අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය අල්-අහ්සාබ් - ලන්දේසි පරිවර්තනය - රුව්වාද් පරිවර්තන මධ්‍යස්ථානය - පිටු අංක 423 - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 36

وَمَا كَانَ لِمُؤۡمِنٖ وَلَا مُؤۡمِنَةٍ إِذَا قَضَى ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥٓ أَمۡرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ ٱلۡخِيَرَةُ مِنۡ أَمۡرِهِمۡۗ وَمَن يَعۡصِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَقَدۡ ضَلَّ ضَلَٰلٗا مُّبِينٗا

36. Het is niet voor een gelovige, man of vrouw, als Allah en Zijn Boodschapper over een bepaalde zaak een besluit hebben genomen (een wet) en dat zij een andere keuze maken in hun zaak. En iedereen die Allah en Zijn Boodschapper ongehoorzaam is, verkeert zeker in een duidelijke dwaling.

වාක්‍යය: 37

وَإِذۡ تَقُولُ لِلَّذِيٓ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ وَأَنۡعَمۡتَ عَلَيۡهِ أَمۡسِكۡ عَلَيۡكَ زَوۡجَكَ وَٱتَّقِ ٱللَّهَ وَتُخۡفِي فِي نَفۡسِكَ مَا ٱللَّهُ مُبۡدِيهِ وَتَخۡشَى ٱلنَّاسَ وَٱللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخۡشَىٰهُۖ فَلَمَّا قَضَىٰ زَيۡدٞ مِّنۡهَا وَطَرٗا زَوَّجۡنَٰكَهَا لِكَيۡ لَا يَكُونَ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ حَرَجٞ فِيٓ أَزۡوَٰجِ أَدۡعِيَآئِهِمۡ إِذَا قَضَوۡاْ مِنۡهُنَّ وَطَرٗاۚ وَكَانَ أَمۡرُ ٱللَّهِ مَفۡعُولٗا

37. En (gedenk) toen jij tegen hem (Zaid ibn Haarithah) van de Profeet zei, die Allah gunsten had verleend en jij hebt hem gunsten verleend: “Hou je vrouw voor jezelf en vrees Allah.” Maar jij verborg in jezelf dat Allah openbaar zal maken, jij vreesde voor de mensen terwijl Allah een meer recht over jou heeft dat je Hem zult vrezen. Dus toen Zaid van zijn vrouw scheidde gaven Wij haar aan jou om te huwen zodat er geen moeilijkheden onder de gelovigen zijn met betrekking tot het (huwen van) de vrouwen van hun geadopteerde zonen wanneer deze op hen zijn uitgekeken. En Allah Zijn bevel komt altijd ten uitvoer.

වාක්‍යය: 38

مَّا كَانَ عَلَى ٱلنَّبِيِّ مِنۡ حَرَجٖ فِيمَا فَرَضَ ٱللَّهُ لَهُۥۖ سُنَّةَ ٱللَّهِ فِي ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلُۚ وَكَانَ أَمۡرُ ٱللَّهِ قَدَرٗا مَّقۡدُورًا

38. Er is geen blaam voor de Profeet in dat wat Allah voor hem wettig heeft gemaakt. Dat is Allah Zijn weg geweest met degenen die daarvoor zijn heengegaan. En het bevel van Allah is een vastgestelde beschikking.

වාක්‍යය: 39

ٱلَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَٰلَٰتِ ٱللَّهِ وَيَخۡشَوۡنَهُۥ وَلَا يَخۡشَوۡنَ أَحَدًا إِلَّا ٱللَّهَۗ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ حَسِيبٗا

39. Degenen die de Boodschap van Allah verkondigen en Hem vrezen, en niemand behalve Allah vrezen. En voldoende is Allah als berekenaar.

වාක්‍යය: 40

مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَآ أَحَدٖ مِّن رِّجَالِكُمۡ وَلَٰكِن رَّسُولَ ٱللَّهِ وَخَاتَمَ ٱلنَّبِيِّـۧنَۗ وَكَانَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٗا

40. Mohammed is niet de vader van jullie, maar hij is een boodschapper van Allah, en de laatste van de profeten. En Allah is op de hoogte van alles.

වාක්‍යය: 41

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱذۡكُرُواْ ٱللَّهَ ذِكۡرٗا كَثِيرٗا

41. O jullie die geloven! Gedenk Allah veelvuldig.

වාක්‍යය: 42

وَسَبِّحُوهُ بُكۡرَةٗ وَأَصِيلًا

42. (Dus) verheerlijk en loof Hem ’s morgens en ’s avonds ^[1].

[1]Dat zijn de gedenkingen van de ochtend en de avond waarvan de moslim een band mee heeft.

වාක්‍යය: 43

هُوَ ٱلَّذِي يُصَلِّي عَلَيۡكُمۡ وَمَلَٰٓئِكَتُهُۥ لِيُخۡرِجَكُم مِّنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِۚ وَكَانَ بِٱلۡمُؤۡمِنِينَ رَحِيمٗا

43. Hij is het Die salaat (als Allah tevreden is met Zijn dienaar) naar jullie stuurt en ook Zijn engelen, dat Hij jullie uit de duisternis naar het licht brengt. En Hij is altijd de meest Genadevolle voor de gelovigen.