د معناګانو ژباړه آیت 215 سورت بقره - اسامي ژبې ته د المختصر في تفسير القرآن الكريم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 215

یَسْـَٔلُوْنَكَ مَاذَا یُنْفِقُوْنَ ؕ— قُلْ مَاۤ اَنْفَقْتُمْ مِّنْ خَیْرٍ فَلِلْوَالِدَیْنِ وَالْاَقْرَبِیْنَ وَالْیَتٰمٰی وَالْمَسٰكِیْنِ وَابْنِ السَّبِیْلِ ؕ— وَمَا تَفْعَلُوْا مِنْ خَیْرٍ فَاِنَّ اللّٰهَ بِهٖ عَلِیْمٌ ۟

হে নবী! আপোনাৰ সঙ্গী-সাৰথীসকলে প্ৰশ্ন কৰে যে, তেওঁলোকৰ বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ সম্পদৰ মাজৰ পৰা কোন কোনটো ব্যয় কৰিব আৰু কাক প্ৰদান কৰিব? তেওঁলোকক কওক, তোমালোকে কল্যাণৰ পৰা যি ব্যয় কৰিবা- অৰ্থাৎ হালাল আৰু পৱিত্ৰ বস্তুৰ পৰা যি খৰচ কৰিবা। সেইটো পিতৃ-মাতৃ, প্ৰয়োজন অনুযায়ী আত্মীয় স্বজন, অভাৱী, অনাথ, সম্পদৰ পৰা বঞ্চিত মানুহ লগতে ঘৰ পৰিয়ালৰ পৰা দূৰৈত থকা ভ্ৰমণকাৰীক প্ৰদান কৰিবা। হে মুমিনসকল! তোমালোকে যি খৰচ কৰিবা সেয়া কম হওঁক বা বেছি, সেয়া আল্লাহে জানে। তেওঁৰ পৰা কোনো বস্তু গোপন নহয়, তেওঁ তোমালোকক ইয়াৰ প্ৰতিদান দিব।

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• ترك شكر الله تعالى على نعمه وترك استعمالها في طاعته يعرضها للزوال ويحيلها بلاءً على صاحبها.

আল্লাহৰ নিয়ামতৰ কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন নকৰা আৰু সেই নিয়ামতবোৰক আল্লাহৰ আনুগত্যত ব্যৱহাৰ নকৰাৰ কাৰণে তাক ধ্বংসৰ পিনে লৈ যায়। আৰু সেই নিয়ামত মানুহৰ বাবে পৰীক্ষা হৈ যায়।

• الأصل أن الله خلق عباده على فطرة التوحيد والإيمان به، وإبليس وأعوانه هم الذين صرفوهم عن هذه الفطرة إلى الشرك به.

দৰাচলতে আল্লাহে তেওঁৰ বান্দাসকলক স্বভাৱগত ভাৱে তাওহীদ আৰু ঈমানৰ সৈতে সৃষ্টি কৰিছে। কিন্তু ইবলীচ আৰু তাৰ সহযোগীসকলে সিহঁতক ইয়াৰ পৰা আঁতৰাই শ্বিৰ্কৰ পিনে লৈ যায়।

• أعظم الخذلان الذي يؤدي للفشل أن تختلف الأمة في كتابها وشريعتها، فيكفّر بعضُها بعضًا، ويلعن بعضُها بعضًا.

আটাইতকৈ ডাঙৰ ক্ষতিগ্ৰস্ত, যিয়ে উম্মতক অসফলতাৰ পিনে লৈ যায় সেইটো হৈছে, মানুহে নিজৰ পুথি আৰু চৰীয়ত সম্পৰ্কে মতানৈক্যত লিপ্ত হোৱা। ইজনে সিজনক কাফিৰ আখ্যা দিয়া আৰু পৰস্পৰে পৰস্পৰক অভিশাপ কৰা।

• الهداية للحق الذي يختلف فيه الناس، ومعرفة وجه الصواب بيد الله، ويُطلب منه تعالى بالإيمان به والانقياد له.

যিবোৰ বিষয়ত মানুহে মতানৈক্য কৰিছে, তেনে বিষয়ত সত্যৰ সন্ধান দিয়া আৰু সত্য অৱগত কৰোৱাৰ দায়িত্ব আল্লাহৰ। সেয়ে আল্লাহৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰি লগতে তেওঁৰ ওচৰত আত্মসমৰ্পণ কৰি হিদায়ত কামনা কৰা উচিত।

• الابتلاء سُنَّة الله تعالى في أوليائه، فيبتليهم بقدر ما في قلوبهم من الإيمان به والتوكل عليه.

আল্লাহে সদায় তেওঁৰ প্ৰিয় বান্দাক পৰীক্ষা কৰে। আল্লাহৰ প্ৰতি ঈমান আৰু ভৰসাৰ অনুপাতে আল্লাহে বান্দাক পৰীক্ষা কৰে।

• من أعظم ما يعين على الصبر عند نزول البلاء، الاقتداء بالصالحين وأخذ الأسوة منهم.

পৰীক্ষা বা বিপদ-আপদৰ সময়ত ধৈৰ্য ধৰিবলৈ যিটো বস্তু আটাইতকৈ বেছি প্ৰেৰণা যোগায় সেয়া হৈছে, আল্লাহৰ নেক বান্দাসকলৰ অনুসৰণ আৰু তেওঁলোকৰ আদৰ্শ গ্ৰহণ।