د معناګانو ژباړه آیت 172 سورت اعراف - اسامي ژبې ته د المختصر في تفسير القرآن الكريم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 172

وَاِذْ اَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِیْۤ اٰدَمَ مِنْ ظُهُوْرِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَاَشْهَدَهُمْ عَلٰۤی اَنْفُسِهِمْ ۚ— اَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ ؕ— قَالُوْا بَلٰی ۛۚ— شَهِدْنَا ۛۚ— اَنْ تَقُوْلُوْا یَوْمَ الْقِیٰمَةِ اِنَّا كُنَّا عَنْ هٰذَا غٰفِلِیْنَ ۟ۙ

তথা হে মুহাম্মদ! সেই সময়ক স্মৰণ কৰক, যেতিয়া আপোনাৰ প্ৰতিপালকে আদম সন্তানৰ পিঠিৰ পৰা সিহঁতৰ বংশধৰ সকলক উলিয়াইছিল। আৰু সিহঁতৰ পৰা ৰুবুবিয়্যাতৰ (অৰ্থাৎ আল্লাহ যে একক সেই বিষয়ে) স্বীকাৰোক্তি লৈছিল, যিটো স্বীকাৰোক্তি সিহঁতৰ ফিতৰতত চামিল কৰি দিছে, কিয়নো তেওঁ সিহঁতৰ সৃষ্টিকৰ্তা আৰু প্ৰতিপালক। সিহঁতক কৈছিল যে, মই তোমালোকৰ প্ৰতিপালক নহয়নে? তেতিয়া সকলোৱে কৈছিলঃ নিশ্চয়, আপুনিয়ে আমাৰ প্ৰতিপালক। তেতিয়া আল্লাহে কৈছিলঃ মই তোমালোকৰ পৰীক্ষা ললো, আৰু তোমালোকৰ পৰা প্ৰতিশ্ৰুতি ললো যাতে তোমালোকে কিয়ামতৰ দিনা আল্লাহৰ প্ৰমাণক অস্বীকাৰ কৰিব নোৱাৰা। লগতে যাতে এইটোও ক'ব নোৱাৰা যে, আমি দেখুন এই বিষয়ে অৱগতই নাছিলো।

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• المقصود من إنزال الكتب السماوية العمل بمقتضاها لا تلاوتها باللسان وترتيلها فقط، فإن ذلك نَبْذ لها.

ঐশী পুথি অৱতীৰ্ণৰ উদ্দেশ্য হৈছে সেই মতে আমল কৰা। কেৱল তিলাৱত তথা টানি টানি কেৰাত কৰিবলৈ নহয়, এনেকুৱা প্ৰথা এক প্ৰকাৰ সেইটোক নসাৎ কৰা বুজায়।

• أن الله خلق في الإنسان من وقت تكوينه إدراك أدلة الوحدانية، فإذا كانت فطرته سليمة، ولم يدخل عليها ما يفسدها أدرك هذه الأدلة، وعمل بمقتضاها.

আল্লাহে মানুহক সৃষ্টি কৰাৰ সময়তেই সিহঁতৰ মাজত আল্লাহৰ একত্ব স্বীকাৰ কৰাৰ ক্ষমতা অৰ্পন কৰিছে। এতেকে এতিয়া যদি মানুহৰ স্বভাৱ স্বচ্ছ থাকে, আৰু তাৰ ভিতৰত বিভ্ৰান্ত সৃষ্টিকাৰী কোনো বস্তু যদি প্ৰৱেশ নকৰে তেন্তে এইবোৰ দলিল অতি সহজেই বুজি পাব, আৰু সেই মতে আমলো কৰিব।

• في الآيات عبرة للموفَّقين للعمل بآيات القرآن؛ ليعلموا فضل الله عليهم في توفيقهم للعمل بها؛ لتزكو نفوسهم.

এই আয়াতসমূহৰ ভিতৰত সেইসকল লোকৰ বাবেও আছে শিক্ষা, যিসকলে কোৰআনৰ আয়াত মতে আমল কৰাৰ তাওফীক প্ৰাপ্ত হৈছে। যাতে তেওঁলোকে আল্লাহৰ এই উপকাৰটোক গমি চাব পাৰে যে, আল্লাহে তেওঁলোকক আন্তৰিক স্বচ্ছতা প্ৰাপ্ত কৰিবলৈ এইসমূহ আয়াতৰ ওপৰত আমল কৰিবলৈ তাওফীক প্ৰদান কৰিছে।

• في الآيات تلقين للمسلمين للتوجه إلى الله تعالى بطلب الهداية منه والعصمة من مزالق الضلال.

এই আয়াতসমূহৰ মাজত মুছলিমসকলক এই শিক্ষা দিয়া হৈছে যে, তেওঁলোকে হিদায়ত প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ আল্লাহৰ পিনেই মনোনিৱেশ কৰা উচিত, আৰু তেওঁৰ ওচৰতেই পথভ্ৰষ্টতাৰ পৰা মুক্তি কামনা কৰা উচিত।