ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߖߎߙߎ߲ߖߎߙߎ߲ߠߌ߲ߠߊ ߟߎ߬ ߝߐߘߊ - ߊߟߑߓߊߣߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ - ߤ߭ߊ߬ߛߊ߯ߣ ߣߊ߯ߤߌ߯ ߓߟߏ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

Suretu Edh Dharijat

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

وَٱلذَّٰرِيَٰتِ ذَرۡوٗا

Betohem në erërat që çojnë (pluhurin)

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

فَٱلۡحَٰمِلَٰتِ وِقۡرٗا

dhe në retë e ngarkuara rëndë

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

فَٱلۡجَٰرِيَٰتِ يُسۡرٗا

dhe në ato që lundrojnë lehtë

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

فَٱلۡمُقَسِّمَٰتِ أَمۡرًا

dhe në engjëjt që shpërndajnë urdhrat

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٞ

se, me të vërtetë, është e sigurt ajo që ju premtohet

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

وَإِنَّ ٱلدِّينَ لَوَٰقِعٞ

dhe çdo shpërblim e dënim do të ndodhë!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

وَٱلسَّمَآءِ ذَاتِ ٱلۡحُبُكِ

Për qiellin e stolisur me yje!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

إِنَّكُمۡ لَفِي قَوۡلٖ مُّخۡتَلِفٖ

Ju keni gjithfarë mendimesh,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

يُؤۡفَكُ عَنۡهُ مَنۡ أُفِكَ

Prej tij (Kuranit) shmanget ai që nuk beson.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

قُتِلَ ٱلۡخَرَّٰصُونَ

Qofshin mallkuar gënjeshtarët,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

ٱلَّذِينَ هُمۡ فِي غَمۡرَةٖ سَاهُونَ

të cilët janë të zhytur në padije dhe të shkujdesur (ndaj Ditës së Gjykimit)!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

يَسۡـَٔلُونَ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلدِّينِ

Ata pyesin: “Kur do të jetë Dita e Gjykimit?”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

يَوۡمَ هُمۡ عَلَى ٱلنَّارِ يُفۡتَنُونَ

Atë Ditë ata do të përcëllohen në zjarr!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

ذُوقُواْ فِتۡنَتَكُمۡ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ

(Do t’u thuhet): “Shijoni dënimin tuaj! Këtë kërkuat t’ju shpejtohet!”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

Pa dyshim, ata që i frikësohen Allahut do të jenë në kopshte dhe burime,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُحۡسِنِينَ

duke marrë atë që ua ka dhuruar Zoti i tyre, meqë më parë kanë qenë punëmbarë.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ

Ata flinin pak natën,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

وَبِٱلۡأَسۡحَارِ هُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ

ndërsa në agim kërkonin falje (nga Allahu).

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

وَفِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ

Në pasuritë e tyre ka pasur pjesë për lypësit dhe nevojtarët.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

وَفِي ٱلۡأَرۡضِ ءَايَٰتٞ لِّلۡمُوقِنِينَ

Në Tokë ka shenja për ata që besojnë me bindje,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

وَفِيٓ أَنفُسِكُمۡۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ

po edhe në vetet tuaja - a nuk e shihni vallë?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

وَفِي ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُكُمۡ وَمَا تُوعَدُونَ

Në qiell është furnizimi juaj dhe gjithçka që ju është premtuar.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ

Betohem për Zotin e qiellit dhe të Tokës, se kjo (që ju premtohet) është e vërtetë, ashtu siç është të folurit tuaj.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ

A e ke dëgjuar historinë e mysafirëve të nderuar të Ibrahimit?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ

Ata hynë tek ai e i thanë: “Paqe!” - dhe ai u tha: “Paqe, o njerëz të panjohur!”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

فَرَاغَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ فَجَآءَ بِعِجۡلٖ سَمِينٖ

E pa u vënë re, ai shkoi te njerëzit e shtëpisë dhe solli një viç të majmë.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

فَقَرَّبَهُۥٓ إِلَيۡهِمۡ قَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

Pastaj ua afroi atyre e u tha: “A nuk po hani?”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

فَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ

Dhe ndjeu frikë prej tyre, por ata i thanë: “Mos u frikëso!” dhe i dhanë lajmin e mirë për një djalë të dijshëm.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

فَأَقۡبَلَتِ ٱمۡرَأَتُهُۥ فِي صَرَّةٖ فَصَكَّتۡ وَجۡهَهَا وَقَالَتۡ عَجُوزٌ عَقِيمٞ

Atëherë erdhi gruaja e tij, që, duke thërritur dhe rrahur fytyrën, tha: “Vallë, a mundem (të lind) unë, plaka shterpë?”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

قَالُواْ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ

Ata thanë: “Kështu ka qenë vullneti i Zotit tënd. Ai është vërtet i Urtë dhe i Gjithëdijshëm.”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

۞ قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

Ai i pyeti: “Cili është qëllimi juaj, o të dërguar?”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 32

قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ

Ata thanë: “Ne jemi dërguar te një popull keqbërës,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 33

لِنُرۡسِلَ عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن طِينٖ

për të hedhur mbi ta gurë prej balte të pjekur,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 34

مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُسۡرِفِينَ

të shënuar te Zoti yt, për ata që e kalojnë kufirin (në të këqija)”.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 35

فَأَخۡرَجۡنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ne i nxorëm të gjithë besimtarët që ishin në atë qytet

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 36

فَمَا وَجَدۡنَا فِيهَا غَيۡرَ بَيۡتٖ مِّنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

ndonëse aty gjetëm vetëm një shtëpi myslimane

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 37

وَتَرَكۡنَا فِيهَآ ءَايَةٗ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

dhe në të lamë shenjë për ata që i frikësohen dënimit të dhembshëm.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 38

وَفِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

Edhe në historinë e Musait (ka mësim), kur ia dërguam Faraonit, me provë të qartë.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 39

فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ

Ai (Faraoni) u shmang (nga besimi), së bashku me komandantët e vet dhe tha: “Musai është magjistar ose i çmendur!”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 40

فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٞ

Ne e kapëm atë me ushtrinë e tij dhe e hodhëm në det; ai e meritoi.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 41

وَفِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ

(Mësim ka edhe në historinë) e fisit Ad, kur i dërguam erën shkatërruese,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 42

مَا تَذَرُ مِن شَيۡءٍ أَتَتۡ عَلَيۡهِ إِلَّا جَعَلَتۡهُ كَٱلرَّمِيمِ

e cila, ngado që kaloi, nuk kurseu asgjë, duke i kthyer në kalbësira.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 43

وَفِي ثَمُودَ إِذۡ قِيلَ لَهُمۡ تَمَتَّعُواْ حَتَّىٰ حِينٖ

Edhe te fisi Themud (ka mësim), kur iu tha anëtarëve të tij: “Kënaquni njëfarë kohe!”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 44

فَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَهُمۡ يَنظُرُونَ

Ata u treguan mendjemëdhenj ndaj urdhrave të Allahut, pastaj i goditi rrufeja, ndërsa e shihnin,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 45

فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مِن قِيَامٖ وَمَا كَانُواْ مُنتَصِرِينَ

por nuk mundën as të ngriheshin, as të mbroheshin prej dënimit.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 46

وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ

(Mësim ka) edhe te populli i Nuhut, (që e shkatërruam) shumë kohë më parë. Me të vërtetë, ai ishte popull i pabindur!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 47

وَٱلسَّمَآءَ بَنَيۡنَٰهَا بِأَيۡيْدٖ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ

Ne e kemi ndërtuar qiellin me fuqinë Tonë dhe Ne e zgjerojmë atë.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 48

وَٱلۡأَرۡضَ فَرَشۡنَٰهَا فَنِعۡمَ ٱلۡمَٰهِدُونَ

Edhe Tokën e kemi shtruar! Sa shtrues të mrekullueshëm që jemi!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 49

وَمِن كُلِّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَا زَوۡجَيۡنِ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

Dhe nga çdo gjë, Ne kemi krijuar dy palë,^[329] në mënyrë që ju të vini veshin!

[329] Siç është p.sh. drita dhe errësira, subjekti dhe objekti, e thata dhe e njoma, aktivja dhe pasivja, mashkulli dhe femra, e gjalla dhe e pajeta. Gjithashtu, ky varg mund të aludojë fare mirë edhe për vlerën universale të ligjit të gjinive.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 50

فَفِرُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

“Andaj, ikni (prej dënimit) drejt (shpërblimit të) Allahut, se unë vërtet që jam dërguar te ju prej Tij, si paralajmërues i qartë!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 51

وَلَا تَجۡعَلُواْ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

Dhe mos adhuroni zot tjetër krahas Allahut, se unë vërtet që jam dërguar te ju prej Tij, si paralajmërues i qartë!”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 52

كَذَٰلِكَ مَآ أَتَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُواْ سَاحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٌ

Kështu, sa herë që një i dërguar vinte te popujt para tyre (mekasve), ata thoshin: “Është magjistar” ose “Është i çmendur!”

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 53

أَتَوَاصَوۡاْ بِهِۦۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ

Vallë, a mos ia kanë pasuar këtë njëri-tjetrit? Jo, por ata vetë janë popull që e kanë tepruar!^[330]

[330] Të gjithë profetëve, popujt e vet u kanë thënë se janë të çmendur. Kështu i kanë thënë edhe Profetit Muhamed a.s.. Por, pas pak kohe, kanë kuptuar që ajo shpifje ishte gjynah shpirtëror dhe rebelizëm në shoqëri. Prandaj, ajo shpifje ka pasur jetë të shkurtër tek të gjithë arabët dhe intelektualët e botës (përkthyesi).

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 54

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٖ

Prandaj shmangu prej atyre; ti nuk do të qortohesh për këtë!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 55

وَذَكِّرۡ فَإِنَّ ٱلذِّكۡرَىٰ تَنفَعُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Por këshillo, se vërtet këshilla u bën dobi besimtarëve.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 56

وَمَا خَلَقۡتُ ٱلۡجِنَّ وَٱلۡإِنسَ إِلَّا لِيَعۡبُدُونِ

Xhindet dhe njerëzit i kam krijuar vetëm që të Më adhurojnë.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 57

مَآ أُرِيدُ مِنۡهُم مِّن رِّزۡقٖ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطۡعِمُونِ

Unë nuk kërkoj prej tyre risk, as nuk dëshiroj që të Më ushqejnë.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 58

إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلۡقُوَّةِ ٱلۡمَتِينُ

Vërtet, Allahu është Furnizuesi i vetëm, i Fuqishmi, i Plotpushtetshmi.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 59

فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذَنُوبٗا مِّثۡلَ ذَنُوبِ أَصۡحَٰبِهِمۡ فَلَا يَسۡتَعۡجِلُونِ

Pa dyshim, ata që kanë bërë të këqija, do të kenë pjesën e tyre të dënimit, të ngjashme me pjesën e shokëve të tyre (të mëparshëm) që kanë qenë si ata. Prandaj të mos Më sfidojnë që ta shpejtoj atë.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 60

فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن يَوۡمِهِمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ

Kështu, mjerë mohuesit prej Ditës që u është premtuar!