ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 7 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߕߋ߬ߟߋ ߝߐߘߊ - الترجمة الفارسية - تفسير السعدي - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

وَنَفْسٍ وَّمَا سَوّٰىهَا ۟

﴿وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا﴾ و سوگند به نفس و آن که به آن سامان داد. احتمال دارد که منظور از نفس، نفس سایر مخلوقات و موجودات زنده باشد. و معنای عامّی که واژۀ نفس ـ در اینجا ـ بر آن دلالت می‌نماید، مؤید این احتمال است. و احتمال دارد که به نفس انسان مکلف سوگند خورده باشد، به دلیل آیاتی که به دنبال این می‌آید. به هرحال نفس، نشانۀ بزرگی است از نشانه‌های خداوند که شایسته است به آن سوگند یاد شود؛ چون نفس بسیار لطیف و نازک است، و حالات آن به سرعت انتقال می‌یابد و تغییر می‌کند، و تحت تأثیرات حالات روانی از قبیل: اندوه و اراده و محبت و نفرت قرار می‌گیرد. و اگر نفس نبود، بدن فقط یک مجسمۀ بی‌فایده ‌بود. و آفرینش نفس، نشانه‌ای از نشانه‌های بزرگ خداست.