د معناګانو ژباړه سورت ق - پښتو ژباړه - سرفراز - د قرآن کریم دائرة المعارف

ق

آیت: 1

قٓ ۫— وَالْقُرْاٰنِ الْمَجِیْدِ ۟ۚ

ق. قسم په قران مجید ( چې ته د الله رسول يې)

آیت: 2

بَلْ عَجِبُوْۤا اَنْ جَآءَهُمْ مُّنْذِرٌ مِّنْهُمْ فَقَالَ الْكٰفِرُوْنَ هٰذَا شَیْءٌ عَجِیْبٌ ۟ۚ

بلکې تعجب کوي چې د هغوی خپل سړی ورته د ډاروونکي په توګه راغلی او کافران وايې چې دا یو عجیب کار دی.

آیت: 3

ءَاِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا ۚ— ذٰلِكَ رَجْعٌ بَعِیْدٌ ۟

ایا چې مونږ مړه او بیا خاورې شو؟ دا بیرته راګرځیدل ډیر لرې دي.

آیت: 4

قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الْاَرْضُ مِنْهُمْ ۚ— وَعِنْدَنَا كِتٰبٌ حَفِیْظٌ ۟

په یقین چې مونږ پوه یو چې ځمکه به کوم څه له هغوی نه کموي او له مونږ سره یوه ساتونکې لیکنه ده.

آیت: 5

بَلْ كَذَّبُوْا بِالْحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمْ فَهُمْ فِیْۤ اَمْرٍ مَّرِیْجٍ ۟

بلکې هغوی حق له راتګ وروسته درواغ وګاڼه نو په ګډوډیو[۱۲] او لالهاندۍ سر دي.

[۱۲] کله وايې قران سحر دی کله وايي شعر دی کله یو څه او کله بل څه وايي( فتح القدیر).

آیت: 6

اَفَلَمْ یَنْظُرُوْۤا اِلَی السَّمَآءِ فَوْقَهُمْ كَیْفَ بَنَیْنٰهَا وَزَیَّنّٰهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوْجٍ ۟

ایا پاس اسمان ته يې نه دي کتلي چې مونږ څرنګه جوړ کړی او څه رنګه مو ښایسته کړی؟ او هیڅ سوری او چاود پکې نشته.

آیت: 7

وَالْاَرْضَ مَدَدْنٰهَا وَاَلْقَیْنَا فِیْهَا رَوَاسِیَ وَاَنْۢبَتْنَا فِیْهَا مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِیْجٍ ۟ۙ

او نه يي دې لیدلي چې مونږ ځمکه هواره کړې. غرونه مو پکې میخ کړي او هر ډول تازه او زړه وړونکي نباتات مو پکې رازرغون کړي دي.

آیت: 8

تَبْصِرَةً وَّذِكْرٰی لِكُلِّ عَبْدٍ مُّنِیْبٍ ۟

دا ټول څیزونه د هغه بنده لپاره چې الله ته رجوع کوي ښوونه او پند دی.

آیت: 9

وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَآءِ مَآءً مُّبٰرَكًا فَاَنْۢبَتْنَا بِهٖ جَنّٰتٍ وَّحَبَّ الْحَصِیْدِ ۟ۙ

او له اسمان نه مو برکت ناکې اوبه راښکته کړي او په هغو مو باغونه او لو کیدونکي دانې راټوکولي دي.

آیت: 10

وَالنَّخْلَ بٰسِقٰتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِیْدٌ ۟ۙ

او هم مو پرې لوړې دنګې او د ګڼو وږو لرونکې خرما کانې زرغونې کړي دي.

آیت: 11

رِّزْقًا لِّلْعِبَادِ ۙ— وَاَحْیَیْنَا بِهٖ بَلْدَةً مَّیْتًا ؕ— كَذٰلِكَ الْخُرُوْجُ ۟

دا ټول زمونږ د بنده ګانو روزي ده. او هم مو پرې مړ او وچ وطن بیرته ژوندی او تازه کړی دی. هو! په همدې شان له قبر نه بیرته راوتل هم دي.

آیت: 12

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ وَّاَصْحٰبُ الرَّسِّ وَثَمُوْدُ ۟ۙ

له دوی نه وړاندې د نوح قوم، د څاه خاوندانو او ثمودیانو د درواغو نسبت کړی وو.

آیت: 13

وَعَادٌ وَّفِرْعَوْنُ وَاِخْوَانُ لُوْطٍ ۟ۙ

او هم عادیانو، فرعون او د لوط ورونو هم کړی وو.

آیت: 14

وَّاَصْحٰبُ الْاَیْكَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ ؕ— كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِیْدِ ۟

او هم د ځنګل خاوندانو، او د تبع قوم هم کړی وو. ټول پیغمبران درواغجن ګڼلي وو. نو د عذاب وعده پرې پخه شوه.

آیت: 15

اَفَعَیِیْنَا بِالْخَلْقِ الْاَوَّلِ ؕ— بَلْ هُمْ فِیْ لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِیْدٍ ۟۠

ایا مونږ په لومړني ځل پیدا کولو ستړي شوي یو؟ نه بلکې هغوی د نوي پیدا کولو په هکله په شک کې اخته دي.

آیت: 16

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهٖ نَفْسُهٗ ۖۚ— وَنَحْنُ اَقْرَبُ اِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیْدِ ۟

او مونږ انسان پیدا کړی او هغه څه راته ټول معلوم دي چې په زړه کې يي د وسوسې په توګه تیریږي. او مونږ ورته د هغه له شا رګ نه هم ډیر نژدې یو.

آیت: 17

اِذْ یَتَلَقَّی الْمُتَلَقِّیٰنِ عَنِ الْیَمِیْنِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِیْدٌ ۟

په یاد لره چې د هغه په ښي او کیڼ اړخ کې دوه ناستې ملایکې د هغه هر څه را اخلي.

آیت: 18

مَا یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ اِلَّا لَدَیْهِ رَقِیْبٌ عَتِیْدٌ ۟

هیڅ خبره يې له خولي وتلې نه وي مګر څارکوونکی حاضر او تیار وي.

آیت: 19

وَجَآءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ؕ— ذٰلِكَ مَا كُنْتَ مِنْهُ تَحِیْدُ ۟

او د مرګ بې هوشي په حقه راغله. دا هغه څه دي چې ته به ترې په تیښته وي.

آیت: 20

وَنُفِخَ فِی الصُّوْرِ ؕ— ذٰلِكَ یَوْمُ الْوَعِیْدِ ۟

په شپیلۍ کې به پوه وکړی شي. دا همغه ورځ ده چې ته به ترې ډارولی شوې.

آیت: 21

وَجَآءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَآىِٕقٌ وَّشَهِیْدٌ ۟

هر څوک به په داسې حال کې را روان وي چې یو شړونکی او یو شاهد به ورسره وي.

آیت: 22

لَقَدْ كُنْتَ فِیْ غَفْلَةٍ مِّنْ هٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَآءَكَ فَبَصَرُكَ الْیَوْمَ حَدِیْدٌ ۟

او ورته به وویل شي چې: ته خو له دې هر څه نه غافله وې نو مونږ درنه پرده لرې او سترګې دې نن ډیرې تیزې دي.

آیت: 23

وَقَالَ قَرِیْنُهٗ هٰذَا مَا لَدَیَّ عَتِیْدٌ ۟ؕ

او ملګری[۱۳] به يي ووایې: کوم کار چې ماته سپارل شوی وو هغه دغه دی حاضر دی.

[۱۳] هغه ملایکه چې ورسره ملګرې ده( فتح القدیر).

آیت: 24

اَلْقِیَا فِیْ جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِیْدٍ ۟ۙ

حکم به وشي چې: تاسې دواړه ملایکې هر عناد لرونکی کافر دوزخ ته واچوئ.

آیت: 25

مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُّرِیْبِ ۟ۙ

هغه چې د خیر منع کوونکی له پولو اووښتونکی او په هر څه کې شکمن وو.

آیت: 26

١لَّذِیْ جَعَلَ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ فَاَلْقِیٰهُ فِی الْعَذَابِ الشَّدِیْدِ ۟

او هغه چې له الله سره يي نور خدایان نیولي وو. نو اوس دواړه په سخت عذاب کې ور وغورځوئ.

آیت: 27

قَالَ قَرِیْنُهٗ رَبَّنَا مَاۤ اَطْغَیْتُهٗ وَلٰكِنْ كَانَ فِیْ ضَلٰلٍۢ بَعِیْدٍ ۟

ملګري[۱۴] به يې ووايې: اې ربه! ما په زوره بې لارې کړی نه و بلکې په خپله تر ډیره لرې لار ورکی وو.

[۱۴] دا يې د شیطان ملګري خبره ده ( فتح القدیر)

آیت: 28

قَالَ لَا تَخْتَصِمُوْا لَدَیَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ اِلَیْكُمْ بِالْوَعِیْدِ ۟

الله به وفرمايې: زما په وړاندې جګړه مه کوئ. ما تاسې پخوا ډارولي واست.

آیت: 29

مَا یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ وَمَاۤ اَنَا بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیْدِ ۟۠

زما خبره نه بدلیږي او نه زه پر خپلو بنده ګانو ظلم کوم.

آیت: 30

یَوْمَ نَقُوْلُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَاْتِ وَتَقُوْلُ هَلْ مِنْ مَّزِیْدٍ ۟

هغه ورځ یاده کړه چې: مونږ به جهنم ته ووایو: ډک شوې؟ هغه به ووایې نور شته؟

آیت: 31

وَاُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِیْنَ غَیْرَ بَعِیْدٍ ۟

او جنت به پرهیزګارانو ته رانژدې کړای شي اولرې به ترې نه وي.

آیت: 32

هٰذَا مَا تُوْعَدُوْنَ لِكُلِّ اَوَّابٍ حَفِیْظٍ ۟ۚ

او ورته به وویل شي چې دا هغه څه دي چې ستاسې د هر رجوع کوونکی او د پولو او د حدودو ساتونکي سره يي وعده کیدله.

آیت: 33

مَنْ خَشِیَ الرَّحْمٰنَ بِالْغَیْبِ وَجَآءَ بِقَلْبٍ مُّنِیْبِ ۟ۙ

له هغه چا سره چې به نالیدلو له رحمن څخه ډاریدلو او د الله په لور له ګرځیدونکي زړه سره راغلی دی.

آیت: 34

١دْخُلُوْهَا بِسَلٰمٍ ؕ— ذٰلِكَ یَوْمُ الْخُلُوْدِ ۟

ښه په ډاډ جنت ته ننه ووځئ نن د تل پاتې کیدلو ورځ ده.

آیت: 35

لَهُمْ مَّا یَشَآءُوْنَ فِیْهَا وَلَدَیْنَا مَزِیْدٌ ۟

هلته به ټول هغه څه ورته تیاروي چې هغوی يې وغواړي او زمونږ په وړاندې هغوی ته نور هم ډیر شیان [۱۵] شته.

[۱۵] دا د الله ملاقات دی( فتح القدیر) الهل دې مونږ ته را وښايي) امین.

آیت: 36

وَكَمْ اَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِّنْ قَرْنٍ هُمْ اَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوْا فِی الْبِلَادِ ؕ— هَلْ مِنْ مَّحِیْصٍ ۟

او څومره د ډیرو پیړیو خلک له دوی څخه وړاندې مونږ هلاک کړي دي؟ سره له دې چې له دوی نه ډیر پیاوړي او د ځمکې په هر لورې ګرځیدلي وو. نو وګورئ چې د خلاصون کوم ځای يې وو؟

آیت: 37

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَذِكْرٰی لِمَنْ كَانَ لَهٗ قَلْبٌ اَوْ اَلْقَی السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیْدٌ ۟

په رښتیا چې په دې پیښو کې د هغو خلکو لپاره پند دی چې زړه لري او په غور سره خبره اوري.

آیت: 38

وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِیْ سِتَّةِ اَیَّامٍ ۖۗ— وَّمَا مَسَّنَا مِنْ لُّغُوْبٍ ۟

او مونږ اسمانونه او ځمکه او هغه څه چې د دواړو په غیږ کې دي په شپږو ورځو کې پیدا کړي دي او مونږ پرې ستړي شوي نه یو.

آیت: 39

فَاصْبِرْ عَلٰی مَا یَقُوْلُوْنَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوْعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوْبِ ۟ۚ

نو اې پیغمبره! په خبرو يې صبر کوه او د خپل رب ثنا او صفت د لمر ختلو او لمر پریوتلو نه وړاندې ډیر یادوه.

آیت: 40

وَمِنَ الَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَاَدْبَارَ السُّجُوْدِ ۟

او هم يې د شپې او له لمنځونو وروسته هم دیره پاکي ستایه.

آیت: 41

وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَّكَانٍ قَرِیْبٍ ۟ۙ

او واروه! هغه ورځ چې غږ کوونکی له ډیر نژدې خای څخه غږ وکړي.

آیت: 42

یَّوْمَ یَسْمَعُوْنَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ؕ— ذٰلِكَ یَوْمُ الْخُرُوْجِ ۟

په هغه ورځ به د حق چیغه ښه پوره واوري. بس هغه د راوتلو ورځ ده.

آیت: 43

اِنَّا نَحْنُ نُحْیٖ وَنُمِیْتُ وَاِلَیْنَا الْمَصِیْرُ ۟ۙ

بې له شکه مونږ یو چې ژوند ورکوو. او مړه کول کوو. او همدا مونږ ته بیرته راتګ دی.

آیت: 44

یَوْمَ تَشَقَّقُ الْاَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ؕ— ذٰلِكَ حَشْرٌ عَلَیْنَا یَسِیْرٌ ۟

هغه ورځ چې ځمکه پرې وچوي. او هغوی به په تلوار ترې راووځي دا راټولول مونږ ته ډیر اسان دي.

آیت: 45

نَحْنُ اَعْلَمُ بِمَا یَقُوْلُوْنَ وَمَاۤ اَنْتَ عَلَیْهِمْ بِجَبَّارٍ ۫— فَذَكِّرْ بِالْقُرْاٰنِ مَنْ یَّخَافُ وَعِیْدِ ۟۠

اې پیغمبره! مونږ د هغوی په خبرو ډیر ښه پوهیږو او ستا دنده نه ده چې ته يې په زور پرې ومني. ته په قران سره هغو خلکو ته پند ورکړه چې زما ډارول په غوره اورې.