ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 22 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߞߐ߲ߛߐ߲ ߠߎ߬ ߝߐߘߊ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߊߘߛߏߣߍ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ ߊߛߊ߯ߡߌߞߊ߲ ߘߐ߫. - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

اِنَّ شَرَّ الدَّوَآبِّ عِنْدَ اللّٰهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِیْنَ لَا یَعْقِلُوْنَ ۟

পৃথিৱীত চলাফুৰা কৰা সকলো সৃষ্টিৰ ভিতৰত আটাইতকৈ নিকৃষ্ট সৃষ্টি হৈছে সেইসকল বধিৰ, যিসকলে সত্য স্বীকাৰ কৰাৰ উদ্দেশ্যে নুশুনে আৰু বোবা, কথা কব নোৱাৰে। এনেকুৱা প্ৰকৃতিৰ লোকেই আল্লাহৰ আদেশ নিষেধ বুজিব নোৱাৰে।

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• من كان الله معه فهو المنصور وإن كان ضعيفًا قليلًا عدده، وهذه المعية تكون بحسب ما قام به المؤمنون من أعمال الإيمان.

যাৰ সহায়ত আল্লাহ আছে, তেৱেঁই বিজয়ী। যদিও তেওঁলোক দুৰ্বল হওঁক অথবা সংখ্যাত কম। এই সহায় সেই অনুপাতেই লাভ হয়, যি অনুপাতে মুমিনসকলে ঈমানৰ কৰ্মবোৰ সম্পাদন কৰে।

• المؤمن مطالب بالأخذ بالأسباب المادية، والقيام بالتكليف الذي كلفه الله، ثم يتوكل على الله، ويفوض الأمر إليه، أما تحقيق النتائج والأهداف فهو متروك لله عز وجل.

মুমিনসকলে ভৌতিক সাধন অৱলম্বন কৰা উচিত, লগতে আল্লাহে প্ৰদান কৰা দায়িত্ববোৰ পালন কৰি তেওঁৰ ওপৰত ভৰসা কৰা উচিত, আৰু সকলো বিষয় তেওঁৰ ওপৰতেই অৰ্পন কৰা উচিত। আনহাতে পৰিণাম প্ৰদান আৰু উদ্দেশ্য পূৰণৰ দায়িত্ব হৈছে আল্লাহৰ।

• في الآيات دليل على أن الله تعالى لا يمنع الإيمان والخير إلا عمَّن لا خير فيه، وهو الذي لا يزكو لديه هذا الإيمان ولا يثمر عنده.

এই আয়াতসমূহৰ দ্বাৰা এই কথা প্ৰমাণিত হয় যে, আল্লাহে ঈমান আৰু কল্যাণৰ পৰা কেৱল সেইসকল লোককেই বঞ্চিত কৰে, যিসকলৰ মাজত কোনো কল্যাণ নাই। এইবোৰেই হৈছে সেই দুৰ্ভগীয়া, যিবোৰক এই ঈমানে কোনো উপকাৰ নকৰে।

• على العبد أن يكثر من الدعاء: يا مقلب القلوب ثبِّت قلبي على دينك، يا مُصرِّف القلوب اصرف قلبي إلى طاعتك.

বান্দাসকলে এই দুআ বেছি বেছি পাঠ কৰা উচিত,يا مقلب القلوب ثبِّت قلبي على دينك، يا مُصرِّف القلوب اصرف قلبي إلى طاعتك. (হে অন্তৰ পৰিবৰ্তনকাৰী! মোৰ অন্তৰক তোমাৰ দ্বীনৰ ওপৰত দৃঢ় ৰাখিবা, হে অন্তৰৰ গতি সঞ্চালক! মোৰ অন্তৰক তোমাৰ আনুগত্যৰ পিনে গতি কৰাই দিয়া।)

• أَمَرَ الله المؤمنين ألا يُقِرُّوا المنكر بين أظهرهم فيعُمَّهم العذاب.

আল্লাহে মুমিনসকলক আদেশ দিছে যে, তেওঁলোকে যেন নিজৰ মাজত অপকৰ্ম প্ৰসাৰিত হোৱা দেখিও মৌন হৈ নাথাকে, অন্যথা তেওঁলোকেও শাস্তি ভোগ কৰিব লাগিব।