අර්ථ කථනය වාක්‍යය 82 පරිච්ඡේදය සූරා අල් කහ්ෆ් - الترجمة اليونانية - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 82

وَأَمَّا ٱلۡجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَٰمَيۡنِ يَتِيمَيۡنِ فِي ٱلۡمَدِينَةِ وَكَانَ تَحۡتَهُۥ كَنزٞ لَّهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَٰلِحٗا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَن يَبۡلُغَآ أَشُدَّهُمَا وَيَسۡتَخۡرِجَا كَنزَهُمَا رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ وَمَا فَعَلۡتُهُۥ عَنۡ أَمۡرِيۚ ذَٰلِكَ تَأۡوِيلُ مَا لَمۡ تَسۡطِع عَّلَيۡهِ صَبۡرٗا

Και όσο για τον τοίχο, άνηκε σε δύο ορφανά αγόρια από την πόλη. Βρισκόταν κάτω απ’ αυτόν ένας θησαυρός που άνηκε σ’ αυτούς, και ο πατέρας τους ήταν ενάρετος άνδρας. Έτσι, ο Κύριός σου ήθελε να φτάσουν την ηλικία της πλήρους δύναμης, και να βγάλουν το θησαυρό τους, ως έλεος από τον Κύριό σου. Και δεν το έκανα από μόνος μου (αλλά ήταν με την εντολή του Αλλάχ). Αυτή είναι η εξήγηση αυτών για τα οποία δεν μπορούσες να δείξεις υπομονή.