د معناګانو ژباړه آیت 96 سورت الأنعام - اسامي ژبې ته د قرآن کریم د لنډ تفسیر ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 96

فَالِقُ الْاِصْبَاحِ ۚ— وَجَعَلَ الَّیْلَ سَكَنًا وَّالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ؕ— ذٰلِكَ تَقْدِیْرُ الْعَزِیْزِ الْعَلِیْمِ ۟

আল্লাহৰ আদেশতেই ৰাতিৰ অন্ধকাৰ গুচি দিনৰ পোহৰ প্ৰস্ফুটিত হয়। তেৱেঁই মানুহৰ বাবে ৰাতিক বিশ্ৰামৰ মাধ্যম বনাইছে, ফলত মানুহে বিভিন্ন কাম-বন এৰি ৰাতিত দিনৰ ক্লান্তৰ পৰা আৰাম লাভ কৰে। তেওঁৰ নিৰ্দেশতেই চন্দ্ৰ তথা সূৰ্য এটা নিৰ্ধাৰিত সময় অনুসাৰে নিজৰ কক্ষপথত প্ৰদক্ষিণ কৰে। এই অদ্ভূদ ৰচনা সেই প্ৰভাৱশালী প্ৰতিপালকৰ যাক কোনেও পৰাজিত কৰিব নোৱাৰে। তেওঁ সৃষ্টি সম্পৰ্কে সম্যক অৱগত আৰু তেওঁ জানে সিহঁতৰ বাবে কোনটো কল্যাণকৰ।

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• الاستدلال ببرهان الخلق والرزق (تخليق النبات ونموه وتحول شكله وحجمه ونزول المطر) وببرهان الحركة (حركة الأفلاك وانتظام سيرها وانضباطها)؛ وكلاهما ظاهر مشاهَد - على انفراد الله سبحانه وتعالى بالربوبية واستحقاق الألوهية.

সৃষ্টি কৰা আৰু জীৱিকা প্ৰদান কৰা (উদ্ভিদৰ পুলি সৃষ্টি কৰা, সেইবোৰক উন্নত কৰা, সেইবোৰৰ আকাৰ আকৃতি পৰিবৰ্তন কৰা, বৰষুণ দিয়া) তথা গতি কৰা (গ্ৰহবোৰৰ গতি আৰু সেইবোৰে নিজ নিজ কক্ষপথত চলা) এই সকলোবোৰ স্পষ্ট তথা দৃশ্যমান প্ৰমাণ। যিবোৰৰ দ্বাৰা প্ৰমাণ হয় যে, আল্লাহেই একমাত্ৰ প্ৰতিপালক তথা ইবাদতৰ যোগ্য।

• بيان ضلال وسخف عقول المشركين في عبادتهم للجن.

এই কথাৰ প্ৰমাণ পোৱা গ'ল যে, মুশ্বৰিকসকলে বিবেকহীনতাৰ কাৰণে তথা ভ্ৰান্ত হোৱাৰ কাৰণে জিনৰ পূজা পাঠ কৰিছিল।