අර්ථ කථනය වාක්‍යය 37 පරිච්ඡේදය සූරා යාසීන් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය-ඉතාලි පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 37

وَءَايَةٞ لَّهُمُ ٱلَّيۡلُ نَسۡلَخُ مِنۡهُ ٱلنَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظۡلِمُونَ

E un segno, per la gente, dell'Unicità di Allāh è il fatto che Noi portiamo via la luce quando il giorno scompare, e il sopraggiungere della notte quando togliamo il giorno da essa, e portiamo l'oscurità quando scompare il giorno, ed ecco la gente entrare nelle tenebre.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• ما أهون الخلق على الله إذا عصوه، وما أكرمهم عليه إن أطاعوه.

• Quant'è infimo il creato, presso Allāh, quando Gli disobbedisce, e quanto è onorevole, presso di Lui, quando Gli obbedisce.

• من الأدلة على البعث إحياء الأرض الهامدة بالنبات الأخضر، وإخراج الحَبِّ منه.

• Tra le prove della Resurrezione, vi è il fatto di ravvivare la terra morta con piante verdi e farvi germogliare i semi.

• من أدلة التوحيد: خلق المخلوقات في السماء والأرض وتسييرها بقدر.

• Una delle prove dell'Unicità è la creazione delle creature in cielo e in terra e il fatto di amministrarle alla perfezione.