අර්ථ කථනය වාක්‍යය 31 පරිච්ඡේදය හූද් - ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය - අබ්දුල්ලාහ් හසන් යඃකූබ් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 31

وَلَآ أَقُولُ لَكُمۡ عِندِي خَزَآئِنُ ٱللَّهِ وَلَآ أَعۡلَمُ ٱلۡغَيۡبَ وَلَآ أَقُولُ إِنِّي مَلَكٞ وَلَآ أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزۡدَرِيٓ أَعۡيُنُكُمۡ لَن يُؤۡتِيَهُمُ ٱللَّهُ خَيۡرًاۖ ٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا فِيٓ أَنفُسِهِمۡ إِنِّيٓ إِذٗا لَّمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

31. I do not say to you that I have the treasures of Allāh or that I know the unseen, nor do I say that I am an angel, nor do I say about those whom your eyes hold in mean estimation that Allāh will never grant them any good - Allāh knows best what is in their inner-selves 'and were I to speak such' -then I should be of the unjust.'