අර්ථ කථනය වාක්‍යය 129 පරිච්ඡේදය සූරා අත් තව්බා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය-ඉතාලි පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 129

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُلۡ حَسۡبِيَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ عَلَيۡهِ تَوَكَّلۡتُۖ وَهُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ

Se ti sono avversi, e non credono a ciò che hai comunicato loro, di' loro, o Messaggero: "Mi è sufficiente Allāh; nessuno viene realmente adorato all'infuori di Lui; mi affido esclusivamente a Lui, ed Egli, gloria Sua, è Dio del Maestoso Trono."

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• وجوب ابتداء القتال بالأقرب من الكفار إذا اتسعت رقعة الإسلام، ودعت إليه حاجة.

• Sull'obbligo di iniziare la Lotta contro i miscredenti più vicini, quando l'Islām iniziò ad espandersi e ve ne era la necessità.

• بيان حال المنافقين حين نزول القرآن عليهم وهي الترقُّب والاضطراب.

• Sulle condizioni degli ipocriti quando il Coranoالقرآن venne loro rivelato, che li rese guardinghi e confusi.

• بيان رحمة النبي صلى الله عليه وسلم بالمؤمنين وحرصه عليهم.

• Sulla misericordia del Profeta, la pace sia su di lui, verso i credenti, e sulla Sua cura nei loro confronti.

• في الآيات دليل على أن الإيمان يزيد وينقص، وأنه ينبغي للمؤمن أن يتفقد إيمانه ويتعاهده فيجدده وينميه؛ ليكون دائمًا في صعود.

• Nei versetti vi è la prova che la fede aumenta e diminuisce, e che il credente deve prendersi cura della sua fede e impegnarsi, rinnovarsi e migliorarsi, in modo che la fede sia in costante aumento.