د معناګانو ژباړه سورت فجر - د المختصر في تفسیر القرآن الکریم فلیپیني (تګالوګ) ژباړه - د مخ نمبر 593 - د قرآن کریم دائرة المعارف

Al-Fajr

د سورت د مقصدونو څخه:

بيان عاقبة الطغاة، والحكمة من الابتلاء، والتذكير بالآخرة.

Ang paglilinaw sa kahihinatnan ng mga tagapagmalabis at kasanhian ng pagsubok at pagpapaalaala hinggil sa Kabilang-buhay.

---

آیت: 1

وَٱلۡفَجۡرِ

Sumumpa si Allāh – kaluwalhatian sa Kanya – sa madaling-araw.

آیت: 2

وَلَيَالٍ عَشۡرٖ

Sumumpa Siya sa Unang Sampung Gabi ng Dhulḥijjah.

آیت: 3

وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ

Sumumpa Siya sa magkapares at bukod-tangi sa mga bagay.

آیت: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ

Sumumpa Siya sa gabi kapag dumating ito, nagpatuloy ito, at lumisan ito. Ang sagot sa mga panunumpang ito ay: talagang gagantihan nga kayo sa mga gawa ninyo.

آیت: 5

هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ

Sa nabanggit na iyon kaya ay may panunumpang kukumbinsi sa may pang-unawa?

آیت: 6

أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ

Hindi mo ba napag-alaman, O Sugo, kung papaano ang ginawa ng Panginoon mo sa [liping] `Ād, na mga kalipi ni Hūd, noong nagpasinungaling sila sa sugo nito,

آیت: 7

إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ

na lipi ng `Ād na nakaugnay sa lolo nitong si Irām na may mga haliging mahaba,

آیت: 8

ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ

na hindi lumikha si Allāh ng tulad ng mga iyon sa bayan;

آیت: 9

وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ

Hindi mo ba napag-alaman kung papaano ang ginawa ng Panginoon mo sa [liping] Thamūd, na mga kalipi ni Ṣāliḥ, na mga bumiyak ng mga malaking bato ng mga bundok at gumawa mula sa mga ito ng mga bahay sa bato.

آیت: 10

وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ

Hindi mo ba napag-alaman kung papaano ang ginawa ng Panginoon mo kay Paraon na dati ay may mga tulos na pinagdurusa niya sa pamamagitan ng mga ito ang mga tao?

آیت: 11

ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

Ang lahat ng mga ito ay lumampas sa hangganan sa paniniil at kawalang-katarungan; bawat isa ay lumampas dito sa bayan niya

آیت: 12

فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ

saka nagparami sila sa mga iyon ng katiwalian dahil sa ipinalaganap nila na kawalang-pananampalataya at mga pagsuway,

آیت: 13

فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ

kaya nagpalasap sa kanila si Allāh ng matinding pagdurusang dulot Niya at pumuksa Siya sa kanila sa lupain.

آیت: 14

إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ

Tunay na ang Panginoon mo, O Sugo, ay talagang tumatambang sa mga gawa ng mga tao at nagmamatyag sa mga ito upang gumanti ng Paraiso sa sinumang gumawa ng maganda at ng Impiyerno sa sinumang gumawa ng masagwa.

آیت: 15

فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ

Kaya tungkol naman sa tao, bahagi ng kalikasan nito na kapag sumubok dito ang Panginoon nito, nagparangal Siya rito, at nagbiyaya Siya rito ng yaman, mga anak, at impluwensiya, ay nagpapalagay ito na iyon ay dahil sa isang karangalan para rito sa ganang kay Allāh kaya nagsasabi ito: "Ang Panginoon ko ay nagparangal sa akin dahil sa pagiging karapat-dapat ko sa pagpaparangal Niya."

آیت: 16

وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ

Tungkol naman sa kapag sumulit Siya rito at gumipit Siya rito sa panustos dito, tunay na ito ay nagpapalagay na iyon ay talagang pagkahamak nito sa Panginoon nito kaya nagsasabi ito: "Ang Panginoon ko ay humamak sa akin."

آیت: 17

كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ

Ang usapin ay hindi gaya ng ginuniguni ng taong ito na ang mga biyaya ay patunay sa pagkalugod ni Allāh sa lingkod Niya at na ang mga kawalang-biyaya ay patunay sa pagkahamak ng tao sa ganang Panginoon nito. Bagkus ang reyalidad ay na kayo ay hindi nagpaparangal sa ulila mula sa ibinigay sa inyo ni Allāh na panustos.

آیت: 18

وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ

Hindi nag-uudyok ang isa't isa sa inyo sa pagpapakain sa maralitang hindi nakatatagpo ng makakain niya.

آیت: 19

وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا

Kumakain kayo ng mga karapatan ng mahihina kabilang sa mga babae at mga ulila nang pagkaing matindi nang walang pagsasaalang-alang sa pagkaipinahihintulot nito.

آیت: 20

وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا

Umiibig kayo sa yaman nang pag-ibig na sobra sapagkat nagmamaramot kayo sa paggugol nito sa landas ni Allāh dala ng kasakiman dito.

آیت: 21

كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا

Hindi nararapat na ito ay maging gawain ninyo. Tandaan ninyo, kapag pinagalaw ang lupa nang pagpapagalaw na matindi at pinalindol,

آیت: 22

وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا

at dumating ang Panginoon mo, O Sugo, para magpasya sa pagitan ng mga lingkod Niya, at dumating ang mga anghel na mga nakahanay sa mga hanay,

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• فضل عشر ذي الحجة على أيام السنة.

Ang kainaman ng Unang Sampung Araw ng Dhulḥijjah higit sa mga ibang araw ng taon.

• ثبوت المجيء لله تعالى يوم القيامة وفق ما يليق به؛ من غير تشبيه ولا تمثيل ولا تعطيل.

Ang katibayan ng pagdating para kay Allāh sa Araw ng Pagbangon alinsunod sa naaangkop sa Kanya nang walang pagwawangis, walang pagtutulad, at walang pag-aalis ng kahulugan.

• المؤمن إذا ابتلي صبر وإن أعطي شكر.

Ang mananampalataya, kapag sinubok, ay nagtitiis. Kung binigyan siya ay nagpapasalamat siya.