ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߟߐ߬ߓߊ ߝߐߘߊ - ߕ߭ߊ߯ߖߞߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߊ߳ߺߊ߯ߙߌߝߌ߮ ߓߟߏ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

Сураи Қиёмат

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Ба рӯзи қиёмат савганд мехӯрам

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

Ва ба нафси маломатгар савганд мехӯрам

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

Оё инсон мепиндорад, ки [пас аз марг] ҳаргиз устухонҳояшро ҷамъ нахоҳем кард?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

Оре, Мо қодирем, ки [ҳатто хутути сари] ангуштонашро яксону мураттаб кунем.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

Балки инсон мехоҳад, ки [озодона ва бидуни тарс аз охират] дар гуноҳу бадкорӣ мудовимат кунад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

[Аз ин рӯ] Мепурсад: «Рӯзи қиёмат кай хоҳад буд?»

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

Пас, ҳангоме ки чашм хира шавад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

Ва моҳ тира [ва бе нур] гардад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

Ва хуршеду моҳ як ҷо ҷамъ шаванд

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

Он рӯз инсон мегӯяд: «Роҳи гурез куҷост?»

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

Ҳаргиз! Ҳеҷ гурезгоҳе нест

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

Он рӯз қароргоҳ [-и ниҳоне] ба сӯйи Парвардигори туст

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

Ва дар он рӯз инсонро аз тамоми корҳое, ки аз пеш ё пас фиристода, огоҳ мекунанд

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

Балки инсон ба хубӣ бар хештан огоҳ аст

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

Агарчи [дар дифоъ аз худ] узрҳояшро дар миён оварад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

[Эй паёмбар, ҳангоми нузули Қуръон] забонатро барои [такрор ва хондани] он шитобзада ҳаракат мадеҳ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

Мусалламан, ҷамъоварӣ ва хондани он бар [уҳдаи] Мост

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

Пас, ҳар гоҳ [тавассути Ҷабраил] онро [бар ту] хондем, аз хондани ӯ пайравӣ кун

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

Сипас баён карданаш бар [уҳдаи] Мост

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

Ҳаргиз чунин нест [ки шумо мушрикон мепиндоред]! Балки дунё [-и зудгузар]-ро дӯст медоред

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

Ва охиратро раҳо мекунед

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

Он рӯз чеҳраҳое тоза [ва шодоб] аст

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

Ба сӯйи Парвардигораш менигарад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

Ва дар он рӯз чеҳраҳое абус [ва дарҳамкашида] аст

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

Яқин дорад, ки осебе камаршикан ба ӯ мерасад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

Оре, чун [ҷон] ба гулугоҳаш бирасад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

Ва гуфта шавад: «Чи касест, ки афсун бихонад? [Ва ӯро наҷот диҳад]

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

Ва яқин кунад, ки замони ҷудоӣ [аз дунё] аст.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

Ва [кор боло гирад ва] соқҳо[-и пояш аз сахтии ҷон додан] ба ҳам печад.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

Дар он рӯз масири ҳама ба сӯйи Парвардигорат хоҳад буд

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

Пас, [мункири меод] на тасдиқ карда ва на намоз гузоридааст

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

Балки [Қуръонро] такзиб кард ва [аз имон] рӯ гардонд

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

Сипас хиромон ба сӯйи хонаводааш бозгашт

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

Вой бар ту! Пас, вой бар ту!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

Боз ҳам вой бар ту! Пас, вой бар ту!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

Оё инсон гумон мекунад, ки [бе ҳадаф ва бидуни ҳисоб ва ҷазо] ба худ раҳо мешавад?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

Оё [ӯ] нутфае аз манӣ набуд, ки [дар раҳим] рехта мешавад?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

Он гоҳ ба сурати хуни баста даромад ва [Аллоҳ таоло ӯро] офарид ва дурусту устувор сохт

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

Сипас аз ӯ ду завҷи нару мода падид овард

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

Оё [чунин Офаридгоре] қодир нест, ки мурдагонро [дубора] зинда кунад?