ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 11 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߕߐ߬ߝߍ߬ߦߊ߬ߣߍ߲ ߠߎ߬ ߝߐߘߊ - ߞߙߎߘߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߛ߫ߊ߬ߟߊ߯ߤ߭ߎ߫ ߊ.ߘߘߌ߯ߣߌ߫ ߓߟߏ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰٓ إِلَى ٱلسَّمَآءِ وَهِيَ دُخَانٞ فَقَالَ لَهَا وَلِلۡأَرۡضِ ٱئۡتِيَا طَوۡعًا أَوۡ كَرۡهٗا قَالَتَآ أَتَيۡنَا طَآئِعِينَ

[ ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاءِ ] {ماناكانى (استوى) له‌ قورئاندا} پاشان خوای گه‌وره‌ ویستی ئاسمانه‌كانی بوو، وه‌ یه‌كسه‌ر حه‌وت ئاسمانی دروست كردو ڕێكیخست، (ئه‌م ئایه‌ته‌ به‌ڵگه‌یه‌ له‌سه‌ر ئه‌وه‌ی كه‌ زه‌وی پێش ئاسمان دروستكراوه‌) (اسْتَوَى) له‌ قورئاندا به‌ سێ مانا هاتووه‌: له‌گه‌ڵ (إِلَى) به‌مانای ویست بوون دێت وه‌كو ئه‌م ئایه‌ته‌ی سه‌ره‌وه‌، وه‌ له‌گه‌ڵ (عَلَى) به‌ مانای به‌رزو بڵند بوونه‌وه‌ دێت وه‌كو ئه‌م ئایه‌ته‌: (الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى) (طه:٥)، وه‌ به‌ ته‌نهایش به‌بێ حه‌رف به‌مانای پێگه‌یشتن و كامڵ بوون دێت وه‌كو ئه‌م ئایه‌ته‌: (وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَى آتَيْنَاهُ حُكْماً وَعِلْماً) [ وَهِيَ دُخَانٌ ] ئه‌و كاته‌ ئاسمان دووكه‌ڵ بوو یان هه‌ڵمی ئاوی سه‌ر زه‌وی بوو [ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ ائْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا ] خوای گه‌وره‌ به‌ ئاسمان و زه‌وی فه‌رموو یان به‌ گوێڕایه‌ڵی خۆتان یان به‌ پێناخۆش بوونی خۆتان فه‌رمانی من جێبه‌جێ بكه‌ن، ئه‌ی ئاسمان خۆرو مانگ و ئه‌ستێره‌كان ده‌ربكه‌، ئه‌ی زه‌وی ڕووبارو ده‌ریاو كانیاو و به‌رهه‌م و ڕووه‌كت ده‌ربكه‌ [ قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ (١١) ] وتیان: ئه‌ی په‌روه‌ردگار هه‌ردووكمان ملكه‌چ و گوێڕایه‌ڵین بۆ فه‌رمانی تۆ.