अर्थको अनुवाद सूरः सूरतुल् अंबिया - डच भाषामा अनुवाद - पवित्र कुरअानको विश्वकोश

Soerat Al-Ani'jaa (De Profeten)

श्लोक: 1

ٱقۡتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمۡ وَهُمۡ فِي غَفۡلَةٖ مُّعۡرِضُونَ

1. De afrekening is voor de mensheid dichtbij gekomen terwijl zij zich achteloos afkeerde.

श्लोक: 2

مَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّن رَّبِّهِم مُّحۡدَثٍ إِلَّا ٱسۡتَمَعُوهُ وَهُمۡ يَلۡعَبُونَ

2. Komt er niet tot hen een vermaning van hun Heer als een recente overlevering, maar zij luisteren ernaar terwijl zij spelen.

श्लोक: 3

لَاهِيَةٗ قُلُوبُهُمۡۗ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّجۡوَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ هَلۡ هَٰذَآ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُكُمۡۖ أَفَتَأۡتُونَ ٱلسِّحۡرَ وَأَنتُمۡ تُبۡصِرُونَ

3. Achteloos zijn hun harten (leeg aan kennis en aanbidding), degenen die zonden begaan verbergen hun privé-beraadslagingen (zeggende): “Is die (Mohammed vrede zij met hem) meer dan een mens zoals jullie? Zullen jullie je aan toverij onderwerpen terwijl jullie het zien?”

श्लोक: 4

قَالَ رَبِّي يَعۡلَمُ ٱلۡقَوۡلَ فِي ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

4. Hij (Mohammed) zei: “Mijn Heer kent (ieder gesproken) woord in de hemelen en de aarde. En Hij is Alhorend, de Alwetende.

श्लोक: 5

بَلۡ قَالُوٓاْ أَضۡغَٰثُ أَحۡلَٰمِۭ بَلِ ٱفۡتَرَىٰهُ بَلۡ هُوَ شَاعِرٞ فَلۡيَأۡتِنَا بِـَٔايَةٖ كَمَآ أُرۡسِلَ ٱلۡأَوَّلُونَ

5. Nee, zij zeggen: “Dit zijn vermengde valse dromen! Nee hij heeft het verzonnen! Nee, hij is een dichter! Laat hem dan een teken geven zoals aan degenen voor hen was gestuurd!”

श्लोक: 6

مَآ ءَامَنَتۡ قَبۡلَهُم مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَآۖ أَفَهُمۡ يُؤۡمِنُونَ

6. Niet één van de steden van degenen die Wij vernietigd hebben, geloofden vóór hen, zullen zij dan geloven?

श्लोक: 7

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ إِلَّا رِجَالٗا نُّوحِيٓ إِلَيۡهِمۡۖ فَسۡـَٔلُوٓاْ أَهۡلَ ٱلذِّكۡرِ إِن كُنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

7. En Wij hebben vóór jou geen mensen gestuurd anders dan dat Wij wij aan ze geopenbaard hebben; vraag dus de mensen die kennis hebben als jullie het niet weten.

श्लोक: 8

وَمَا جَعَلۡنَٰهُمۡ جَسَدٗا لَّا يَأۡكُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَمَا كَانُواْ خَٰلِدِينَ

8. En Wij hebben hen niet geschapen met lichamen die niet aten noch waren zij onsterfelijk.

श्लोक: 9

ثُمَّ صَدَقۡنَٰهُمُ ٱلۡوَعۡدَ فَأَنجَيۡنَٰهُمۡ وَمَن نَّشَآءُ وَأَهۡلَكۡنَا ٱلۡمُسۡرِفِينَ

9. Toen hebben Wij voor hen de belofte vervuld en Wij hebben hen gered en degenen die Wij wilden, maar Wij hebben de buitensporigen vernietigd.

श्लोक: 10

لَقَدۡ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكُمۡ كِتَٰبٗا فِيهِ ذِكۡرُكُمۡۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

10. Voorwaar, Wij hebben aan jullie een Boek neergezonden waarin er een eer voor jullie is. Zullen jullie het dan niet begrijpen?

श्लोक: 11

وَكَمۡ قَصَمۡنَا مِن قَرۡيَةٖ كَانَتۡ ظَالِمَةٗ وَأَنشَأۡنَا بَعۡدَهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ

11. Hoeveel steden, die zondaren bevatten, hebben Wij vernietigd en hebben na hen een ander volk laten herrijzen!

श्लोक: 12

فَلَمَّآ أَحَسُّواْ بَأۡسَنَآ إِذَا هُم مِّنۡهَا يَرۡكُضُونَ

12. En dan als zij Onze bestraffing zagen (komen), zie, zij (probeerden) daarvan te vluchten.

श्लोक: 13

لَا تَرۡكُضُواْ وَٱرۡجِعُوٓاْ إِلَىٰ مَآ أُتۡرِفۡتُمۡ فِيهِ وَمَسَٰكِنِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُسۡـَٔلُونَ

13. Vlucht niet, maar keer terug tot datgene waarin jullie een luxe leven leiden en naar jullie huizen zodat jullie ondervraagd kunnen worden.

श्लोक: 14

قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

14. Zij riepen: “Wee voor ons! Zeker! Wij zijn onrechtvaardigen geweest!”

श्लोक: 15

فَمَا زَالَت تِّلۡكَ دَعۡوَىٰهُمۡ حَتَّىٰ جَعَلۡنَٰهُمۡ حَصِيدًا خَٰمِدِينَ

15. En die roep van hen neemt niet af tot Wij hen tot een veld maakten dat geraapt is, uitgestorven.

श्लोक: 16

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ

16. Wij hebben niet de hemelen en de aarde en alles wat daar tussen is geschapen voor alleen maar het spel.

श्लोक: 17

لَوۡ أَرَدۡنَآ أَن نَّتَّخِذَ لَهۡوٗا لَّٱتَّخَذۡنَٰهُ مِن لَّدُنَّآ إِن كُنَّا فَٰعِلِينَ

17. Als Wij de bedoeling gehad hadden om een tijdverdrijf te nemen. Dan hadden Wij het beslist van Onszelf kunnen nemen, als Wij dat zouden doen.

श्लोक: 18

بَلۡ نَقۡذِفُ بِٱلۡحَقِّ عَلَى ٱلۡبَٰطِلِ فَيَدۡمَغُهُۥ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٞۚ وَلَكُمُ ٱلۡوَيۡلُ مِمَّا تَصِفُونَ

18. Nee, Wij schieten de waarheid tegen de leugen, dus het vernietigt het en zie het (de leugen) is verdwenen. En wee voor jullie die dat aan (Ons) toeschrijft.

श्लोक: 19

وَلَهُۥ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَمَنۡ عِندَهُۥ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ عَنۡ عِبَادَتِهِۦ وَلَا يَسۡتَحۡسِرُونَ

19. Aan Hem behoort alles wat in de hemelen en de aarde is. En degenen die in Zijn nabijheid zijn zijn niet hoogmoedig Hem te aanbidden noch zijn zij vermoeid.

श्लोक: 20

يُسَبِّحُونَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ لَا يَفۡتُرُونَ

20. Zij verheerlijken dag en nacht Zijn lofprijzing en nooit zullen zij stoppen.

श्लोक: 21

أَمِ ٱتَّخَذُوٓاْ ءَالِهَةٗ مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ هُمۡ يُنشِرُونَ

21. Of hebben zij goden van de aarde genomen die de doden laten herrijzen?

श्लोक: 22

لَوۡ كَانَ فِيهِمَآ ءَالِهَةٌ إِلَّا ٱللَّهُ لَفَسَدَتَاۚ فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلۡعَرۡشِ عَمَّا يَصِفُونَ

22. Als er daarin goden naast Allah zouden zijn geweest, dan waarlijk, beiden zouden vernietigd zijn. Verheerlijkt is Allah, de Heer van de Troon, boven alles wat zij aan Hem toewijzen!

श्लोक: 23

لَا يُسۡـَٔلُ عَمَّا يَفۡعَلُ وَهُمۡ يُسۡـَٔلُونَ

23. Hij kan niet ondervraagd worden over wat Hij doet, terwijl zij ondervraagd zullen worden.

श्लोक: 24

أَمِ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ ءَالِهَةٗۖ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡۖ هَٰذَا ذِكۡرُ مَن مَّعِيَ وَذِكۡرُ مَن قَبۡلِيۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ ٱلۡحَقَّۖ فَهُم مُّعۡرِضُونَ

24. Of hebben zij voor aanbidding goden naast Hem genomen? Zeg: “Geef je bewijs.” Dit is de Overdenking voor degenen bij mij en de Overdenking voor degene voor mij. Maar de meesten van hen kennen de waarheid niet, dus zijn ze afkerig.

श्लोक: 25

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِيٓ إِلَيۡهِ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدُونِ

25. En Wij hebben geen enkele boodschapper voor jou gezonden zonder aan hem te opbaren: “Er is er geen die het recht heeft om aanbeden te worden behalve Mij, aanbid Mij dus.”

श्लोक: 26

وَقَالُواْ ٱتَّخَذَ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَلَدٗاۗ سُبۡحَٰنَهُۥۚ بَلۡ عِبَادٞ مُّكۡرَمُونَ

26. En zei zeiden: “De meest Barmhartige heeft een zoon gekregen.” Verheerlijkt zij Hij! Zij zijn niets anders dan geëerde dienaren.

श्लोक: 27

لَا يَسۡبِقُونَهُۥ بِٱلۡقَوۡلِ وَهُم بِأَمۡرِهِۦ يَعۡمَلُونَ

27. Zij spreken niet tot Hij heeft gesproken, en zij handelen op Zijn bevel.

श्लोक: 28

يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يَشۡفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ٱرۡتَضَىٰ وَهُم مِّنۡ خَشۡيَتِهِۦ مُشۡفِقُونَ

28. Hij weet wat vóór hen is en wat achter hen is en zij kunnen niet bemiddelen voor Hem behalve met degene waar Hij tevreden mee is. En zij staan met vol ontzag en vrees voor Hem.

श्लोक: 29

۞ وَمَن يَقُلۡ مِنۡهُمۡ إِنِّيٓ إِلَٰهٞ مِّن دُونِهِۦ فَذَٰلِكَ نَجۡزِيهِ جَهَنَّمَۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلظَّٰلِمِينَ

29. En als één van hen zou zeggen: “Waarlijk, ik ben een god naast Hem,” zo iemand zouden Wij met de hel vergoeden. Zo vergoeden wij de onrechtvaardigen.

श्लोक: 30

أَوَلَمۡ يَرَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ كَانَتَا رَتۡقٗا فَفَتَقۡنَٰهُمَاۖ وَجَعَلۡنَا مِنَ ٱلۡمَآءِ كُلَّ شَيۡءٍ حَيٍّۚ أَفَلَا يُؤۡمِنُونَ

30. Zien degenen die ongelovigen zijn niet dat de hemelen en de aarde als één stuk waren samengevoegd, en dat Wij het vervolgens scheiden? En Wij hebben uit het water elk levend ding geschapen. Zullen zij dan niet geloven?

श्लोक: 31

وَجَعَلۡنَا فِي ٱلۡأَرۡضِ رَوَٰسِيَ أَن تَمِيدَ بِهِمۡ وَجَعَلۡنَا فِيهَا فِجَاجٗا سُبُلٗا لَّعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ

31. En Wij hebben op de aarde stevige bergen geplaatst, anders zou het met hen schudden en Wij hebben daarin brede wegen geplaatst om doorgang te kunnen vinden, dat zij geleid moge zijn.

श्लोक: 32

وَجَعَلۡنَا ٱلسَّمَآءَ سَقۡفٗا مَّحۡفُوظٗاۖ وَهُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِهَا مُعۡرِضُونَ

32. En Wij hebben de hemel tot een dak gemaakt, veilig en goed behoed. Maar toch keren zij zich van haar tekenen af.

श्लोक: 33

وَهُوَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ وَٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ فِي فَلَكٖ يَسۡبَحُونَ

33. En Hij is het Die de dag en de nacht heeft geschapen, en de zon en de maan ieder zwevend in haar baan.

श्लोक: 34

وَمَا جَعَلۡنَا لِبَشَرٖ مِّن قَبۡلِكَ ٱلۡخُلۡدَۖ أَفَإِيْن مِّتَّ فَهُمُ ٱلۡخَٰلِدُونَ

34. En Wij hebben geen enkel menselijk leven onsterfelijkheid vóór jou gegeven, als jij zult streven, zullen zij dan eeuwig leven?

श्लोक: 35

كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَنَبۡلُوكُم بِٱلشَّرِّ وَٱلۡخَيۡرِ فِتۡنَةٗۖ وَإِلَيۡنَا تُرۡجَعُونَ

35. Wij zullen jullie testen (op jullie geduld en dankbaarheid) met zowel kwade als goede beproevingen (macht en onmacht, armoede en rijkdom, ziekte en gezondheid). En tot Ons zullen jullie terugkeren (voor de beloning).

श्लोक: 36

وَإِذَا رَءَاكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَٰذَا ٱلَّذِي يَذۡكُرُ ءَالِهَتَكُمۡ وَهُم بِذِكۡرِ ٱلرَّحۡمَٰنِ هُمۡ كَٰفِرُونَ

36. En als degenen die ongelovig zijn jou zien, dan bemoeien zij zich niet met jou behalve om je te bespotten (zeggende): “Is dat degene die (slecht) over jullie goden spreekt?” Terwijl zij ongelovig zijn in het benoemen van de meest Barmhartige.

श्लोक: 37

خُلِقَ ٱلۡإِنسَٰنُ مِنۡ عَجَلٖۚ سَأُوْرِيكُمۡ ءَايَٰتِي فَلَا تَسۡتَعۡجِلُونِ

37. De mens is van nature haastig geschapen. Ik zal jullie Mijn tekenen laten zien. Vraag Mij dus niet om (hen) te bespoedigen.

श्लोक: 38

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

38. En zij zeggen: “Wanneer zal deze belofte (vervuld) worden, als jullie waarachtig zijn.”

श्लोक: 39

لَوۡ يَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ ٱلنَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمۡ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

39. Als de ongelovigen alleen maar (de tijd) wisten wanneer zij niet in staat zullen zijn zich tegen het vuur op hun gezichten te beschermen, noch van hun ruggen; en zij zullen niet geholpen worden.

श्लोक: 40

بَلۡ تَأۡتِيهِم بَغۡتَةٗ فَتَبۡهَتُهُمۡ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ

40. Nee, het zal plotseling over hen komen en zal hen perplex overweldigen en zij hebben geen macht om het te ontwijken, noch zullen zij uitstel krijgen.

श्लोक: 41

وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

41. Voorwaar, de boodschappers vóór jou werden bespot, maar de bespotters werden omringd door datgene wat zij bespotten.

श्लोक: 42

قُلۡ مَن يَكۡلَؤُكُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ مِنَ ٱلرَّحۡمَٰنِۚ بَلۡ هُمۡ عَن ذِكۡرِ رَبِّهِم مُّعۡرِضُونَ

42. Zeg: “Wie kan jullie in de nacht en overdag beschermen en behoeden tegen de (bestraffing van de) meest Barmhartige?” Nee, maar zij keren zich af van de Overdenking van hun Heer.

श्लोक: 43

أَمۡ لَهُمۡ ءَالِهَةٞ تَمۡنَعُهُم مِّن دُونِنَاۚ لَا يَسۡتَطِيعُونَ نَصۡرَ أَنفُسِهِمۡ وَلَا هُم مِّنَّا يُصۡحَبُونَ

43. Of hebben zij goden die hen tegen Ons kunnen beschermen? Zij hebben geen macht om zichzelf te helpen, noch kunnen zij tegen Ons beschermd worden.

श्लोक: 44

بَلۡ مَتَّعۡنَا هَٰٓؤُلَآءِ وَءَابَآءَهُمۡ حَتَّىٰ طَالَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡعُمُرُۗ أَفَلَا يَرَوۡنَ أَنَّا نَأۡتِي ٱلۡأَرۡضَ نَنقُصُهَا مِنۡ أَطۡرَافِهَآۚ أَفَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

44. Nee, Wij laten hen en hun voorvaderen genieten in deze wereld, totdat de periode van weelde voor hen lang duurde. Zien zij dan niet dat Wij beetje bij beetje het land verminderden van haar buitenste grenzen? Zijn zij dan de overwinnaars?

श्लोक: 45

قُلۡ إِنَّمَآ أُنذِرُكُم بِٱلۡوَحۡيِۚ وَلَا يَسۡمَعُ ٱلصُّمُّ ٱلدُّعَآءَ إِذَا مَا يُنذَرُونَ

45. Zeg: “Ik waarschuw jullie slechts door de openbaring." Maar de doven zullen de oproep niet horen (zelfs) als zij gewaarschuwd.

श्लोक: 46

وَلَئِن مَّسَّتۡهُمۡ نَفۡحَةٞ مِّنۡ عَذَابِ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

46. En als een deel van de bestraffing van jullie Heer hen treft, zullen zij zeker roepen: “Wee voor ons! Voorwaar wij zijn onrechtvaardigen geweest.”

श्लोक: 47

وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ

47. Op de Dag der Opstanding zullen Wij weegschalen van rechtvaardigheid opstellen, niemand zal dan in wat dan ook onrechtvaardig behandeld worden. En als er het gewicht van een mosterdzaadje is zullen Wij het brengen. En Wij volstaan als Berekenaars.

श्लोक: 48

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ ٱلۡفُرۡقَانَ وَضِيَآءٗ وَذِكۡرٗا لِّلۡمُتَّقِينَ

48. En voorwaar, Wij hebben aan Moesa en Haaroen het onderscheid gegeven en een schijnend licht en een Overdenking voor de godvrezenden.

श्लोक: 49

ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ وَهُم مِّنَ ٱلسَّاعَةِ مُشۡفِقُونَ

49. Degenen die hun Heer vrezen zonder Hem te zien, terwijl zij angst hebben voor het Uur.

श्लोक: 50

وَهَٰذَا ذِكۡرٞ مُّبَارَكٌ أَنزَلۡنَٰهُۚ أَفَأَنتُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ

50. En dit is een gezegende Overdenking die Wij naar beneden hebben gezonden, hebben jullie dan (de moed) om het te ontkennen?”

श्लोक: 51

۞ وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَآ إِبۡرَٰهِيمَ رُشۡدَهُۥ مِن قَبۡلُ وَكُنَّا بِهِۦ عَٰلِمِينَ

51. En voorwaar, Wij gaven Ibraahiem eerder zijn leiding en Wij waren alwetend over hem.

श्लोक: 52

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا هَٰذِهِ ٱلتَّمَاثِيلُ ٱلَّتِيٓ أَنتُمۡ لَهَا عَٰكِفُونَ

52. Toen hij tot zijn vader en zijn volk zei: “Wat zijn dit voor beelden waar jullie zo toegewijd aan zijn?”

श्लोक: 53

قَالُواْ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا لَهَا عَٰبِدِينَ

53. Zij zeiden: “Wij vonden dat onze vaderen hen aanbaden.”

श्लोक: 54

قَالَ لَقَدۡ كُنتُمۡ أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمۡ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

54. Hij zei: “Voorwaar jullie en jullie vaderen verkeerden in duidelijke dwaling."

श्लोक: 55

قَالُوٓاْ أَجِئۡتَنَا بِٱلۡحَقِّ أَمۡ أَنتَ مِنَ ٱللَّٰعِبِينَ

55. Zij zeiden: “Heb jij ons de waarheid gebracht, of behoor je tot diegenen die maar een beetje spelen?”

श्लोक: 56

قَالَ بَل رَّبُّكُمۡ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ ٱلَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا۠ عَلَىٰ ذَٰلِكُم مِّنَ ٱلشَّٰهِدِينَ

56. Hij zei: “Nee, jullie Heer is de Heer van de hemelen en de aarde, Die hen geschapen heeft en waarvan ik één van de getuigen ben.

श्लोक: 57

وَتَٱللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصۡنَٰمَكُم بَعۡدَ أَن تُوَلُّواْ مُدۡبِرِينَ

57. En bij Allah, ik zal een plan maken om jullie beelden nadat jullie weg zijn gegaan en jullie ruggen toegekeerd hebben (te vernietigen).”

श्लोक: 58

فَجَعَلَهُمۡ جُذَٰذًا إِلَّا كَبِيرٗا لَّهُمۡ لَعَلَّهُمۡ إِلَيۡهِ يَرۡجِعُونَ

58. Dus brak hij hen in stukken behalve de grootste van hen, zodat ze zich daartoe moge keren.

श्लोक: 59

قَالُواْ مَن فَعَلَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَآ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

59. Zij zeiden: “Wie heeft dit onze goden aangedaan? Hij moet beslist één van de zondaren zijn.”

श्लोक: 60

قَالُواْ سَمِعۡنَا فَتٗى يَذۡكُرُهُمۡ يُقَالُ لَهُۥٓ إِبۡرَٰهِيمُ

60. Zij zeiden: “Wij hoorden een jonge man, die Ibraahiem wordt genoemd over hen praten.”

श्लोक: 61

قَالُواْ فَأۡتُواْ بِهِۦ عَلَىٰٓ أَعۡيُنِ ٱلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَشۡهَدُونَ

61. Zij zeiden: “Breng hem dan voor de ogen van de mensen, zodat zij moge getuigen.”

श्लोक: 62

قَالُوٓاْ ءَأَنتَ فَعَلۡتَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَا يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

62. Zij zeiden: “Ben jij degene die dit onze goden heeft aangedaan, o Ibraahiem?”

श्लोक: 63

قَالَ بَلۡ فَعَلَهُۥ كَبِيرُهُمۡ هَٰذَا فَسۡـَٔلُوهُمۡ إِن كَانُواْ يَنطِقُونَ

63. (Ibraahiem) zei: “Nee, deze, de grootste van hen heeft het gedaan. Vraag het hen als zij kunnen spreken!”

श्लोक: 64

فَرَجَعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ فَقَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ أَنتُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

64. Dus kwamen zij tot zichzelf en zeiden: “Waarlijk, jij bent de onrechtvaardige.”

श्लोक: 65

ثُمَّ نُكِسُواْ عَلَىٰ رُءُوسِهِمۡ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا هَٰٓؤُلَآءِ يَنطِقُونَ

65. En dan kwamen zij tot inkeer en spraken: “Voorwaar jij weet goed dat deze (beelden) niet spreken!”

श्लोक: 66

قَالَ أَفَتَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يَضُرُّكُمۡ

66. (Ibraahiem) zei: “Aanbidden jullie dan naast Allah zaken waar jullie geen baat bij hebben en die jullie je niet kan schaden?

श्लोक: 67

أُفّٖ لَّكُمۡ وَلِمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

67. "Oeff" (uitdrukking dat duidt op ergernis) naar jullie en dat wat jullie naast Allah aanbidden! Hebben jullie dan geen verstand?”

श्लोक: 68

قَالُواْ حَرِّقُوهُ وَٱنصُرُوٓاْ ءَالِهَتَكُمۡ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ

68. Zij zeiden: “Verbrand hem en help jullie goden als jullie dat doen.”

श्लोक: 69

قُلۡنَا يَٰنَارُ كُونِي بَرۡدٗا وَسَلَٰمًا عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

69. Wij zeiden (tegen de gigantische brandstapel): “O (allesverterend) vuur! Wees koel en (tegelijkertijd ook) veilig voor Ibraahiem!”

श्लोक: 70

وَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَخۡسَرِينَ

70. En zij wilden hem kwetsen maar Wij maakten hen tot de ergste verliezers.

श्लोक: 71

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَلُوطًا إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَا لِلۡعَٰلَمِينَ

71. En Wij redden (en brachten) hem en Loet tot het land dat Wij voor de wereldwezens gezegend hadden.

श्लोक: 72

وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ نَافِلَةٗۖ وَكُلّٗا جَعَلۡنَا صَٰلِحِينَ

72. En Wij schonken hem Isaac en Yacoeb. Ieder maakten Wij rechtgeleid.

श्लोक: 73

وَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَئِمَّةٗ يَهۡدُونَ بِأَمۡرِنَا وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡهِمۡ فِعۡلَ ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَإِقَامَ ٱلصَّلَوٰةِ وَإِيتَآءَ ٱلزَّكَوٰةِۖ وَكَانُواْ لَنَا عَٰبِدِينَ

73. En Wij maakten hen tot leiders, leidend door Ons bevel en Wij openbaarden aan hen om goede daden te doen, en de gebeden perfect te verrichten en de Zakat te geven en (alleen) van Ons waren zij aanbidders.

श्लोक: 74

وَلُوطًا ءَاتَيۡنَٰهُ حُكۡمٗا وَعِلۡمٗا وَنَجَّيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِي كَانَت تَّعۡمَلُ ٱلۡخَبَٰٓئِثَۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمَ سَوۡءٖ فَٰسِقِينَ

74. En Loet, gaven Wij wijsheid, profeetschap en kennis en Wij redden hem van de stad welke kwade, slechte en vieze daden verrichten. Waarlijk, zij waren een volk dat aan het kwaad was gegeven, en zij waren verdorven.

श्लोक: 75

وَأَدۡخَلۡنَٰهُ فِي رَحۡمَتِنَآۖ إِنَّهُۥ مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

75. En Wij schonken hem Onze genade, waarlijk, hij was één van de rechtgeleiden.

श्लोक: 76

وَنُوحًا إِذۡ نَادَىٰ مِن قَبۡلُ فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

76. En (gedenk) Noeh toen hij ons voorheen aanriep. Wij verhoorden zijn aanroeping en redden hem en zijn familie van een grote ramp.

श्लोक: 77

وَنَصَرۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَآۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمَ سَوۡءٖ فَأَغۡرَقۡنَٰهُمۡ أَجۡمَعِينَ

77. Wij hielpen hem tegen een volk dat Onze tekenen ontkende. Waarlijk, zij waren een volk dat aan het kwaad was gegeven. Dus verdronken Wij hen allen.

श्लोक: 78

وَدَاوُۥدَ وَسُلَيۡمَٰنَ إِذۡ يَحۡكُمَانِ فِي ٱلۡحَرۡثِ إِذۡ نَفَشَتۡ فِيهِ غَنَمُ ٱلۡقَوۡمِ وَكُنَّا لِحُكۡمِهِمۡ شَٰهِدِينَ

78. En (gedenk) Dawoed en Soeleiman, toen zij uitspraak deden over het geval van het veld waarin schapen van bepaalde mensen ’s nachts graasden en Wij waren getuige van hun uitspraak.

श्लोक: 79

فَفَهَّمۡنَٰهَا سُلَيۡمَٰنَۚ وَكُلًّا ءَاتَيۡنَا حُكۡمٗا وَعِلۡمٗاۚ وَسَخَّرۡنَا مَعَ دَاوُۥدَ ٱلۡجِبَالَ يُسَبِّحۡنَ وَٱلطَّيۡرَۚ وَكُنَّا فَٰعِلِينَ

79. En Wij zorgden ervoor dat Soeleiman (de zaak) begreep en aan elk van hen gaven Wij wijsheid en Kennis. En Wij onderwierpen de bergen en de vogels om samen met Dawoed Onze lofprijzing te verheerlijken. En Wij waren het die alles verichtten.

श्लोक: 80

وَعَلَّمۡنَٰهُ صَنۡعَةَ لَبُوسٖ لَّكُمۡ لِتُحۡصِنَكُم مِّنۢ بَأۡسِكُمۡۖ فَهَلۡ أَنتُمۡ شَٰكِرُونَ

80. En Wij onderwezen hem hoe metalen maliënkolders te maken, om jullie te beschermen in de gevechten. Zijn jullie dan niet dankbaar?

श्लोक: 81

وَلِسُلَيۡمَٰنَ ٱلرِّيحَ عَاصِفَةٗ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦٓ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَاۚ وَكُنَّا بِكُلِّ شَيۡءٍ عَٰلِمِينَ

81. En aan Soeleiman (onderwierpen Wij) de wind, stormend, waaiend door zijn bevel over land dat Wij gezegend hebben. En van alles zijn Wij Alwetend.

श्लोक: 82

وَمِنَ ٱلشَّيَٰطِينِ مَن يَغُوصُونَ لَهُۥ وَيَعۡمَلُونَ عَمَلٗا دُونَ ذَٰلِكَۖ وَكُنَّا لَهُمۡ حَٰفِظِينَ

82. En van de duivels doken sommigen voor hem en deden daarnaast ander werk; en Wij waren het Die hen behoed hebben.

श्लोक: 83

۞ وَأَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلضُّرُّ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ

83. En (gedenk) Ayyoeb, die zijn Heer aanriep: “Waarlijk, de ellende heeft mij gegrepen, maar U bent de meest Genadevolle.”

श्लोक: 84

فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ فَكَشَفۡنَا مَا بِهِۦ مِن ضُرّٖۖ وَءَاتَيۡنَٰهُ أَهۡلَهُۥ وَمِثۡلَهُم مَّعَهُمۡ رَحۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَا وَذِكۡرَىٰ لِلۡعَٰبِدِينَ

84. Daarop verhoorden Wij zijn aanroeping en verlosten Wij hem uit zijn lijden. (Bovendien) voorzagen Wij hem (opnieuw) van familieleden (en vanwege zijn onuitputtelijk geduld bereidden Wij zijn gezin uit) met nog betere leden (dan voorheen) – als een (exclusieve) genade van Ons (aan Ayyoeb, waardoor dit) een (onvergetelijke) overdenking (werd) voor allen die Ons aanbidden (en ook beproevingen moeten doorstaan).

श्लोक: 85

وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِدۡرِيسَ وَذَا ٱلۡكِفۡلِۖ كُلّٞ مِّنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

85. En (gedenk) Ismael en Idris en Dhoel-Kifl, allen behoorden tot degenen die geduldig waren.

श्लोक: 86

وَأَدۡخَلۡنَٰهُمۡ فِي رَحۡمَتِنَآۖ إِنَّهُم مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

86. En Wij hebben hen Onze genade gegeven. Waarlijk, zij behoorden tot de rechtgeleiden.

श्लोक: 87

وَذَا ٱلنُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَٰضِبٗا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقۡدِرَ عَلَيۡهِ فَنَادَىٰ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ أَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

87. En (gedenk) Dhan-Noen (Jonas), toen hij buiten zichzelf van woede was en dacht dat Wij het hem niet zouden zwaar maken! Maar hij riep door de duisternis (en in de maag van de walvis riep Yoenoes zijn Heer aan): “Niets of niemand heeft het recht op mijn aanbidding dan U. Perfect en verheerlijkt ben U. Want waarlijk, ik behoorde tot de zondaren.”

श्लोक: 88

فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَنَجَّيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡغَمِّۚ وَكَذَٰلِكَ نُـۨجِي ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

88. Daarop verhoorden Wij zijn (voortdurende) aanroeping en verlosten Wij hem uit zijn ellendige en benarde situatie. En zo verlossen wij de gelovigen (van hun beproevingen).

श्लोक: 89

وَزَكَرِيَّآ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥ رَبِّ لَا تَذَرۡنِي فَرۡدٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡوَٰرِثِينَ

89. En (gedenk) Zakariyyaa toen hij tot zijn Heer riep: “O Mijn Heer! Laat mij niet eenzaam achter hoewel U de beste van de Erfgenamen bent.”

श्लोक: 90

فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَوَهَبۡنَا لَهُۥ يَحۡيَىٰ وَأَصۡلَحۡنَا لَهُۥ زَوۡجَهُۥٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَيَدۡعُونَنَا رَغَبٗا وَرَهَبٗاۖ وَكَانُواْ لَنَا خَٰشِعِينَ

90. Dus beantwoordden Wij zijn roep en Wij gaven hem Yahya en genazen zijn vrouw voor hem. Waarlijk, zij haastten zich om het goede te doen en zij riepen Ons hoopvol en vol vrees aan en zij stelde zichzelf nederig op tegenover Ons.

श्लोक: 91

وَٱلَّتِيٓ أَحۡصَنَتۡ فَرۡجَهَا فَنَفَخۡنَا فِيهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلۡنَٰهَا وَٱبۡنَهَآ ءَايَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ

91. En (gedenk) zij die de kuisheid bewaarde Wij bliezen in haar en Wij maakten haar en haar zoon (Isa) een teken voor alle wereldwezens.

श्लोक: 92

إِنَّ هَٰذِهِۦٓ أُمَّتُكُمۡ أُمَّةٗ وَٰحِدَةٗ وَأَنَا۠ رَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُونِ

92. Waarlijk! Dit, jullie godsdienst is één godsdienst en Ik ben jullie Heer, aanbid Mij dus (alleen).

श्लोक: 93

وَتَقَطَّعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَيۡنَهُمۡۖ كُلٌّ إِلَيۡنَا رَٰجِعُونَ

93. Maar zij hebben hun godsdienst afgebroken en haar in sekten onder hen verdeeld. (En) zij zullen tot Ons terugkeren.

श्लोक: 94

فَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَا كُفۡرَانَ لِسَعۡيِهِۦ وَإِنَّا لَهُۥ كَٰتِبُونَ

94. Dus iedereen die goede daden verricht terwijl hij een gelovige is, diens inspanningen zullen niet verworpen worden. Waarlijk! Wij noteren het in het Boek der daden.

श्लोक: 95

وَحَرَٰمٌ عَلَىٰ قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَٰهَآ أَنَّهُمۡ لَا يَرۡجِعُونَ

95. En er is een ban gelegd over iedere stad welke Wij vernietigd hebben, zodat zij niet kunnen terugkeren (na de dood).

श्लोक: 96

حَتَّىٰٓ إِذَا فُتِحَتۡ يَأۡجُوجُ وَمَأۡجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٖ يَنسِلُونَ

96. Tot Gog en Magog worden losgelaten, en zij snel over iedere omwalling uitzwermen.

श्लोक: 97

وَٱقۡتَرَبَ ٱلۡوَعۡدُ ٱلۡحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَٰخِصَةٌ أَبۡصَٰرُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَٰوَيۡلَنَا قَدۡ كُنَّا فِي غَفۡلَةٖ مِّنۡ هَٰذَا بَلۡ كُنَّا ظَٰلِمِينَ

97. En de Ware Belofte zal nabij zijn. Dan, zul je de ogen van de ongelovigen in afgrijzen zien staren. “Wee voor ons! Wij waren hier beslist achteloos voor; nee, wij waren niets dan onrechtvaardigen.”

श्लोक: 98

إِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمۡ لَهَا وَٰرِدُونَ

98. Zeker! Jullie en wat jullie nu naast Allah aanbidden zijn niets meer dan brandstof voor de hel. Jullie zullen het binnentreden.

श्लोक: 99

لَوۡ كَانَ هَٰٓؤُلَآءِ ءَالِهَةٗ مَّا وَرَدُوهَاۖ وَكُلّٞ فِيهَا خَٰلِدُونَ

99. Waren deze (beelden) goden geweest, dan zouden zij niet daarin gaan, en zij zullen daar allen in verblijven.

श्लोक: 100

لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَهُمۡ فِيهَا لَا يَسۡمَعُونَ

100. Daar zal diep zuchten worden en en zij zullen daarin niet horen.

श्लोक: 101

إِنَّ ٱلَّذِينَ سَبَقَتۡ لَهُم مِّنَّا ٱلۡحُسۡنَىٰٓ أُوْلَٰٓئِكَ عَنۡهَا مُبۡعَدُونَ

101. Waarlijk, voor degenen met wie wij het goede voorhebben, zullen ver van de (hel) verwijderd worden.

श्लोक: 102

لَا يَسۡمَعُونَ حَسِيسَهَاۖ وَهُمۡ فِي مَا ٱشۡتَهَتۡ أَنفُسُهُمۡ خَٰلِدُونَ

102. Zij zullen daar niet het minste geluid van horen (van het vuur), terwijl zij in datgene verblijven wat zij zelf wensen.

श्लोक: 103

لَا يَحۡزُنُهُمُ ٱلۡفَزَعُ ٱلۡأَكۡبَرُ وَتَتَلَقَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ هَٰذَا يَوۡمُكُمُ ٱلَّذِي كُنتُمۡ تُوعَدُونَ

103. De grootste verschrikking zal hen niet bedroeven en de engelen zullen hen ontmoeten (met een begroeting): “Dit is jullie Dag die jullie beloofd is.”

श्लोक: 104

يَوۡمَ نَطۡوِي ٱلسَّمَآءَ كَطَيِّ ٱلسِّجِلِّ لِلۡكُتُبِۚ كَمَا بَدَأۡنَآ أَوَّلَ خَلۡقٖ نُّعِيدُهُۥۚ وَعۡدًا عَلَيۡنَآۚ إِنَّا كُنَّا فَٰعِلِينَ

104. En (gedenk) de Dag wanneer Wij de hemelen zullen oprollen als een boekenrol, zoals Wij de eerste schepping begonnen, Wij zullen het herhalen (het is) een belofte die Ons bindt. Waarlijk, Wij zullen het doen.

श्लोक: 105

وَلَقَدۡ كَتَبۡنَا فِي ٱلزَّبُورِ مِنۢ بَعۡدِ ٱلذِّكۡرِ أَنَّ ٱلۡأَرۡضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ ٱلصَّٰلِحُونَ

105. En voorwaar Wij hebben in de Zaboer (Psaslem) genoteerd nadat (Wij reeds in) het Boek dat in de hemel bij Allah is, genoteerd hebben, dat Mijn rechtvaardige dienaren het land zullen beërven.

श्लोक: 106

إِنَّ فِي هَٰذَا لَبَلَٰغٗا لِّقَوۡمٍ عَٰبِدِينَ

106. Waarlijk, hierin is een duidelijke Boodschap voor mensen die Allah aanbidden.

श्लोक: 107

وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا رَحۡمَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ

107. En Wij hebben jou (de Profeet Mohammed, vrede en zegeningen zij met hem) niet anders dan als genade voor de wereldwezens gestuurd.

श्लोक: 108

قُلۡ إِنَّمَا يُوحَىٰٓ إِلَيَّ أَنَّمَآ إِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ فَهَلۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

108. Zeg: “Het is aan mij geopenbaard dat jullie god slechts één God is. Zullen jullie je dan aan Zijn wil onderwerpen ^[1]?”

[1]het woord moslim betekent iemand die zich overgeeft aan Allah hoe kan het dan zo zijn dat er moslims zijn die zich aan alles overgeven behalve Allah?

श्लोक: 109

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ ءَاذَنتُكُمۡ عَلَىٰ سَوَآءٖۖ وَإِنۡ أَدۡرِيٓ أَقَرِيبٌ أَم بَعِيدٞ مَّا تُوعَدُونَ

109. Maar als zij zich afkeren zeg: “Ik geef jullie een aankondiging die voor ons allen gelijkelijk bekend wordt. En ik weet niet of datgene wat jullie beloofd is nabij of ver is.”

श्लोक: 110

إِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلۡجَهۡرَ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ وَيَعۡلَمُ مَا تَكۡتُمُونَ

110.“Waarlijk, Hij (Allah) weet wat er luid gezegd is en wat jullie verbergen.

श्लोक: 111

وَإِنۡ أَدۡرِي لَعَلَّهُۥ فِتۡنَةٞ لَّكُمۡ وَمَتَٰعٌ إِلَىٰ حِينٖ

111. En ik weet het niet, misschien is het een beproeving voor jullie en een vermaak voor enige tijd.”

श्लोक: 112

قَٰلَ رَبِّ ٱحۡكُم بِٱلۡحَقِّۗ وَرَبُّنَا ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلۡمُسۡتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ

112. Zeg o Mohammed: “Mijn Heer! Beoordeelt U in waarheid! Onze Heer is de meest Barmhartige Wiens hulp gezocht wordt tegen datgene wat jullie aan Hem toekennen!”