ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߖߊ߲߬ߖߏ߲ ߝߐߘߊ - ߓߎߛߑߣߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߡߎ߬ߤ߭ߊߡߡߊߘߎ߫ ߡߌߤߊߣߎߝߌߗ ߓߟߏ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

Sura en-Nebe

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

O čemu oni jedni druge pitaju?!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

O Vijesti velikoj,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

o kojoj se oni razilaze.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Tako ne treba, oni će saznati sigurno!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

I opet, tako ne treba, oni će saznati sigurno!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

Zar Zemlju kolijevkom nismo učinili,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

i planine kao klinove,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

i vas kao parove stvorili,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

i vaš san smirajem učinili,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

i noć odjećom učinili,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

i dan za privređivanje odredili,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

i iznad vas sedam čvrstih sazdali,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

i svjetiljku plamteću postavili?!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

Mi iz kišnih oblaka vodu obilnu spuštamo

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

da njome žito i bilje izvedemo,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

i bašče guste.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

Dan suda je, zaista, već određen,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

Dan kada će u rog biti puhnuto, pa ćete vi, sve skupina po skupina dolaziti,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

i nebo će biti otvoreno i mnogo će kapija imati,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

i planine će pokrenute biti i priviđenje će postati.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

Džehennem će, doista, zasjeda biti,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

obijesnima mjesto povratka,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

u kome će zauvijek ostati,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

u njemu nikakve svježine neće osjetiti, ni pića okusiti,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

osim vrele vode i ledenohladne i smrdljive kapljevine,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

kazne prikladne.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

Zaista se oni nisu nadali polaganju računa

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

i potpuno lažnim smatrali su Naše ajete i znakove,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

a Mi smo sve pobrojali i zapisali.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

"Pa zato kušajte, a Mi ćemo vam patnju samo povećati!"

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

Zaista bogobojaznima mjesto spasa i uživanja pripada:

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

bašče i vinogradi,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

i djevice čvrstih grudi, godina istih,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

i pehari puni.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

Tamo prazne besjede i laži neće slušati,

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

to im je nagrada od Gospodara tvoga, dar dovoljni.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

Od Gospodara nebesa i Zemlje i onoga što je između njih, Svemilosnoga, kome neće moći zboriti.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

Na Dan kada Duh i meleci budu u redove poredani, oni neće govoriti. Govorit će samo onaj kome Svemilosni dozvoli, a istinu će reći.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

To je Istiniti dan, pa ko hoće, povratak Gospodaru svome prihvatit će.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

Mi vas, zaista, na patnju blisku upozoravamo, na Dan u kome će čovjek djela ruku svojih vidjeti, a nevjernik uzviknuti: "Kamo sreće da sam prašina bio!"