අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අල් හිජ්ර් - බොස්නියානු පරිවර්තනය - බසීම් කෝර්කට් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

Sura el-Hidžr

වාක්‍යය: 1

الٓرۚ تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ وَقُرۡءَانٖ مُّبِينٖ

Elif Lām Rā. Ovo su ajeti Knjige, Kur'ana jasnog!

වාක්‍යය: 2

رُّبَمَا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَوۡ كَانُواْ مُسۡلِمِينَ

Zažaliće nevjernici često što nisu postali muslimani.

වාක්‍යය: 3

ذَرۡهُمۡ يَأۡكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلۡهِهِمُ ٱلۡأَمَلُۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

Pusti ih neka jedu i naslađuju se, i neka ih zavara nada – znaće oni!

වාක්‍යය: 4

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٞ مَّعۡلُومٞ

A Mi smo uništavali gradove samo u određeno vrijeme,

වාක්‍යය: 5

مَّا تَسۡبِقُ مِنۡ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسۡتَـٔۡخِرُونَ

nijedan narod ne može ni ubrzati ni usporiti konac svoj.

වාක්‍යය: 6

وَقَالُواْ يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِي نُزِّلَ عَلَيۡهِ ٱلذِّكۡرُ إِنَّكَ لَمَجۡنُونٞ

Oni govore: "Ej, ti kome se Kur'an objavljuje, ti si, uistinu, lud!

වාක්‍යය: 7

لَّوۡمَا تَأۡتِينَا بِٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Zašto nam meleke ne dovedeš, ako je istina što govoriš!"

වාක්‍යය: 8

مَا نُنَزِّلُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَمَا كَانُوٓاْ إِذٗا مُّنظَرِينَ

Mi meleke šaljemo samo s Istinom, i tada im se ne bi dalo vremena da čekaju.

වාක්‍යය: 9

إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا ٱلذِّكۡرَ وَإِنَّا لَهُۥ لَحَٰفِظُونَ

Mi, uistinu, Kur'an objavljujemo i zaista ćemo Mi nad njim bdjeti!

වාක්‍යය: 10

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ فِي شِيَعِ ٱلۡأَوَّلِينَ

I prije tebe smo poslanike prijašnjim narodima slali

වාක්‍යය: 11

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

i nijedan im poslanik nije došao, a da mu se nisu narugali.

වාක්‍යය: 12

كَذَٰلِكَ نَسۡلُكُهُۥ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Eto tako Mi Kur'an uvodimo u srca nevjernika,

වාක්‍යය: 13

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ وَقَدۡ خَلَتۡ سُنَّةُ ٱلۡأَوَّلِينَ

oni u nj neće vjerovati, a zna se šta je bilo s narodima davnašnjim.

වාක්‍යය: 14

وَلَوۡ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِم بَابٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فَظَلُّواْ فِيهِ يَعۡرُجُونَ

Kad bismo njih radi kapiju na nebu otvorili i oni se kroz nju uspinjali,

වාක්‍යය: 15

لَقَالُوٓاْ إِنَّمَا سُكِّرَتۡ أَبۡصَٰرُنَا بَلۡ نَحۡنُ قَوۡمٞ مَّسۡحُورُونَ

opet bi oni, zacijelo, rekli: "Samo nam se pričinjava, mi smo ljudi opčinjeni!"

වාක්‍යය: 16

وَلَقَدۡ جَعَلۡنَا فِي ٱلسَّمَآءِ بُرُوجٗا وَزَيَّنَّٰهَا لِلنَّٰظِرِينَ

Mi smo na nebu sazviježđa stvorili i za one koji ih posmatraju ukrasili

වාක්‍යය: 17

وَحَفِظۡنَٰهَا مِن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ رَّجِيمٍ

i čuvamo ih od svakog šejtana prokletog;

වාක්‍යය: 18

إِلَّا مَنِ ٱسۡتَرَقَ ٱلسَّمۡعَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ مُّبِينٞ

a onoga koji kradom prisluškuje stiže svjetlica vidljiva.

වාක්‍යය: 19

وَٱلۡأَرۡضَ مَدَدۡنَٰهَا وَأَلۡقَيۡنَا فِيهَا رَوَٰسِيَ وَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيۡءٖ مَّوۡزُونٖ

A Zemlju smo prostrli i po njoj nepomične planine razbacali i učinili da na njoj sve s mjerom raste,

වාක්‍යය: 20

وَجَعَلۡنَا لَكُمۡ فِيهَا مَعَٰيِشَ وَمَن لَّسۡتُمۡ لَهُۥ بِرَٰزِقِينَ

i dajemo vam iz nje hranu, a i onima koje vi ne hranite.

වාක්‍යය: 21

وَإِن مِّن شَيۡءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَآئِنُهُۥ وَمَا نُنَزِّلُهُۥٓ إِلَّا بِقَدَرٖ مَّعۡلُومٖ

I ne postoji ništa čije riznice ne posjedujemo, a od toga Mi dajemo samo onoliko koliko je potrebno.

වාක්‍යය: 22

وَأَرۡسَلۡنَا ٱلرِّيَٰحَ لَوَٰقِحَ فَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَسۡقَيۡنَٰكُمُوهُ وَمَآ أَنتُمۡ لَهُۥ بِخَٰزِنِينَ

Mi šaljemo vjetrove da oplođuju, a iz neba spuštamo kišu da imate šta piti – vi time ne možete raspolagati.

වාක්‍යය: 23

وَإِنَّا لَنَحۡنُ نُحۡيِۦ وَنُمِيتُ وَنَحۡنُ ٱلۡوَٰرِثُونَ

I samo Mi dajemo život i smrt, i samo smo Mi vječni,

වාක්‍යය: 24

وَلَقَدۡ عَلِمۡنَا ٱلۡمُسۡتَقۡدِمِينَ مِنكُمۡ وَلَقَدۡ عَلِمۡنَا ٱلۡمُسۡتَـٔۡخِرِينَ

i samo Mi znamo one koji su vam prethodili, i samo Mi znamo one koji će poslije doći,

වාක්‍යය: 25

وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحۡشُرُهُمۡۚ إِنَّهُۥ حَكِيمٌ عَلِيمٞ

a On, Gospodar tvoj će ih, zaista, sve sabrati. On je mudar i sve zna.

වාක්‍යය: 26

وَلَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ مِن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ

Mi smo stvorili Adema od ilovače, od blata ustajalog,

වාක්‍යය: 27

وَٱلۡجَآنَّ خَلَقۡنَٰهُ مِن قَبۡلُ مِن نَّارِ ٱلسَّمُومِ

a još prije smo stvorili džine od vatre užarene.

වාක්‍යය: 28

وَإِذۡ قَالَ رَبُّكَ لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ إِنِّي خَٰلِقُۢ بَشَرٗا مِّن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ

I kad Gospodar tvoj reče melekima: "Ja ću stvoriti čovjeka od ilovače, od blata ustajalog,

වාක්‍යය: 29

فَإِذَا سَوَّيۡتُهُۥ وَنَفَخۡتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ

i kad mu dam lik i u nj udahnem dušu, vi mu se poklonite!"

වාක්‍යය: 30

فَسَجَدَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ كُلُّهُمۡ أَجۡمَعُونَ

svi meleki su se, zajedno, poklonili,

වාක්‍යය: 31

إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰٓ أَن يَكُونَ مَعَ ٱلسَّٰجِدِينَ

osim Iblisa; on se nije htio s njima pokloniti.

වාක්‍යය: 32

قَالَ يَٰٓإِبۡلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ ٱلسَّٰجِدِينَ

"O, Iblise" – reče On – "zašto se ti ne htjede pokloniti?"

වාක්‍යය: 33

قَالَ لَمۡ أَكُن لِّأَسۡجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقۡتَهُۥ مِن صَلۡصَٰلٖ مِّنۡ حَمَإٖ مَّسۡنُونٖ

"Nije moje" – reče – "da se poklonim čovjeku koga si stvorio od ilovače, od blata ustajalog."

වාක්‍යය: 34

قَالَ فَٱخۡرُجۡ مِنۡهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٞ

"Onda izlazi iz Dženneta" – reče On – "nek si proklet

වාක්‍යය: 35

وَإِنَّ عَلَيۡكَ ٱللَّعۡنَةَ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ

i neka se prokletstvo zadrži na tebi do Dana sudnjeg!"

වාක්‍යය: 36

قَالَ رَبِّ فَأَنظِرۡنِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

"Gospodaru moj" – reče on – "daj mi vremena do dana kada će oni biti oživljeni!"

වාක්‍යය: 37

قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ

"Daje ti se rok" – reče On –

වාක්‍යය: 38

إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ

"do Dana već određenog."

වාක්‍යය: 39

قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغۡوَيۡتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ

"Gospodaru moj" – reče – "zato što si me u zabludu doveo, ja ću njima na Zemlji poroke lijepim predstaviti i potrudiću se da ih sve zavedem,

වාක්‍යය: 40

إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

osim među njima Tvojih robova iskrenih."

වාක්‍යය: 41

قَالَ هَٰذَا صِرَٰطٌ عَلَيَّ مُسۡتَقِيمٌ

"Ove ću se istine Ja držati" – reče On:

වාක්‍යය: 42

إِنَّ عِبَادِي لَيۡسَ لَكَ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٌ إِلَّا مَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡغَاوِينَ

"Ti nećeš imati nikakve vlasti nad robovima Mojim, osim nad onima koji te budu slijedili, od onih zalutalih."

වාක්‍යය: 43

وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوۡعِدُهُمۡ أَجۡمَعِينَ

Za sve njih mjesto sastanka Džehennem će biti,

වාක්‍යය: 44

لَهَا سَبۡعَةُ أَبۡوَٰبٖ لِّكُلِّ بَابٖ مِّنۡهُمۡ جُزۡءٞ مَّقۡسُومٌ

on će sedam kapija imati i kroz svaku će određen broj njih proći.

වාක්‍යය: 45

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

Oni koji su se Allaha bojali i onog što im je zabranjeno klonili, oni će u džennetskim baščama pored izvōrā biti.

වාක්‍යය: 46

ٱدۡخُلُوهَا بِسَلَٰمٍ ءَامِنِينَ

"Uđite u njih sigurni, straha oslobođeni!"

වාක්‍යය: 47

وَنَزَعۡنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنۡ غِلٍّ إِخۡوَٰنًا عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

I Mi ćemo zlobu iz grudi njihovih istisnuti, oni će kao braća na divanima jedni prema drugima sjediti,

වාක්‍යය: 48

لَا يَمَسُّهُمۡ فِيهَا نَصَبٞ وَمَا هُم مِّنۡهَا بِمُخۡرَجِينَ

tu ih umor neće doticati, oni odatle nikada neće izvedeni biti.

වාක්‍යය: 49

۞ نَبِّئۡ عِبَادِيٓ أَنِّيٓ أَنَا ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ

Kaži robovima Mojim da sam Ja, zaista, Onaj koji prašta i da sam milostiv,

වාක්‍යය: 50

وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ ٱلۡعَذَابُ ٱلۡأَلِيمُ

ali da je i kazna Moja, doista, bolna kazna!

වාක්‍යය: 51

وَنَبِّئۡهُمۡ عَن ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ

I obavijesti ih o gostima Ibrahimovim –

වාක්‍යය: 52

إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗا قَالَ إِنَّا مِنكُمۡ وَجِلُونَ

kada su mu ušli i rekli: "Mir!" – on je rekao: "Mi smo se vas uplašili."

වාක්‍යය: 53

قَالُواْ لَا تَوۡجَلۡ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ

"Ne plaši se!" – rekoše – "donosimo ti radosnu vijest, učena sina ćeš imati."

වාක්‍යය: 54

قَالَ أَبَشَّرۡتُمُونِي عَلَىٰٓ أَن مَّسَّنِيَ ٱلۡكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ

"Zar mi donosite radosnu vijest sada kad me je starost ophrvala?" – reče on – "čime me radujete?"

වාක්‍යය: 55

قَالُواْ بَشَّرۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡقَٰنِطِينَ

"Donosimo ti radosnu vijest koja će se doista obistiniti" – rekoše oni – "zato nadu ne gubi!"

වාක්‍යය: 56

قَالَ وَمَن يَقۡنَطُ مِن رَّحۡمَةِ رَبِّهِۦٓ إِلَّا ٱلضَّآلُّونَ

"Nadu u milost Gospodara svoga mogu gubiti samo oni koji su zabludjeli" – reče on

වාක්‍යය: 57

قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

i upita: "A šta vi hoćete, o izaslanici?"

වාක්‍යය: 58

قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ

"Mi smo poslani narodu nevjerničkom" – rekoše –

වාක්‍යය: 59

إِلَّآ ءَالَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمۡ أَجۡمَعِينَ

"samo ćemo svu Lutovu čeljad spasiti,

වාක්‍යය: 60

إِلَّا ٱمۡرَأَتَهُۥ قَدَّرۡنَآ إِنَّهَا لَمِنَ ٱلۡغَٰبِرِينَ

osim žene njegove, ona će, odlučili smo, sa ostalima kaznu iskusiti."

වාක්‍යය: 61

فَلَمَّا جَآءَ ءَالَ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلُونَ

I kad izaslanici dođoše Lutu,

වාක්‍යය: 62

قَالَ إِنَّكُمۡ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ

on reče: "Vi ste, doista, ljudi neznani!"

වාක්‍යය: 63

قَالُواْ بَلۡ جِئۡنَٰكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمۡتَرُونَ

"Ne!" – rekoše oni. "Donosimo ti ono u što ovi stalno sumnjaju,

වාක්‍යය: 64

وَأَتَيۡنَٰكَ بِٱلۡحَقِّ وَإِنَّا لَصَٰدِقُونَ

donosimo ti ono što će se, sigurno, dogoditi, a mi, zaista, istinu govorimo.

වාක්‍යය: 65

فَأَسۡرِ بِأَهۡلِكَ بِقِطۡعٖ مِّنَ ٱلَّيۡلِ وَٱتَّبِعۡ أَدۡبَٰرَهُمۡ وَلَا يَلۡتَفِتۡ مِنكُمۡ أَحَدٞ وَٱمۡضُواْ حَيۡثُ تُؤۡمَرُونَ

Izvedi čeljad svoju u gluho doba noći, a ti budi na začelju njihovu, i neka se niko od vas ne osvrće, već produžite u pravcu kuda vam se naređuje!"

වාක්‍යය: 66

وَقَضَيۡنَآ إِلَيۡهِ ذَٰلِكَ ٱلۡأَمۡرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰٓؤُلَآءِ مَقۡطُوعٞ مُّصۡبِحِينَ

I Mi smo mu objavili ono što će se zbiti: da će oni, svi do posljednjeg, u svitanje uništeni biti.

වාක්‍යය: 67

وَجَآءَ أَهۡلُ ٱلۡمَدِينَةِ يَسۡتَبۡشِرُونَ

U to dođoše stanovnici grada, veseli.

වාක්‍යය: 68

قَالَ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ ضَيۡفِي فَلَا تَفۡضَحُونِ

"Ovo su gosti moji" – reče on – "pa me ne sramotite,

වාක්‍යය: 69

وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَلَا تُخۡزُونِ

i bojte se Allaha, i mene ne ponizujte!"

වාක්‍යය: 70

قَالُوٓاْ أَوَلَمۡ نَنۡهَكَ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

"A zar ti nismo zabranili da ikoga primaš?" – povikaše oni.

වාක්‍යය: 71

قَالَ هَٰٓؤُلَآءِ بَنَاتِيٓ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ

"Ako već hoćete nešto činiti, eto kćeri mojih!" – reče on.

වාක්‍යය: 72

لَعَمۡرُكَ إِنَّهُمۡ لَفِي سَكۡرَتِهِمۡ يَعۡمَهُونَ

A života mi tvoga, oni su u pijanstvu svome lutali.

වාක්‍යය: 73

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُشۡرِقِينَ

I njih je zadesio strašan glas kad je Sunce izlazilo,

වාක්‍යය: 74

فَجَعَلۡنَا عَٰلِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن سِجِّيلٍ

i Mi smo učinili da ono što je gore bude dolje, i na njih smo kao kišu grumenje od skamenjene gline sručili –

වාක්‍යය: 75

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّلۡمُتَوَسِّمِينَ

to su, zaista, pouke za one koji posmatraju –

වාක්‍යය: 76

وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٖ مُّقِيمٍ

on je pored puta, i sada postoji;

වාක්‍යය: 77

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ

to je doista pouka za one koji vjeruju.

වාක්‍යය: 78

وَإِن كَانَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡأَيۡكَةِ لَظَٰلِمِينَ

A i stanovnici Ejke su bili nevjernici,

වාක්‍යය: 79

فَٱنتَقَمۡنَا مِنۡهُمۡ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٖ مُّبِينٖ

pa smo ih kaznili, i oba su pored puta vidljivi.

වාක්‍යය: 80

وَلَقَدۡ كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ ٱلۡحِجۡرِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

I stanovnici Hidžra su poslanike lažnim smatrali,

වාක්‍යය: 81

وَءَاتَيۡنَٰهُمۡ ءَايَٰتِنَا فَكَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ

a Mi smo im dokaze Naše bili dali, ali su oni od njih glave okrenuli.

වාක්‍යය: 82

وَكَانُواْ يَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتًا ءَامِنِينَ

Oni su kuće u brdima klesali, vjerujući da su sigurni,

වාක්‍යය: 83

فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّيۡحَةُ مُصۡبِحِينَ

pa i njih u svitanje strašan glas zadesi

වාක්‍යය: 84

فَمَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

i ne bijaše im ni od kakve koristi ono što su bili stekli.

වාක්‍යය: 85

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّۗ وَإِنَّ ٱلسَّاعَةَ لَأٓتِيَةٞۖ فَٱصۡفَحِ ٱلصَّفۡحَ ٱلۡجَمِيلَ

Mi smo nebesa i Zemlju i ono što je između njih mudro stvorili. Čas oživljenja će zacijelo doći, zato ti velikodušno oprosti,

වාක්‍යය: 86

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ ٱلۡخَلَّٰقُ ٱلۡعَلِيمُ

Gospodar tvoj sve stvara i On je Sveznajući. –

වාක්‍යය: 87

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ سَبۡعٗا مِّنَ ٱلۡمَثَانِي وَٱلۡقُرۡءَانَ ٱلۡعَظِيمَ

Mi smo ti objavili sedam ajeta, koji se ponavljaju, i Kur'an veličanstveni ti objavljujemo. –

වාක්‍යය: 88

لَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَيۡهِمۡ وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِلۡمُؤۡمِنِينَ

Ne pružaj poglede svoje na ono što Mi dajemo na uživanje nekim od njih i ne budi tužan zbog njih, a prema vjernicima blag budi

වාක්‍යය: 89

وَقُلۡ إِنِّيٓ أَنَا ٱلنَّذِيرُ ٱلۡمُبِينُ

i reci: "Ja samo javno opominjem" –

වාක්‍යය: 90

كَمَآ أَنزَلۡنَا عَلَى ٱلۡمُقۡتَسِمِينَ

kao što smo sljedbenike Knjige opomenuli,

වාක්‍යය: 91

ٱلَّذِينَ جَعَلُواْ ٱلۡقُرۡءَانَ عِضِينَ

one koji Kur'an na dijelove dijele.

වාක්‍යය: 92

فَوَرَبِّكَ لَنَسۡـَٔلَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ

I tako Mi Gospodara tvoga, njih ćemo sve na odgovornost pozvati

වාක්‍යය: 93

عَمَّا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

za ono što su radili!

වාක්‍යය: 94

فَٱصۡدَعۡ بِمَا تُؤۡمَرُ وَأَعۡرِضۡ عَنِ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

Ti javno ispovijedaj ono što ti se naređuje i mnogobožaca se okani,

වාක්‍යය: 95

إِنَّا كَفَيۡنَٰكَ ٱلۡمُسۡتَهۡزِءِينَ

Mi ćemo te osloboditi onih koji se rugaju,

වාක්‍යය: 96

ٱلَّذِينَ يَجۡعَلُونَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۚ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

koji pored Allaha drugog boga uzimaju; i znaće oni!

වාක්‍යය: 97

وَلَقَدۡ نَعۡلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدۡرُكَ بِمَا يَقُولُونَ

Mi dobro znamo da ti je teško u duši zbog onoga što oni govore,

වාක්‍යය: 98

فَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ ٱلسَّٰجِدِينَ

zato veličaj Gospodara svoga i hvali Ga, i molitvu obavljaj,

වාක්‍යය: 99

وَٱعۡبُدۡ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأۡتِيَكَ ٱلۡيَقِينُ

i sve dok si živ, Gospodaru svome se klanjaj!