අර්ථ කථනය වාක්‍යය 31 පරිච්ඡේදය සූරා යූසුෆ් - අරාබි භාෂාව: පද අරුත් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 31

فَلَمَّا سَمِعَتۡ بِمَكۡرِهِنَّ أَرۡسَلَتۡ إِلَيۡهِنَّ وَأَعۡتَدَتۡ لَهُنَّ مُتَّكَـٔٗا وَءَاتَتۡ كُلَّ وَٰحِدَةٖ مِّنۡهُنَّ سِكِّينٗا وَقَالَتِ ٱخۡرُجۡ عَلَيۡهِنَّۖ فَلَمَّا رَأَيۡنَهُۥٓ أَكۡبَرۡنَهُۥ وَقَطَّعۡنَ أَيۡدِيَهُنَّ وَقُلۡنَ حَٰشَ لِلَّهِ مَا هَٰذَا بَشَرًا إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا مَلَكٞ كَرِيمٞ

وَأَعْتَدَتْ: هَيَّأَتْ.
مُتَّكَأً: مَا يَتَّكِئْنَ عَلَيْهِ مِنَ الوَسَائِدِ.
وَقَطَّعْنَ: جَرَحْنَ.
حَاشَ لِلّهِ: تَنْزِيهًا لِله.