ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߊߘߛߏߣߍ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ ߊߛߊ߯ߡߌߞߊ߲ ߘߐ߫. * - ߘߟߊߡߌߘߊ ߟߎ߫ ߦߌ߬ߘߊ߬ߥߟߊ
وَمَاۤ اُبَرِّئُ نَفْسِیْ ۚ— اِنَّ النَّفْسَ لَاَمَّارَةٌ بِالسُّوْٓءِ اِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّیْ ؕ— اِنَّ رَبِّیْ غَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟
আজিজৰ স্ত্ৰীয়ে নিজৰ কথা অব্যাহত ৰাখি ক'লেঃ মই মোৰ নিজৰ মনক পাপ কৰ্মৰ ইচ্ছাৰ পৰা মুক্ত বুলি নকওঁ, আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা মই নিজকে পৱিত্ৰ বুলিও দাবী নকৰো। কিয়নো চাহিদাৰ প্ৰতি ঢাল খোৱাৰ বাবে আৰু ইয়াৰ পৰা ৰক্ষা পোৱা টান হোৱাৰ কাৰণে মানুহৰ মনে মানুহক বেয়া কৰ্মৰ বহুত আদেশ দিয়ে। কেৱল সেইসকল লোকৰ বাহিৰে যাৰ প্ৰতি আল্লাহে কৃপা কৰে, তাক বেয়া কৰ্মৰ পৰা ৰক্ষা কৰে। নিশ্চয় মোৰ প্ৰতিপালকে তেওঁৰ তাওবাকাৰী বান্দাসকলক ক্ষমা কৰে, আৰু তেওঁলোকৰ প্ৰতি কৃপা কৰে।
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُوْنِیْ بِهٖۤ اَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِیْ ۚ— فَلَمَّا كَلَّمَهٗ قَالَ اِنَّكَ الْیَوْمَ لَدَیْنَا مَكِیْنٌ اَمِیْنٌ ۟
যেতিয়া ইউছুফ দোষমুক্ত হ'ল আৰু তাইৰ চক্ৰান্ত স্পষ্ট হ'ল, তেতিয়া ৰজাই নিজৰ সহযোগীসকলক ক'লেঃ তেওঁক মোৰ ওচৰলৈকে লৈ আনা। মই তেওঁক মোৰ নিকটৱৰ্তী লোকৰ অন্তৰ্ভুক্ত কৰিম। তাৰ পিছত তেওঁক ৰজাৰ ওচৰলৈ অনা হ'ল। এতেকে যেতিয়া ৰজাই তেওঁৰ লগত কথা পাতিলে আৰু তেওঁৰ জ্ঞান বুদ্ধি সম্পৰ্কে অৱগত হ'ল, তেতিয়া তেওঁক ক'লেঃ হে ইউছুফ! নিশ্চয় আপুনি আজিৰ পৰা আমাৰ ওচৰত মৰ্যাদাৱান আৰু ভৰসাৰ পাত্ৰ হৈ গৈছে।
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَكَذٰلِكَ مَكَّنَّا لِیُوْسُفَ فِی الْاَرْضِ ۚ— یَتَبَوَّاُ مِنْهَا حَیْثُ یَشَآءُ ؕ— نُصِیْبُ بِرَحْمَتِنَا مَنْ نَّشَآءُ وَلَا نُضِیْعُ اَجْرَ الْمُحْسِنِیْنَ ۟
যিদৰে আমি ইউছুফক দোষমুক্ত কৰি আৰু কাৰাগাৰৰ পৰা মুক্তি প্ৰদান কৰি তেওঁৰ প্ৰতি কৃপা কৰিছো, ঠিক সেইদৰে আমি তেওঁক মিচৰ ভূমিত প্ৰভুত্ব প্ৰদান কৰি উপকাৰ কৰিছো। তেওঁ যতেই ইচ্ছা ততেই অৱস্থান কৰিব পাৰে। আমি আমাৰ বান্দাসকলৰ মাজৰ যাক ইচ্ছা তাকেই পৃথিৱীত কৃপা দান কৰো, লগতে আমি পূণ্যৱানসকলৰ ছোৱাব কেতিয়াও বিনষ্ট নকৰো। বৰং তেওঁলোকক আমি কোনো ধৰণৰ লোকচান নকৰাকৈ পৰিপূৰ্ণ ছোৱাব প্ৰদান কৰো।
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَلَاَجْرُ الْاٰخِرَةِ خَیْرٌ لِّلَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَكَانُوْا یَتَّقُوْنَ ۟۠
আল্লাহৰ সেই প্ৰতিদান পাৰ্থিৱ প্ৰতিদানতকৈ উত্তম যিটো তেওঁ আখিৰাতত প্ৰস্তুত কৰি ৰাখিছে, সেইসকল লোকৰ বাবে যিসকলে আল্লাহৰ প্ৰতি ঈমান আনিছে আৰু তেওঁলোকে আল্লাহৰ আদেশ পালন কৰি আৰু তেওঁৰ নিষেধকৃত বস্তুৰ পৰা বিৰত থাকি তেওঁক ভয় কৰে।
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَجَآءَ اِخْوَةُ یُوْسُفَ فَدَخَلُوْا عَلَیْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهٗ مُنْكِرُوْنَ ۟
ইউছুফৰ ভাতৃসকলে নিজৰ বয়-বস্তুৰ লগত মিচৰ ভূমিত গৈ উপস্থিত হ'ল। যেতিয়া সিহঁত তেওঁৰ ওচৰত গৈ উপস্থিত হ'ল, তেওঁ সিহঁতক চিনি পালে যে সিহঁত তেওঁৰ ভাতৃ। কিন্তু সিহঁতে চিনি পোৱা নাছিল যে তেওঁ সিহঁতৰ ভাই। কাৰণ দীৰ্ঘ সময় অতিবাহিত হৈছিল আৰু তেওঁৰ আকাৰ আকৃতিও পৰিবৰ্তন হৈছিল। যেতিয়া সিহঁতে তেওঁক কুঁৱাত নিক্ষেপ কৰিছিল তেতিয়া তেওঁ শিশু অৱস্থাত আছিল।
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَلَمَّا جَهَّزَهُمْ بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُوْنِیْ بِاَخٍ لَّكُمْ مِّنْ اَبِیْكُمْ ۚ— اَلَا تَرَوْنَ اَنِّیْۤ اُوْفِی الْكَیْلَ وَاَنَا خَیْرُ الْمُنْزِلِیْنَ ۟
যেতিয়া ইউছুফে সিহঁতক সিহঁতে বিচৰা খাদ্য সামগ্ৰী প্ৰদান কৰিলে, লগতে সিহঁতে জনালে যে সিহঁতৰ এজন পিতৃপক্ষৰ বৈমাত্ৰেয় ভায়েক আছে, যাক সিহঁতে পিতৃৰ ওচৰত এৰি থৈ আহিছে, তেতিয়া তেওঁ ক'লেঃ তোমালোকে তোমালোকৰ পিতৃপক্ষৰ বৈমাত্ৰেয় ভায়েকক লগত আনিবা, মই তোমালোকক এটা উটে বহন কৰিব পৰা খাদ্য সামগ্ৰী অধিক প্ৰদান কৰিম। তোমালোকে দেখা নাইনে যে মই পৰিপূৰ্ণ মাপ অনুযায়ী প্ৰদান কৰো, একো হ্ৰাস নকৰো, লগতে মই অতিথিসকলক উত্তমভাৱে আপ্যায়ন কৰো।
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
فَاِنْ لَّمْ تَاْتُوْنِیْ بِهٖ فَلَا كَیْلَ لَكُمْ عِنْدِیْ وَلَا تَقْرَبُوْنِ ۟
কিন্তু যদি তোমালোকে তাক মোৰ ওচৰলৈ লৈ নাহা তেন্তে ভাবিম তোমালোক নিজৰ এই দাবীত মিছলীয়া যে, তোমালোকৰ এজন পিতৃপক্ষৰ বৈমাত্ৰেয় ভাই আছে। ফলত তোমালোকক কেতিয়াও কোনো ধৰণৰ খাদ্য সামগ্ৰী প্ৰদান নকৰো আৰু তোমালোক মোৰ নগৰৰ আশেপাশেও নাহিবা।
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
وَقَالَ لِفِتْیٰنِهِ اجْعَلُوْا بِضَاعَتَهُمْ فِیْ رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ یَعْرِفُوْنَهَاۤ اِذَا انْقَلَبُوْۤا اِلٰۤی اَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُوْنَ ۟
ইউছুফে তেওঁৰ কৰ্মকৰ্তাসকলক নিৰ্দেশ দিলেঃ এওঁলোকৰ ধন এওঁলোকক ওভোতাই দিয়া, যাতে এওঁলোক ঘূৰিগৈ গম পায় যে, আমি এওঁলোকৰ পৰা খাদ্য সামগ্ৰীৰ বিনিময়ত একো লোৱা নাই। ফলত এওঁলোক নিজৰ ভাতৃক লৈ পুনৰ আহিবলৈ বাধ্য হ'ব। যাতে সিহঁতে ইউছুফৰ সন্মুখত নিজৰ সত্যতা প্ৰমাণ কৰিব পাৰে আৰু ইউছুফেও সিহঁতৰ পৰা বিনিময় গ্ৰহণ কৰিব পাৰে।
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
فَلَمَّا رَجَعُوْۤا اِلٰۤی اَبِیْهِمْ قَالُوْا یٰۤاَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَیْلُ فَاَرْسِلْ مَعَنَاۤ اَخَانَا نَكْتَلْ وَاِنَّا لَهٗ لَحٰفِظُوْنَ ۟
এতেকে সিহঁত যেতিয়া পিতৃৰ ওচৰলৈ উভতি গ'ল আৰু ইউছুফৰ ওচৰত পোৱা সন্মানৰ কথা বিৱৰি কোৱাৰ পিছত ক'লেঃ হে আমাৰ পিতৃ! আমি যদি আমাৰ এই ভাতৃক লগত লৈ নাযাওঁ তেন্তে আমাক খাদ্য সামগ্ৰী দিয়াৰ পৰা বঞ্চিত কৰিব। সেয়ে তেওঁক আমাৰ লগত পঠাই দিয়ক। কাৰণ যদি আপুনি তেওঁক আমাৰ লগত পঠাই দিয়ে তেন্তে আমি আমাৰ প্ৰাপ্য খাদ্য পাম। আমি আপোনাক কথা দিলো, তেওঁ সুৰক্ষিত আপোনাৰ ওচৰত নহা লৈকে, আমি তাক সুৰক্ষা প্ৰদান কৰিম।
ߊߙߊߓߎߞߊ߲ߡߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߎ߬:
ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:
• من أعداء المؤمن: نفسه التي بين جنبيه؛ لذا وجب عليه مراقبتها وتقويم اعوجاجها.
মুমিনৰ অন্যতম শত্ৰু হৈছে তাৰ অন্তৰ। এতেকে সদায় ইয়াৰ চোৱাচিতা কৰা জৰুৰী তথা ইয়াক বক্ৰতাৰ পৰা ঠিক কৰা আৱশ্যক।
• اشتراط العلم والأمانة فيمن يتولى منصبًا يصلح به أمر العامة.
ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߞߘߐߦߌߘߊ ߟߊߘߛߏߣߍ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ ߊߛߊ߯ߡߌߞߊ߲ ߘߐ߫. - ߘߟߊߡߌߘߊ ߟߎ߫ ߦߌ߬ߘߊ߬ߥߟߊ
ߡߍ߲ ߝߘߊߣߍ߲߫ ߞߎ߬ߙߊ߬ߣߊ ߞߘߐߦߌߘߊ ߕߌߙߌ߲ߠߌ߲ ߝߊ߲ߓߊ ߟߊ߫