අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය අෂ් ෂුඅරාඋ - ඉංග්‍රීසි පරිවර්තනය - අබ්දුල්ලාහ් හසන් යඃකූබ් - පිටු අංක 369 - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

40. That perhaps we may follow the magicians, if they are the winners."

වාක්‍යය: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

41. So when the magicians came, they said to Pharaoh: "Will there be any reward for us if we are the winners?"

වාක්‍යය: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

42. He said: "Yes, and you will then certainly be of those near 'to me'."

වාක්‍යය: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ

43. Moses said to them: "Cast what you are going to cast."

වාක්‍යය: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

44. So they cast down their ropes and their staffs and said: "By Pharaoh’s power, we, we ourselves shall certainly be the winners."

වාක්‍යය: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

45. Then Moses cast down his staff, and at once it devoured what they had falsified.

වාක්‍යය: 46

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

46. So the magicians fell down, prostrating.

වාක්‍යය: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

47. They said: "We believe in the Lord of all beings.

වාක්‍යය: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

48. Lord of Moses and Aaron."

වාක්‍යය: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

49. (Pharaoh) said: "You believed him (Moses) before I give you permission. He is certainly your chief who taught you the magic, so you shall soon come to know: I will cut off your hands and your feet on opposite sides, and I will surely crucify you all."

වාක්‍යය: 50

قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

50. They said: "No harm. For we will surely return to our Lord (Allāh);

වාක්‍යය: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

51. Indeed, We hope that our Lord (Allāh) will forgive us our sins - that we are the first to believe."

වාක්‍යය: 52

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

52. And we inspired to Moses, 'saying': "Travel by night with My servants, for you will surely be pursued."

වාක්‍යය: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

53. So Pharaoh sent in the cities gatherers;

වාක්‍යය: 54

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ

54. (Saying): Indeed, these (Muslims of Israelites) are a small gang (of terrorists);

වාක්‍යය: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ

55. And indeed, They to us are surely enraging;

වාක්‍යය: 56

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ

56. And indeed, we are a nation wary (against terrorism)."

වාක්‍යය: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

57. So We drove them (Pharaoh and his people) out of gardens and springs,

වාක්‍යය: 58

وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

58. And treasures and a noble station,

වාක්‍යය: 59

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

59. Thus, and We caused to inherit it the Israelites.

වාක්‍යය: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ

60. They (Pharaoh and his people) pursued them at sunrise.