අර්ථ කථනය වාක්‍යය 18 පරිච්ඡේදය සූරා ෆාතිර් - ප්‍රංශ පරිවර්තනය - නූර් ඉන්ටර්නැෂනල් මධ්‍යස්ථානය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 18

وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۚ وَإِن تَدۡعُ مُثۡقَلَةٌ إِلَىٰ حِمۡلِهَا لَا يُحۡمَلۡ مِنۡهُ شَيۡءٞ وَلَوۡ كَانَ ذَا قُرۡبَىٰٓۗ إِنَّمَا تُنذِرُ ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُم بِٱلۡغَيۡبِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَۚ وَمَن تَزَكَّىٰ فَإِنَّمَا يَتَزَكَّىٰ لِنَفۡسِهِۦۚ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ

18. Nul ne portera le fardeau d’un autre. Si une âme, croulant sous le poids (de ses péchés), appelle pour être aidée à porter sa lourde charge, rien n’en sera porté (par personne), dût-il s’agir d’un proche parent. Tu ne saurais avertir que ceux qui craignent leur Seigneur sans même Le voir et qui accomplissent la Çalât. Quiconque se purifie se purifie pour lui-même, et c’est vers Allah que sera le devenir.