Ata bien me fytyrë përtokë duke qarë dhe ai (Kurani) ua shton përulësinë."

श्लोक: 110

قُلِ ٱدۡعُواْ ٱللَّهَ أَوِ ٱدۡعُواْ ٱلرَّحۡمَٰنَۖ أَيّٗا مَّا تَدۡعُواْ فَلَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ وَلَا تَجۡهَرۡ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتۡ بِهَا وَٱبۡتَغِ بَيۡنَ ذَٰلِكَ سَبِيلٗا

Thuaj: "Thirrni: "O Allah", ose thirrni: "O Rrahman – i Gjithëmëshirshëm", me cilindo emër që ta lutni, Ai i ka emrat më të bukur." Mos e ngri zërin tepër gjatë namazit e as mos e ul shumë, por kërko një rrugë të mesme.

श्लोक: 111

وَقُلِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِي لَمۡ يَتَّخِذۡ وَلَدٗا وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ شَرِيكٞ فِي ٱلۡمُلۡكِ وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ وَلِيّٞ مِّنَ ٱلذُّلِّۖ وَكَبِّرۡهُ تَكۡبِيرَۢا

Thuaj: "Lavdërimi i takon Allahut, i Cili nuk ka fëmijë, nuk ka ortak në sundimin e Tij dhe nuk ka nevojë për ndonjë mbrojtës nga dobësia. Dhe madhëroje shumë Atë!"