අරාබි භාෂාව: පද අරුත් * - පරිවර්තන පටුන


වාක්‍යය: (172) පරිච්ඡේදය: සූරා අල් අඃරාෆ්
وَإِذۡ أَخَذَ رَبُّكَ مِنۢ بَنِيٓ ءَادَمَ مِن ظُهُورِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَأَشۡهَدَهُمۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَلَسۡتُ بِرَبِّكُمۡۖ قَالُواْ بَلَىٰ شَهِدۡنَآۚ أَن تَقُولُواْ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّا كُنَّا عَنۡ هَٰذَا غَٰفِلِينَ
وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ: قَرَّرَهُمْ بِمَا أَوْدَعَ فِي فِطَرِهِمْ مِنْ تَوْحِيدِهِ.
أَن تَقُولُوا: لِئَلَّا تَقُولُوا.
අල්කුර්ආන් අරාබි අර්ථ විවරණ:
 
වාක්‍යය: (172) පරිච්ඡේදය: සූරා අල් අඃරාෆ්
සූරා පටුන පිටු අංක
 
අරාබි භාෂාව: පද අරුත් - පරිවර්තන පටුන

අස්සිරාජ් ෆී බයානි ගරීබිල් කුර්ආන් නමැති පොත ඇසුරින් පද අරුත්

වසන්න