ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 30 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߦߛߎߝߎ߫ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

۞ وَقَالَ نِسۡوَةٞ فِي ٱلۡمَدِينَةِ ٱمۡرَأَتُ ٱلۡعَزِيزِ تُرَٰوِدُ فَتَىٰهَا عَن نَّفۡسِهِۦۖ قَدۡ شَغَفَهَا حُبًّاۖ إِنَّا لَنَرَىٰهَا فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

Vijest o njoj se raširi u gradu i skupina žena reče osuđujući je: "Supruga velikaševa poziva svog roba da sa njom počini blud. Njena ljubav prema njemu joj je srce obuzela, i mi je zato smatramo jasno zabludjelom."

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• قبح خيانة المحسن في أهله وماله، الأمر الذي ذكره يوسف من جملة أسباب رفض الفاحشة.

Ovi ajeti govore o grozoti pronevjere dobročinitelja u njegovoj porodici i njegovom imetku, i ta stvar koju je Jusuf spomenuo je jedan od razloga odbijanja nemorala.

• بيان عصمة الأنبياء وحفظ الله لهم من الوقوع في السوء والفحشاء.

Ovi ajeti ukazuju na bezgriješnost vjerovjesnika i Allahovo čuvanje njih od činjenja svih vrsta zla.

• وجوب دفع الفاحشة والهرب والتخلص منها.

Ovi ajeti ukazuju na obaveznost odbijanja nemorala i bježanja od njega.

• مشروعية العمل بالقرائن في الأحكام.

Ovi ajeti ukazuju na propisanost uzimanja indicija u obzir pri donošenju sudova.