අර්ථ කථනය වාක්‍යය 22 පරිච්ඡේදය සූරා අන් නූර් - ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය -රුව්වාද් පරිවර්තන මධ්‍යස්ථානය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 22

وَلَا يَأۡتَلِ أُوْلُواْ ٱلۡفَضۡلِ مِنكُمۡ وَٱلسَّعَةِ أَن يُؤۡتُوٓاْ أُوْلِي ٱلۡقُرۡبَىٰ وَٱلۡمَسَٰكِينَ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِۖ وَلۡيَعۡفُواْ وَلۡيَصۡفَحُوٓاْۗ أَلَا تُحِبُّونَ أَن يَغۡفِرَ ٱللَّهُ لَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٌ

The people of virtue and affluence among you should not swear to withhold their aid from their relatives, the needy and the emigrants in the cause of Allah. Let them pardon and overlook. Do you not like to be forgiven by Allah? For Allah is All-Forgiving, Most Merciful^[13].

[13] Abu Bakr As-Siddīq, ‘Ā’ishah’s father, swore to stop his financial help to his poor cousin, Mistah ibn Athāthah, for he took part in the rumors against ‘Ā’ishah. When this verse was revealed, Abu Bakr resumed his assistance to him.