अर्थको अनुवाद सूरः सूरतुश्शुअरा - डच भाषामा अनुवाद - पवित्र कुरअानको विश्वकोश

Soerat Asj-Sjoaraa (De Dichters)

श्लोक: 1

طسٓمٓ

1. Ta, Siem, Miem.

श्लोक: 2

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

2. Dit zijn de verzen van een duidelijk boek.

श्लोक: 3

لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

3. Het kan zijn dat jij jezelf zult vernietigen door verdriet omdat zij geen gelovigen worden.

श्लोक: 4

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ

4. Als Wij gewild zouden hebben, dan hadden Wij uit de hemel een teken kunnen sturen waarvoor zij hun nekken in nederigheid zouden buigen.

श्लोक: 5

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ

5. En er komt van de Barmhartige geen vermaning als openbaring of zij keren zich daarvan af.

श्लोक: 6

فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

6. En voorzeker, zij hebben het ontkent, dus zal het nieuws waarover zij gespot hebben tot hen komen.

श्लोक: 7

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ

7. Bekijken zij de aarde dan niet – hoeveel goede soorten Wij daarop hebben laten groeien?

श्लोक: 8

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

8. Waarlijk, hierin is een teken maar de meesten van hen zijn geen gelovigen.

श्लोक: 9

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

9. En waarlijk, jullie Heer! Hij is echt de Almachtige, de Genadevolle.

श्लोक: 10

وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

10. En (gedenk) toen jullie Heer Moesa riep (zeggende): “Ga naar het volk dat onrechtvaardig is, -

श्लोक: 11

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ

11. Het volk van Farao. Zullen zij Allah dan niet vrezen en rechtgeleid worden?”

श्लोक: 12

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ

12. Hij zei: “Mijn Heer! Waarlijk, ik vrees dat zij mij zullen verloochenen,

श्लोक: 13

وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ

13. En dat mijn borst beklemd raakt en dat mijn tong zich niet goed uit. Laat Haaron dus komen (hier zien we het belang van een persoon die steun geeft in het geloof, zeer belangrijk voor elke moslim).

श्लोक: 14

وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ

14. En zij beschuldigen mij van een misdaad, en ik ben bang dat zij mij zullen doden.”

श्लोक: 15

قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ

15. Allah zei: “Nee! Gaan jullie beiden met Onze tekenen na de Farao. Waarlijk! Wij zullen bij jullie zijn, luisterend ^[1].

[1]zoals eerder uitgelegd is, hoort de moslim te geloven in de Namen en Eigenschappen van Allah zonder het te verdraaien, te ontkennen, te imiteren of er een hoedanigheid aan toe te kennen.

श्लोक: 16

فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

16. En wanneer jullie beiden tot de Farao komen zeg: “Wij zijn de Boodschappers van de Heer van de werelden.

श्लोक: 17

أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

17. Laat dus de Kinderen van Israël met ons mee gaan.”

श्लोक: 18

قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ

18. (Farao) zei: “Hebben wij jou niet als kind van ons opgevoed? En jij hebt vele jaren van je leven bij ons mogen wonen.

श्लोक: 19

وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

19. En je hebt je daad gepleegd, wat je gedaan hebt. En jij bent één van de ondankbare.”

श्लोक: 20

قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

20. Moesa zei: “Ik heb het gedaan toen ik onwetend was (voor de openbaring).

श्लोक: 21

فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

21. Dus vluchtte ik van jullie toen ik jullie vreesde. En toen heeft mijn Heer mij wijsheid geschonken en mij als één van de boodschappers aangewezen.

श्लोक: 22

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

22. En dit is een vroegere gunst die jij mij verwijt – dat u de Kinderen van Israël tot slaven heeft gemaakt (en mij niet).”

श्लोक: 23

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

23. Farao zei: “En wie is de Heer van de werelden?”

श्लोक: 24

قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

24. Moesa zei: “De Heer van de hemelen en de aarde en alles wat daartussen is, indien jullie overtuigd zijn.”

श्लोक: 25

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ

25. Farao zei tegen degenen om hem heen: “Horen jullie niet (wat hij zegt)?”

श्लोक: 26

قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

26. Moesa zei: “Jullie Heer en de Heer van jullie voorvaderen!”

श्लोक: 27

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ

27. Farao zei: “Waarlijk, jullie boodschapper die naar jullie toe is gestuurd is een dwaas!”

श्लोक: 28

قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

28. Moesa zei: “De Heer van het oosten en het westen en alles wat daar tussen is, als jullie dat kunnen begrijpen.”

श्लोक: 29

قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ

29. Farao zei: “Als je een god anders dan mij kiest, zal ik je zeker onder de gevangenen plaatsen.”

श्लोक: 30

قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ

30. Moesa zei: “En als ik je iets duidelijks breng (een teken).”

श्लोक: 31

قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

31. Farao zei: “Breng het dan, als je waarachtig bent!”

श्लोक: 32

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ

32. Dus gooide (Moesa) zijn stok en zie, het was een duidelijke slang.

श्लोक: 33

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ

33. En hij stak zijn hand uit en zie, voor alle toeschouwers was het wit!

श्लोक: 34

قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ

34. (Farao) zei tegen de gezagdragers om hem heen: “Waarlijk! Dit is inderdaad een goed onderrichte tovenaar.

श्लोक: 35

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ

35. Hij wil jullie door zijn toverkunst uit jullie land verdrijven, wat is dan jullie raad en wat bevelen jullie aan?”

श्लोक: 36

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

36. Zij zeiden: “Geef hem en zijn broer uitstel en stuur boodschappers naar de steden;

श्लोक: 37

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ

37. Om uw best getrainde tovenaars te verzamelen.”

श्लोक: 38

فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

38. Dus werden de tovenaars op een vastgestelde tijd op een aangewezen dag verzameld.

श्लोक: 39

وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ

39. En er werd tegen het volk gezegd: “Verzamelen jullie je (ook)?

श्लोक: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

40. Zodat wij de tovenaars kunnen volgen als zij de winnaars zullen zijn.”

श्लोक: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

41. Toen de tovenaars dus aankwamen zeiden zij tegen Farao: “Zal er echt een beloning voor ons zijn als wij de winnaars zijn?”

श्लोक: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

42. Hij zei: “Ja, en jullie zullen zeker tot degenen behoren die in (mijn) nabijheid worden gebracht.”

श्लोक: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ

43. Moesa zei tegen hen: “Gooien jullie wat jullie zullen gooien.”

श्लोक: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

44. Dus gooiden zij hun touwen en stokken en zeiden: “Bij de macht van de Farao, wij zijn het die zeker zullen winnen!”

श्लोक: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

45. Toen gooide Moesa zijn stok en zie, het slikte alle valsheid wat zij lieten zien, door!

श्लोक: 46

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

46. En de tovenaars wierpen zich ter aarde (uit grootheid voor Allah toen zij beseften dat zij fout waren)

श्लोक: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

47. Zegende: “Wij geloven in de Heer van de werelden.

श्लोक: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

48. De Heer van Moesa en Haaron.”

श्लोक: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

49. (Farao) zei: “Jullie hebben in Hem geloofd voordat ik jullie daarvoor toestemming gaf. Zeker Hij is inderdaad jullie meester die jullie jullie toverkunsten heeft onderricht! Dus waarlijk, jullie zullen het te weten komen. Waarlijk, ik zal jullie handen en voeten van tegengestelde kanten afhakken en ik zal jullie allemaal kruisigen.”

श्लोक: 50

قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

50. Zij zeiden: “Geen punt? Waarlijk tot onze Heer zullen wij terugkeren;

श्लोक: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

51. Waarlijk, wij hopen echt dat onze Heer onze zonden zal vergeven want wij zijn de eerste van de gelovigen.”

श्लोक: 52

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

52. En Wij openbaarden aan Moesa, zeggende: “Neem Mijn slaven in de nacht weg, waarlijk jullie zullen vervolgd worden.”

श्लोक: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

53. Toen stuurde Farao boodschappers naar (alle) steden (om zijn leger te verzamelen).

श्लोक: 54

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ

54. (Zeggende): “Waarlijk! Dit is zeker niet anders dan een kleine groep.

श्लोक: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ

55. En waarlijk, zij hebben gedaan wat ons woedend heeft gemaakt;

श्लोक: 56

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ

56. En wij zijn een goed bewapend, vooruit gewaarschuwd leger.”

श्लोक: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

57. Dus hebben Wij hen van de tuinen en de bronnen verbannen,

श्लोक: 58

وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

58. En schatten en alle soorten edele plaatsen.

श्लोक: 59

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

59. En zo lieten Wij de Kinderen van Israël het beërven.

श्लोक: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ

60. Dus vervolgden zij hen bij de zonsopkomst.

श्लोक: 61

فَلَمَّا تَرَٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ

61. En toen de twee groepen elkaar zagen, zei het volk van Moesa: “Wij zijn zeker dat wij ingehaald worden.”

श्लोक: 62

قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

62. “Welnee (zei Moesa)! Waarlijk, mijn Heer is met mij (en het is) Hij Die mij zal leiden (naar het pad van de bevrijding).”

श्लोक: 63

فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ

63. Toen openbaarden Wij aan Moesa (zeggende): “Sla met jouw stok tegen de zee.” En het spleet en ieder afzonderlijk deel werd als een grote stevige massa van een berg.

श्लोक: 64

وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ

64. En vervolgens brachten Wij de anderen nabij.

श्लोक: 65

وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

65. En Wij redden Moesa en ieder die bij hem waren.

श्लोक: 66

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

66. Toen verdronken Wij de anderen.

श्लोक: 67

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

67. Waarlijk! Hierin is zeker een teken maar de meesten van hen zijn geen gelovigen.

श्लोक: 68

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

68. En waarlijk, jullie Heer! Hij is waarlijk de Almachtige, de Genadevolle.

श्लोक: 69

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ

69. En reciteer aan hen het verhaal van Ibraahiem.

श्लोक: 70

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ

70. Toen hij tegen zijn vader en zijn volk zei: “Wie aanbidden jullie?”

श्लोक: 71

قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ

71. Zij zeiden: “Wij aanbidden afgoden en aan hen zijn wij altijd toegewijd.”

श्लोक: 72

قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ

72. Hij zei: “Horen zij jullie als jullie (hen) aanroepen?”

श्लोक: 73

أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ

73. Of hebben jullie er baat bij of schaden zij (jullie)?”

श्लोक: 74

قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ

74. Zij zeiden: “Nee, maar onze vaders deden het ook.”

श्लोक: 75

قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

75. Hij zei: “Hebben jullie datgene wat jullie aanbidden goed bekeken, -

श्लोक: 76

أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ

76. Jullie en jullie voorvaders?”

श्लोक: 77

فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

77. Waarlijk! (Al datgene zij buiten Allah aanbidden) zijn vijanden van mij behalve de heer van de werelden.

श्लोक: 78

ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ

78. Degene die mij (in de beste vorm) heeft geschapen, en het is (enkel) Hij Die mij leidt (naar een bewustzijn van het pad der goedheid).

श्लोक: 79

وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ

79. En het is Hij (de Voorziener en Begunstiger) Die mij te eten en te drinken geeft.

श्लोक: 80

وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ

80. En als ik ziek ben, is het (niemand anders dan) Hij Die mij geneest (van ziektes zowel geestelijk als lichamelijk en de ziektes van het hart).

श्लोक: 81

وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ

81. En (het is Hij) Die mij laat sterven (zodra mijn tijd erop zit), en mij vervolgens levend (uit mijn graf) doet herrijzen.

श्लोक: 82

وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ

82. Degene waar ik op hoop dat hij mijn fouten op de Dag der Vergoeding vergeeft.

श्लोक: 83

رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ

83. Mijn Heer! Geef mij wijsheid en voeg mij bij de rechtvaardigen;

श्लोक: 84

وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

84. En laat mij door de volgende generaties in eerbaarheid herinnerd worden;

श्लोक: 85

وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ

85. En maakt mij tot de beërfers van het paradijs van de vreugde.

श्लोक: 86

وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

86. En vergeef mijn vader, waarlijk hij behoort tot degenen die dwalend zijn;

श्लोक: 87

وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ

87. En verneder mij niet op de Dag wanneer (alle schepselen) zullen herrijzen,-

श्लोक: 88

يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ

88. De Dag waarop noch weelde noch zonen zullen baten.

श्लोक: 89

إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ

89. Behalve degene die bij Allah aankomt met een gezond hart.

श्लोक: 90

وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ

90. En het paradijs zal in de nabijheid van de godvrezenden gebracht worden.

श्लोक: 91

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ

91. En het (helle) vuur zal in het volle aangezicht van de dwalenden geplaatst worden.”

श्लोक: 92

وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

92. En er zal tegen hen gezegd worden: “Waar zijn zij die jullie aanbaden,

श्लोक: 93

مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ

93. Behalve Allah? Kunnen zij jullie helpen of zichzelf helpen?”

श्लोक: 94

فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ

94. Dan zullen zij op hun gezichten in het (vuur) geworpen worden – Zij en de duivels en degenen die zondigden.

श्लोक: 95

وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ

95. En samen met het hele leger van Iblies.

श्लोक: 96

قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ

96. Zij zullen zeggen terwijl zij twisten,

श्लोक: 97

تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

97. “Bij Allah, wij hebben zeker een duidelijke dwaling gemaakt (in ons leven).

श्लोक: 98

إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

98. Toen wij jullie (valse goden) gelijk aan de Heer van de wereldwezens stelden^[1].

[1]en dat kan van alles zijn, jouw eigen nafs, jouw geld, jouw macht ect.

श्लोक: 99

وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

99. En niemand heeft ons doen afdwalen behalve de misdadigers (neem daarom een vriend die jou steun geeft op de weg naar Allah).

श्लोक: 100

فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ

100. Nu hebben wij geen bemiddelaars,

श्लोक: 101

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ

101. Noch een naaste vriend.

श्लोक: 102

فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

102. (Helaas!) Als wij slechts een kans hadden om terug te keren, zullen wij zeker onder de gelovigen zijn!

श्लोक: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

103. Waarlijk, hierin is zeker een teken, maar de meesten van hen zijn geen gelovigen.

श्लोक: 104

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

104. En waarlijk, jouw Heer! Hij is waarlijk de Almachtige, de Genadevolle.

श्लोक: 105

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

105. Het volk van Noah verloochende de Boodschappers.

श्लोक: 106

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

106. Toen hun broeder Noah tegen hen zei: “Zullen jullie Allah niet vrezen en Hem gehoorzamen?

श्लोक: 107

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

107. Ik ben voor jullie een betrouwbare boodschapper.

श्लोक: 108

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

108. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

श्लोक: 109

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

109. Ik vraag jullie hiervoor geen beloning, mijn beloning is slechts van de Heer van de werelden.

श्लोक: 110

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

110. (Onderhoud jullie verplichting tot Allah), vrees Hem en gehoorzaam mij.”

श्लोक: 111

۞ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ

111. Zij zeiden: “Zullen wij jou geloven terwijl de laagste mensen jou volgen?”

श्लोक: 112

قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

112. Hij zei: “En wat voor kennis heb ik over dat wat zij deden?”

श्लोक: 113

إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ

113. Hun verrekening is slechts bij mijn Heer, als jullie dat (maar) wisten.

श्लोक: 114

وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

114. En ik ben niet van plan de gelovigen te verjagen.

श्लोक: 115

إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ

115. Ik ben slechts een duidelijke waarschuwer.”

श्लोक: 116

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ

116. Zij zeiden: “Als jij niet stopt, Noah. Dan zou je je zeker onder degenen die gestenigd zijn, bevinden.”

श्लोक: 117

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ

117. Hij zei: “Mijn Heer! Waarlijk, mijn volk heeft mij verloochend.

श्लोक: 118

فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

118. Oordeelt U daarom tussen hen en mij en red mij en degenen van de gelovigen die met mij zijn.”

श्लोक: 119

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

119. Vervolgens redden wij hem en degenen die bij hem waren in een volgeladen schip.

श्लोक: 120

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ

120. Toen verdronken Wij de anderen nadat degenen die achter bleven gered waren.

श्लोक: 121

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

121. Waarlijk, hierin is zeker een teken, maar de meesten van hen zijn geen gelovigen.

श्लोक: 122

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

122. En waarlijk! Jullie Heer is zeker de Almachtige, de Genadevolle.

श्लोक: 123

كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

123. Het volk van ‘Ad verloochende de boodschappers.

श्लोक: 124

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ

124. Toen hun broeder Hoed tegen hen zei: “Zullen jullie Allah niet vrezen en Hem gehoorzamen?”

श्लोक: 125

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

125. Waarlijk, ik ben een betrouwbare boodschapper voor jullie.

श्लोक: 126

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

126. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

श्लोक: 127

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

127. Ik vraag van jullie geen beloning voor. Mijn beloning is slechts van de Heer van de werelden.

श्लोक: 128

أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ

128. Bouwen jullie op elke hoge plaats paleizen zonder doel?

श्लोक: 129

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ

129. En nemen jullie voor jullie zelf paleizen alsof jullie daar voor altijd in zullen wonen.

श्लोक: 130

وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ

130. En als jullie grijpen, grijpen jullie als tirannen?

श्लोक: 131

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

131. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

श्लोक: 132

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ

132. vrees degene Die jullie geholpen heeft met alle (goede zaken) die jullie kennen.

श्लोक: 133

أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ

133. Hij heeft jullie versterkt met vee en kinderen (waarom dan ondankbaar?).

श्लोक: 134

وَجَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

134. En tuinen en bronnen.

श्लोक: 135

إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

135. Waarlijk, ik vrees voor jullie voor de bestraffing van een Grote Dag.”

श्लोक: 136

قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ

136. Zij zeiden: “Het maakt ons niet uit of jij preekt of niet tot degenen die preken behoort.

श्लोक: 137

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ

137. Dit is niets anders dan de gewoonte van de ouderen van vroeger. ^[1]

[1] Dit soort uitspraken worden nog steeds gedaan. Een voorbeeld hiervan is dat er wordt gezegd dat de hidjaab niet verplicht is voor de vrouw, maar een gewoonte van vroeger is. Men dient uit te kijken voor deze afdwaling.

श्लोक: 138

وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

138. En wij zullen niet gestraft worden.”

श्लोक: 139

فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

139. Dus verloochenden zij hem en Wij vernietigenden hen. Waarlijk! Hierin is zeker een teken maar de meesten van hen waren geen gelovigen.

श्लोक: 140

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

140. En waarlijk! Jullie Heer is zeker de Almachtige, de Genadevolle.

श्लोक: 141

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

141. (Het volk van) Thamoed verloochenden de Boodschappers.

श्लोक: 142

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

142. Toen hun broeder Saleh tot hen zei: “Zullen jullie Allah niet vrezen en Hem gehoorzamen?”

श्लोक: 143

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

143. Ik ben een betrouwbare boodschapper voor jullie.

श्लोक: 144

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

144. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

श्लोक: 145

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

145. Ik vraag van jullie geen beloning voor, mijn beloning is slechts van de Heer van de werelden.

श्लोक: 146

أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ

146. Zijn jullie niet veilig achtergelaten met wat jullie hier hebben?

श्लोक: 147

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

147. In tuinen en bronnen

श्लोक: 148

وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ

148. En korenvelden en dadelpalmen met zachte bloeikolf.

श्लोक: 149

وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ

149. En jullie hakken met grote vaardigheid huizen uit bergen.

श्लोक: 150

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

150. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

श्लोक: 151

وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

151. En volg niet het bevel van de buitensporigen.

श्लोक: 152

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ

152. Die verderf in het land veroorzaken en het niet herstellen.”

श्लोक: 153

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

153. Zij zeiden: “Jij ben slechts één die behekst is!

श्लोक: 154

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

154. Jij bent niets anders dan een mens zoals wij. Geef ons dan een teken als je tot de waarachtige behoort.”

श्लोक: 155

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

155. Hij zei: “Hier is een kamelin; zij heeft het recht om (water) te drinken, en jullie hebben het recht om (water) te drinken, (ieder) op een dag die bekend is.

श्लोक: 156

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

156. Raak haar niet aan om haar te kwetsen opdat jullie niet door de bestraffing op de Grote Dag gegrepen worden.”

श्लोक: 157

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ

157. Maar zij slachtten haar en toen kregen zij spijt (door de straf die daardoor kwam).

श्लोक: 158

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

158. Dus de bestraffing kwam over hen. Waarlijk, hierin is zeker een teken maar de meesten van hen waren geen gelovigen.

श्लोक: 159

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

159. En waarlijk! Jouw Heer is zeker de Almachtige, de Genadevolle.

श्लोक: 160

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

160. Het volk van Loeth verloochende de boodschappers.

श्लोक: 161

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ

161. Toen hun broeder Loeth tegen hen zei: “Vrezen jullie Allah dan niet?

श्लोक: 162

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

162. Waarlijk! Ik ben voor jullie een betrouwbare Boodschapper.

श्लोक: 163

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

163. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

श्लोक: 164

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

164. Ik vraag jullie hier geen beloning voor, mijn beloning is slecht bij de Heer van de werelden.

श्लोक: 165

أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

165. Benaderen jullie de mannen van de werelden ^[1].

[1]door het hebben van overspel maar dan door mannen met elkaar.

श्लोक: 166

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ

166. En laten jullie degenen die Allah voor jullie als echtgenotes geschapen heeft (links liggen)? Welnee, jullie zijn een overtredend volk!"

श्लोक: 167

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ

167. Zij zeiden: “Als je niet stopt, O Loeth! Waarlijk, dan zul jij zeker behoren tot één van degenen die verdreven zullen worden!”

श्लोक: 168

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ

168. Hij zei: “Ik ben zeker één van degenen die jullie (kwade) daad van (sodomie) verwerpt.

श्लोक: 169

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ

169. Mijn Heer! Red mij en mijn familie tegen wat zij doen.”

श्लोक: 170

فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

170. Dus redden Wij hem en zijn familie, allen, -

श्लोक: 171

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

171. Behalve een oude vrouw (de vrouw van Loet) onder degenen die achterbleven.

श्लोक: 172

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

172. Hierna vernietigden Wij de anderen.

श्लोक: 173

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ

173. En Wij lieten op hen een regen vallen (van stenen). En hoe kwaad was de regen van degenen die gewaarschuwd waren.

श्लोक: 174

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

174. Waarlijk, hierin is zeker een teken maar de meesten van hen waren geen gelovigen.

श्लोक: 175

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

175. En waarlijk! Jullie Heer is zeker de Almachtige, de Genadevolle.

श्लोक: 176

كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

176. De bewoners van Al-Aiyka verloochenden hun boodschappers.

श्लोक: 177

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ

177. Toen Shoe’aib tegen hen zei: “Zullen jullie Allah dan niet vrezen?

श्लोक: 178

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

178. Ik ben voor jullie een betrouwbare boodschapper.

श्लोक: 179

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

179. Vrees Allah dus en gehoorzaam mij.

श्लोक: 180

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

180. Ik vraag jullie hier geen beloning voor, mijn beloning is slecht bij de Heer van de werelden.

श्लोक: 181

۞ أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ

181. Geef het volle maat en veroorzaak geen vermindering.

श्लोक: 182

وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ

182. En weeg met een goede en eerlijke weegschaal.

श्लोक: 183

وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

183. Bedrieg de mensen niet door hun zaken te verminderen, noch doe kwaad, veroorzaak corruptie en ellende in het land.

श्लोक: 184

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ

184. En vrees Hem Die jullie geschapen heeft en de generaties van voorheen.”

श्लोक: 185

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

185. Zij zeiden: “Jij bent slechts één van de beheksten!

श्लोक: 186

وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

186. Jij bent slechts een mens zoals wij en waarlijk, wij denken dat jij één van de leugenaars bent!

श्लोक: 187

فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

187. Laat dus een stuk van de hemel op ons vallen als je tot de waarachtigen behoort!”

श्लोक: 188

قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ

188. Hij zei: “Mijn Heer is Alwetend over wat jullie doen.”

श्लोक: 189

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ

189. Maar zij verloochenden hem, dus de bestraffing van de dag van de schaduw greep hen, voorwaar dat was de bestraffing van een geweldige dag.

श्लोक: 190

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

190. Waarlijk hierin is zeker een teken maar de meesten van hen waren geen gelovigen.

श्लोक: 191

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

191. En waarlijk! Jullie Heer is zeker de Almachtige, de Genadevolle.

श्लोक: 192

وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

192. En waarlijk, dit is een openbaring van de Heer van de werelden.

श्लोक: 193

نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ

193. Waarmee de betrouwbare ziel (Djibriel) neerdaalde.

श्लोक: 194

عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ

194. Op jouw hart, dat je één van de waarschuwers moge zijn ^[1].

[1]dus als de Koran het hart niet bereikt zal er dus ook geen effect zijn, vandaar is het verplicht om kennis op te blijven doen zodat het hart ermee bereikt wordt, daarbij hoort ook het Arabische taal.

श्लोक: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ

195. In de duidelijke Arabische taal.

श्लोक: 196

وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ

196. En waarlijk, het is (aangekondigd) in de Boeken van vroegere volkeren.

श्लोक: 197

أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

197. Is het geen teken voor hen dat de geleerden van de Kinderen van Israël het als (waarheid) kenden?

श्लोक: 198

وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ

198. En als Wij het hadden geopenbaard aan één van de niet-Arabieren,

श्लोक: 199

فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ

199. En hij had het voor hen gereciteerd, dan zouden zij het niet geloofd hebben.

श्लोक: 200

كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

200. En zo hebben Wij ervoor gezorgd dat het (ongeloof) de harten van de misdadigers binnentrad ^[1].

[1]omdat zij hun harten niet reinigen door middel van kennis vergaren en erna handelen daardoor wordt duisternis in het hart vermeerderd.

श्लोक: 201

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

201. Zij zullen er niet in geloven totdat zij de pijnlijke bestraffing zien.

श्लोक: 202

فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

202. Het zal plotseling tot hen komen, terwijl zij het niet beseffen.

श्लोक: 203

فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ

203. Dan zullen zij zeggen: “Kunnen wij uitstel krijgen?”

श्लोक: 204

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

204. Zouden zij dan wensen dat Onze Bestraffing bespoedigd werd?

श्लोक: 205

أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ

205. Zien jullie het dan niet als Wij hen nog jaren laten genieten,

श्लोक: 206

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ

206. En daarna komt tot hen die (bestraffing) die hen beloofd was!

श्लोक: 207

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ

207. Alles waarvan zij genoten zal voor hen niet nuttig zijn (het zal hun niet redden).

श्लोक: 208

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ

208. En nooit hebben Wij een stad vernietigd zonder dat er waarschuwers waren –

श्लोक: 209

ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

209. Door een herinnering, en nooit waren Wij onrechtvaardig.

श्लोक: 210

وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ

210. En het zijn niet de duivels die het (de Koran) hebben neergedaald.

श्लोक: 211

وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ

211. Het zou hen (trouwens) niet passen, noch zouden zij daartoe in staat zijn.

श्लोक: 212

إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ

212. Voorwaar, het afluisteren van (de engelen) hun woorden was uitgesloten (d.m.v. vlammende sterren).

श्लोक: 213

فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ

213. Aanroep dus niet bij Allah een andere god omdat je tot degene zal behoren die een bestraffing zullen krijgen.

श्लोक: 214

وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ

214. En waarschuw je naaste verwanten.

श्लोक: 215

وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

215. En verlaag je vleugens (wees nederig) voor de gelovigen die jou volgen.

श्लोक: 216

فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ

216. En als zij jou niet gehoorzamen zeg: “Ik distantieer mij van wat jullie doen (als wij de Soennah als een spelletje zien dan zal de profeet zich van ons distantieren, dus geen voorspraak op de dag des oordeels!)."

श्लोक: 217

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ

217. En leg je vertrouwen in de Almachtige, de Genadevolle, -

श्लोक: 218

ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ

218. Degene die jou ziet wanneer je opstaat (voor het nachtgebed, dit is zeer belangrijk, ook al is het maar één keer per week).

श्लोक: 219

وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ

219. En jullie bewegingen onder degenen die neerknielen.

श्लोक: 220

إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

220. Voorwaar! Hij, alleen Hij, is de Alhorende, de Alwetende.

श्लोक: 221

هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ

221. Zal ik jullie vertellen op wie de duivels neerdalen?

श्लोक: 222

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ

222. Zij dalen neer op elke leugenaar en zondig persoon.

श्लोक: 223

يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ

223. Die gehoor geeft, en de meesten van hen zijn leugenaars.

श्लोक: 224

وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ

224. En de dichters, de dwalenden volgen hen,

श्लोक: 225

أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ

225. Zie je dan niet dat zij in iedere vallei over ieder onderwerp spreken in hun gedichten? –

श्लोक: 226

وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ

226. En dat zij zeggen wat zij niet doen.

श्लोक: 227

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ

227. Behalve degenen die geloven en goede daden verrichten en Allah veelvuldig gedenken. En zij die het goed maken na het plegen van onrecht. En betreft de onrechtpleger (die geen eerlijk berouw tonen) zullen er gauw achter komen tot welke plaats hun (uiteindelijke) terugkeer zal zijn.