ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߓߎߘߎ߲ߛߊߟߌ ߝߐߘߊ - ߕ߭ߊ߯ߖߞߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߊ߳ߺߊ߯ߙߌߝߌ߮ ߓߟߏ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

Сураи Таквир (Дарҳампечида ва камнур)

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

إِذَا ٱلشَّمۡسُ كُوِّرَتۡ

Он гоҳ ки хуршед дар ҳам печида [ва торик] гардад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

وَإِذَا ٱلنُّجُومُ ٱنكَدَرَتۡ

Ва он гоҳ ки ситорагон бефурӯғ шаванд

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

وَإِذَا ٱلۡجِبَالُ سُيِّرَتۡ

Ва он гоҳ ки кӯҳҳо ба ҳаракат дароянд

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

وَإِذَا ٱلۡعِشَارُ عُطِّلَتۡ

ва он гоҳ ки модашутурони бордор раҳо шаванд

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

وَإِذَا ٱلۡوُحُوشُ حُشِرَتۡ

Ва он гоҳ ки ҳайвоноти ваҳшӣ [дар канори инсон] гирд оварда шаванд

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

وَإِذَا ٱلۡبِحَارُ سُجِّرَتۡ

Ва он гоҳ ки дарёҳо [ҷӯшону] барафрӯхта шаванд

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

وَإِذَا ٱلنُّفُوسُ زُوِّجَتۡ

Ва он гоҳ ки ҳар кас бо ҳамсони худ қарин гардад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

وَإِذَا ٱلۡمَوۡءُۥدَةُ سُئِلَتۡ

Ва он гоҳ ки аз духтари зиндабагуршуда пурсида шавад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

بِأَيِّ ذَنۢبٖ قُتِلَتۡ

[Ки] Ба кадомин гуноҳ кушта шудааст

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

وَإِذَا ٱلصُّحُفُ نُشِرَتۡ

Ва он гоҳ ки номаҳо [-и аъмол] кушода шавад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

وَإِذَا ٱلسَّمَآءُ كُشِطَتۡ

Ва он гоҳ ки парда аз рӯи осмон баргирифта шавад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

وَإِذَا ٱلۡجَحِيمُ سُعِّرَتۡ

Ва он гоҳ ки дузах афрӯхта [ва шуълавар] гардад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

وَإِذَا ٱلۡجَنَّةُ أُزۡلِفَتۡ

Ва он гоҳ ки биҳишт [барои парҳезкорон] наздик оварда шавад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

عَلِمَتۡ نَفۡسٞ مَّآ أَحۡضَرَتۡ

[Дар он ҳангом] Ҳар кас хоҳад донист, ки чи чизе [барои охирати худ] омода кардааст

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

فَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلۡخُنَّسِ

Пас, савганд ба ситорагоне, ки [ба ҷойгоҳи худ] бозмегарданд

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

ٱلۡجَوَارِ ٱلۡكُنَّسِ

[Шитобон] Ҳаракат мекунанд [ва аз назар] пинҳон мешаванд

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

وَٱلَّيۡلِ إِذَا عَسۡعَسَ

Ва савганд ба шаб, ҳангоме ки [торикиаш коста шавад ва] пушт кунад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

وَٱلصُّبۡحِ إِذَا تَنَفَّسَ

Ва савганд ба субҳ, ҳангоме ки бидамад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

إِنَّهُۥ لَقَوۡلُ رَسُولٖ كَرِيمٖ

Бе тардид, ин [Қуръон сухани Аллоҳ таоло аст, ки иблоғаш ба Паёмбар ба уҳдаи] фиристодаи бузургвор [Ҷабраил] аст

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي ٱلۡعَرۡشِ مَكِينٖ

[Ҳамон фариштае] Ки [муқтадир ва] неруманд аст ва назди [Аллоҳи] соҳиби Арш мақоми волое дорад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

مُّطَاعٖ ثَمَّ أَمِينٖ

[Дар малакути аъло ва олами фариштагон] Аз ӯ фармон мебаранд ва амин [-и ваҳй] аст

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجۡنُونٖ

[Эй мардум] Ҳамнишини шумо [Муҳаммад] девона нест

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

وَلَقَدۡ رَءَاهُ بِٱلۡأُفُقِ ٱلۡمُبِينِ

Ва бе тардид, [Муҳаммад] ӯ [Ҷабраил]-ро дар уфуқи равшан дидааст

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

وَمَا هُوَ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ بِضَنِينٖ

Ва ӯ бар [иблоғи он чи аз тариқи] ғайб [ба вай ваҳй мегардад] бахил нест

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

وَمَا هُوَ بِقَوۡلِ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٖ

Ва ин [Қуръон] гуфтаи шайтони рондашуда нест

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

فَأَيۡنَ تَذۡهَبُونَ

Пас, ба куҷо меравед?

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ

Ин [Қуръон] ҷуз панд барои ҷаҳониён [инсон ва ҷин] нест

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَسۡتَقِيمَ

Барои ҳар як аз шумо, ки бихоҳад роҳи рости [ҳақро] дар пеш гирад

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

وَمَا تَشَآءُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Ва шумо [чизеро] намехоҳед, магар он ки Парвардигори ҷаҳониён [ирода кунад ва] бихоҳад