ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 77 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߡߊ߬ߓߊߕߏ ߝߐߘߊ - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 77

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوا ارْكَعُوْا وَاسْجُدُوْا وَاعْبُدُوْا رَبَّكُمْ وَافْعَلُوا الْخَیْرَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ ۟

خداوند بندگان مومن خویش را به برپا داشتن نماز فرا می‌خواند، و رکوع و سجده را به طور ویژه بیان کرد؛ چرا که دارای فضیلت، و رکن نماز می‌باشند. و بندگانش را به پرستش خویش دستور داد که پرستشِ او، روشنی‌بخشِ چشمان و تسلّی دهندۀ دل‌های غمگین است، و می‌فرماید: او پروردگارِ بندگان است، و بر آنها احسان می‌نماید، و این اقتضا می‌کند که عبادت را خالصانه برای او انجام دهند، و آنها را به ‌طور عموم به کار خوب و نیک فرمان داد. و خداوند رستگاری را، به ‌انجامِ این کارها منوط کرد و فرمود: ﴿لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ﴾ تا رستگار شوید؛ یعنی تا به امر مطلوب و مورد علاقه دست یازید، و از امر ناگوار و ترسناک نجات یابید. پس به جز اخلاص در پرستشِ آفریننده، و تلاش در رساندنِ فایده به بندگان، راهی برای رستگاری وجود ندارد؛ و هر کس به این فهم توفیق یابد، او به اوج سعادت و رستگاری و موفقیت دست یافته است.