ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߝߊߟߊ߲ - ߏߗ߭ߑߓߊߞߌߞߊ߲

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 84

إِنَّا مَكَّنَّا لَهُۥ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَءَاتَيۡنَٰهُ مِن كُلِّ شَيۡءٖ سَبَبٗا

Дарҳақиқат, Биз уни ер юзига ҳукмрон қилдик ва унга барча орзу-умидларига етишиши учун имконият яратиб бердик.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 85

فَأَتۡبَعَ سَبَبًا

Шу билан у ўз мақсадига етиш учун Биз кўрсатиб қўйган йўлга отланди.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 86

حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَغۡرِبَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَغۡرُبُ فِي عَيۡنٍ حَمِئَةٖ وَوَجَدَ عِندَهَا قَوۡمٗاۖ قُلۡنَا يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِمَّآ أَن تُعَذِّبَ وَإِمَّآ أَن تَتَّخِذَ فِيهِمۡ حُسۡنٗا

Ер юзини кезиб юриб, унинг бир чеккасига - қуёш ботадиган жойига келиб қолди. Қараса, у бир қора лойқа қайноқ булоққа ботаётгандек. Ўша ерда бир кофир қавмга дуч келди. Унга танлаш ихтиёрини бериб дедик: "Эй Зулқарнайн, ё уларни ўлдирасан, азоблайсан ёки уларга яхшилик қиласан".

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 87

قَالَ أَمَّا مَن ظَلَمَ فَسَوۡفَ نُعَذِّبُهُۥ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَىٰ رَبِّهِۦ فَيُعَذِّبُهُۥ عَذَابٗا نُّكۡرٗا

Зулқарнайн деди: "Олдин уларни Аллоҳга бандалик қилишга даъват этамиз. Ким бизнинг даъватимиздан кейин ҳам Аллоҳга ширк келтиришида давом этиб, ўзига ўзи зулм қилаверса, уни қатл этиш билан жазолаймиз. Кейин у Қиёмат куни Парвардигори ҳузурига қайтиб борганида У Зот ҳам уни жуда қаттиқ азоблар".

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 88

وَأَمَّا مَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَلَهُۥ جَزَآءً ٱلۡحُسۡنَىٰۖ وَسَنَقُولُ لَهُۥ مِنۡ أَمۡرِنَا يُسۡرٗا

Аллоҳга иймон келтириб, яхши амал қилган киши учун эса жаннат бордир. Жаннат унинг иймони ва солиҳ амали учун Парвардигори тарафидан ато этилган мукофотдир. Биз ҳам унга ишларимизда майин, мулойим муомалада бўламиз.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 89

ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا

Энди ернинг бу тарафига, қуёш чиқадиган томонига йўл олди.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 90

حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَطۡلِعَ ٱلشَّمۡسِ وَجَدَهَا تَطۡلُعُ عَلَىٰ قَوۡمٖ لَّمۡ نَجۡعَل لَّهُم مِّن دُونِهَا سِتۡرٗا

Қуёш чиқадиган жойга борганида унинг бир қавм устига тушаётганини кўрди. Кўрдики, Биз у қавмга қуёшдан тўсадиган уйлар ёки дарахт сояларини яратиб бермаганмиз.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 91

كَذَٰلِكَۖ وَقَدۡ أَحَطۡنَا بِمَا لَدَيۡهِ خُبۡرٗا

Зулқарнайн яна олдингидек буйруқ берди. Биз ундаги қувват ва салтанатнинг барча икир-чикирларидан ҳам воқифмиз.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 92

ثُمَّ أَتۡبَعَ سَبَبًا

Кейин машриққа ҳам эмас, мағрибга ҳам эмас, улар орасидаги бошқа бир тарафга йўл олди.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 93

حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ بَيۡنَ ٱلسَّدَّيۡنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوۡمٗا لَّا يَكَادُونَ يَفۡقَهُونَ قَوۡلٗا

Икки тоғ оралиғига етиб борганида ҳеч қандай гапни уқмайдиган бир қавмга дуч келди.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 94

قَالُواْ يَٰذَا ٱلۡقَرۡنَيۡنِ إِنَّ يَأۡجُوجَ وَمَأۡجُوجَ مُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَهَلۡ نَجۡعَلُ لَكَ خَرۡجًا عَلَىٰٓ أَن تَجۡعَلَ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَهُمۡ سَدّٗا

Дедилар: "Эй Зулқарнайн, Яъжуж ва Маъжуж (инсонлардан иборат бўлган икки йирик халқ) ер юзида қотиллик ва бошқа бузғунчиликларни қилиб юрадилар. Сенга ҳаққингни берсак, биз билан уларнинг ўртасига бир тўсиқ қуриб берасанми?"

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 95

قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيۡرٞ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجۡعَلۡ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُمۡ رَدۡمًا

Зулқарнайн деди: "Парвардигорим менга берган подшоҳлик, салтанат мен учун сизлар берадиган мол-давлатдан яхшироқдир. Менга ишчи кучи ва асбоб-ускунадан ёрдам беринглар, мен сизлар билан улар орасига бир тўсиқ қуриб бераман.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 96

ءَاتُونِي زُبَرَ ٱلۡحَدِيدِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا سَاوَىٰ بَيۡنَ ٱلصَّدَفَيۡنِ قَالَ ٱنفُخُواْۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَعَلَهُۥ نَارٗا قَالَ ءَاتُونِيٓ أُفۡرِغۡ عَلَيۡهِ قِطۡرٗا

Темир парчаларини келтиринг". Улар келтирдилар. Улар уюлиб икки тоғ билан баробар бўлди. Шунда ишчиларга: "Энди бу парчаларни ўт қилиб ёқинглар", деди. Темир парчалари роса қизиганидан кейин эса: "Мис олиб келинглар, унинг устидан қуяман", деди.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 97

فَمَا ٱسۡطَٰعُوٓاْ أَن يَظۡهَرُوهُ وَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ لَهُۥ نَقۡبٗا

Тўсиқ жуда баланд бўлгани сабабли Яъжуж ва Маъжуж унинг устига чиқа олмадилар. Остидан тешиб ҳам ўта олмадилар.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• أن ذا القرنين أحد الملوك المؤمنين الذين ملكوا الدنيا وسيطروا على أهلها، فقد آتاه الله ملكًا واسعًا، ومنحه حكمة وهيبة وعلمًا نافعًا.

Зулқарнайн бутун дунёга ҳукмронлик қилган иймонли подшоҳ бўлган. Аллоҳ унга жуда катта подшоҳликни ато этган. Унга ҳикмат, ҳайбат ва фойдали илм берган.

• من واجب الملك أو الحاكم أن يقوم بحماية الخلق في حفظ ديارهم، وإصلاح ثغورهم من أموالهم.

Халқни ҳимоя қилиш, юртни қўриқлаш ва етишмовчиликларнинг ўрнини тўлдириш масъулияти подшоҳ ёки ҳокимнинг зиммасидадир.

• أهل الصلاح والإخلاص يحرصون على إنجاز الأعمال ابتغاء وجه الله.

Ихлоси бор солиҳ одам ишларини Аллоҳнинг ризосини истаб қилади.