අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අල් ලෙය්ල් - ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය- සහීහ් ඉන්ටර්නෂනල් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

Al-Layl

වාක්‍යය: 1

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰ

(1) By the night when it covers^[1937]

[1937]- With darkness.

වාක්‍යය: 2

وَٱلنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ

(2) And [by] the day when it appears

වාක්‍යය: 3

وَمَا خَلَقَ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

(3) And [by] He who created the male and female,

වාක්‍යය: 4

إِنَّ سَعۡيَكُمۡ لَشَتَّىٰ

(4) Indeed, your efforts are diverse.

වාක්‍යය: 5

فَأَمَّا مَنۡ أَعۡطَىٰ وَٱتَّقَىٰ

(5) As for he who gives and fears Allāh

වාක්‍යය: 6

وَصَدَّقَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ

(6) And believes in the best [reward].

වාක්‍යය: 7

فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡيُسۡرَىٰ

(7) We will ease him toward ease.

වාක්‍යය: 8

وَأَمَّا مَنۢ بَخِلَ وَٱسۡتَغۡنَىٰ

(8) But as for he who withholds and considers himself free of need

වාක්‍යය: 9

وَكَذَّبَ بِٱلۡحُسۡنَىٰ

(9) And denies the best [reward],

වාක්‍යය: 10

فَسَنُيَسِّرُهُۥ لِلۡعُسۡرَىٰ

(10) We will ease him toward difficulty.

වාක්‍යය: 11

وَمَا يُغۡنِي عَنۡهُ مَالُهُۥٓ إِذَا تَرَدَّىٰٓ

(11) And what will his wealth avail him when he falls?^[1938]

[1938]- i.e., when he dies or is destroyed. It can also mean when he falls into the Hellfire.

වාක්‍යය: 12

إِنَّ عَلَيۡنَا لَلۡهُدَىٰ

(12) Indeed, [incumbent] upon Us is guidance.

වාක්‍යය: 13

وَإِنَّ لَنَا لَلۡأٓخِرَةَ وَٱلۡأُولَىٰ

(13) And indeed, to us belongs the Hereafter and the first [life].

වාක්‍යය: 14

فَأَنذَرۡتُكُمۡ نَارٗا تَلَظَّىٰ

(14) So I have warned you of a Fire which is blazing.

වාක්‍යය: 15

لَا يَصۡلَىٰهَآ إِلَّا ٱلۡأَشۡقَى

(15) None will [enter to] burn therein except the most wretched one

වාක්‍යය: 16

ٱلَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

(16) Who had denied and turned away.

වාක්‍යය: 17

وَسَيُجَنَّبُهَا ٱلۡأَتۡقَى

(17) But the righteous one will avoid it –

වාක්‍යය: 18

ٱلَّذِي يُؤۡتِي مَالَهُۥ يَتَزَكَّىٰ

(18) [He] who gives [from] his wealth to purify himself

වාක්‍යය: 19

وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُۥ مِن نِّعۡمَةٖ تُجۡزَىٰٓ

(19) And not [giving] for anyone who has [done him] a favor to be rewarded^[1939] –

[1939]- i.e., without intending reciprocation for some benefit to himself.

වාක්‍යය: 20

إِلَّا ٱبۡتِغَآءَ وَجۡهِ رَبِّهِ ٱلۡأَعۡلَىٰ

(20) But only seeking the face [i.e., acceptance] of his Lord, Most High.

වාක්‍යය: 21

وَلَسَوۡفَ يَرۡضَىٰ

(21) And he is going to be satisfied.