අර්ථ කථනය වාක්‍යය 31 පරිච්ඡේදය සූරා හූද් - ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය - තකියුදින් හිලාලි සහ මුහ්සින් ඛාන් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 31

وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٞ وَلَآ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزۡدَرِيٓ أَعۡيُنُكُمۡ لَن يُؤۡتِيَهُمُ ٱللَّهُ خَيۡرًاۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا فِيٓ أَنفُسِهِمۡ إِنِّيٓ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

 31. "And I do not say to you that with me are the Treasures of Allâh, nor that I know the Ghaib (Unseen), nor do I say I am an angel, and I do not say of those whom your eyes look down upon that Allâh will not bestow any good on them. Allâh knows what is in their inner-selves (as regards belief, etc.). In that case, I should, indeed be one of the Zâlimûn (wrong-doers, oppressors)."