ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 87 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߖߘߍ߬ߟߊ߬ߛߊߦߌ ߝߐߘߊ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߊߘߛߏߣߍ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ ߞߊ߬ߡߙߌ߬ߦߊ߬ߞߊ߲ ߘߐ߫. - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 87

رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ ٱلۡخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَفۡقَهُونَ

ពួកពុតត្បុតទាំងនោះ ពួកគេពេញចិត្តនឹងឲ្យខ្លួនរបស់ពួកគេទទួលនូវភាពអាម៉ាស និងភាពអាប់ឱន ខណៈពេលដែលពួកគេពេញចិត្តនឹងនៅជាមួយបណ្តាអ្នកដែលមិនអាចចេញទៅប្រយុទ្ធដែលច្បាប់អនុគ្រោះ។ ហើយអល់ឡោះជាម្ចាស់បានបោះត្រាភ្ជិតទៅលើដួងចិត្តរបស់ពួកគេ ដោយសារតែភាពគ្មានជំនឿនិងភាពពុតត្បុតរបស់ពួកគេ។ ដូច្នេះ ពួកគេមិនដឹងថា តើអ្វីដែលផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់ពួកគេនោះឡើយ។

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• المجاهدون سيحصِّلون الخيرات في الدنيا، وإن فاتهم هذا فلهم الفوز بالجنة والنجاة من العذاب في الآخرة.

• បណ្តាអ្នកដែលតស៊ូប្រយុទ្ធ ពួកគេនឹងទទួលបាននូវប្រការល្អជាច្រើននៅក្នុងលោកិយនេះ ហើយប្រសិនបើពួកគេមិនទទួលបានវា(ក្នុងលោកិយនេះទេ) ក៏ពួកគេនឹងទទួលបាននូវជោគជ័យដោយទទួលបាននូវឋានសួគ៌ និងរួចផុតពីទណ្ឌកម្មនាថ្ងៃបរលោកដែរ។

• الأصل أن المحسن إلى الناس تكرمًا منه لا يؤاخَذ إن وقع منه تقصير.

• ធាតុដើមវា ការធ្វើល្អចំពោះមនុស្ស គឺជាក្តីសប្បុរសចេញពីខ្លួនគេផ្ទាល់ ដោយគេមិនយកទោសពៃរ៍នោះឡើយ ទោះបីជាមានការធ្វេសប្រហែស ឬខ្វះខាតខ្លះក៏ដោយ។

• أن من نوى الخير، واقترن بنيته الجازمة سَعْيٌ فيما يقدر عليه، ثم لم يقدر- فإنه يُنَزَّل مَنْزِلة الفاعل له.

• ជនណាដែលនៀត(តាំងចិត្ត)ធ្វើនូវអំពើល្អ ហើយការនៀតរបស់គេនោះផ្ទុកទៅដោយការតាំងចិត្តយ៉ាងមុតមាំថានឹងធ្វើវា តែក្រោយមកគេគ្មានសមត្ថភាពធ្វើវាទេនោះ ពិតណាស់ រូបគេនឹងទទួលបានផលបុណ្យដូចអ្នកដែលធ្វើដែរ។

• الإسلام دين عدل ومنطق؛ لذلك أوجب العقوبة والمأثم على المنافقين المستأذنين وهم أغنياء ذوو قدرة على الجهاد بالمال والنفس.

• សាសនាឥស្លាម គឺជាសាសនាដែលប្រកបដោយភាពយុត្តិធម៌។ ហេតុនេះហើយទើបចាំបាច់ត្រូវតែទទួលទណ្ឌកម្មនិងបាបកម្មចំពោះពួកពុតត្បុតនិងពួកដែលបានសុំការអនុញ្ញាត(មិនចេញច្បាំង)ខណៈដែលពួកគេជាអ្នកមានទ្រព្យ និងមានលទ្ធភាពតស៊ូប្រយុទ្ធដោយទ្រព្យសម្បត្តិ និងខ្លួនប្រាណរបស់ពួកគេនោះ។