ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 42 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߤߎ߯ߘߎ߫ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 42

وَهِيَ تَجۡرِي بِهِمۡ فِي مَوۡجٖ كَٱلۡجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ٱبۡنَهُۥ وَكَانَ فِي مَعۡزِلٖ يَٰبُنَيَّ ٱرۡكَب مَّعَنَا وَلَا تَكُن مَّعَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Lađa je plovila noseći ljude i sve ostalo na velikim valovima poput planina, a Nuh, iz očinskog osjećaja, dozva svog sina nevjernika koji se odvojio od svog oca i od svog naroda: "Sinčiću moj, ukrcaj se sa nama u lađu da bi bio spašen utapljanja, i nemoj biti sa nevjernicima pa da budeš uništen i potopljen kao oni!"

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• بيان عادة المشركين في الاستهزاء والسخرية بالأنبياء وأتباعهم.

Ovi ajeti govore o tome da je običaj višebožaca da se ismijavaju sa vjerovjesnicima i njihovim sljedbenicima.

• بيان سُنَّة الله في الناس وهي أن أكثرهم لا يؤمنون.

Ovi ajeti govore o Allahovom zakonu koji vlada među ljudima, a to je da većina ljudi ne vjeruje.

• لا ملجأ من الله إلا إليه، ولا عاصم من أمره إلا هو سبحانه.

Nema utočišta od Allaha osim kod Allaha, i niko ne može sačuvati od Njegove odredbe osim On.