ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 72 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߞߙߎߞߊ ߟߎ߬ ߝߐߘߊ -

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 72

اِنَّا عَرَضْنَا الْاَمَانَةَ عَلَی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَالْجِبَالِ فَاَبَیْنَ اَنْ یَّحْمِلْنَهَا وَاَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْاِنْسَانُ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ ظَلُوْمًا جَهُوْلًا ۟ۙ

به‌راستی‌که ما تکالیف شرعی، و اموال و اسراری را که حفظ می‌شود، بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه کردیم، اما از برداشتن آن خودداری کردند، و از سرانجامش ترسیدند، و انسان آن را برداشت، به تحقیق که انسان نسبت به خویش سخت ستمکار، و به سرانجام برداشتن این امانت بسیار نادان است.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• اختصاص الله بعلم الساعة.

اختصاص علم قیامت به الله.

• تحميل الأتباع كُبَرَاءَهُم مسؤوليةَ إضلالهم لا يعفيهم هم من المسؤولية.

این‌ امر که پیروان، مسؤولیت گمراهی خود را برعهدۀ بزرگان‌شان می‌گذارند، آنها را از مسئولیت معاف نمی‌کند.

• شدة التحريم لإيذاء الأنبياء بالقول أو الفعل.

حرمت شدید آزار رساندن به پیامبران در سخن یا عمل.

• عظم الأمانة التي تحمّلها الإنسان.

بزرگی امانتی که انسان آن را به دوش می‌کشد.