අර්ථ කථනය වාක්‍යය 92 පරිච්ඡේදය සූරා අත් තව්බා - ඉතාලි පරිවර්තනය - උස්මාන් අෂ් ෂරීෆ් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 92

وَلَا عَلَى ٱلَّذِينَ إِذَا مَآ أَتَوۡكَ لِتَحۡمِلَهُمۡ قُلۡتَ لَآ أَجِدُ مَآ أَحۡمِلُكُمۡ عَلَيۡهِ تَوَلَّواْ وَّأَعۡيُنُهُمۡ تَفِيضُ مِنَ ٱلدَّمۡعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُواْ مَا يُنفِقُونَ

Né sono colpevoli quelli che vengono da te per chiedere un mezzo di trasporto, e ai quali di’: “Io non ho niente su cui mettervi in sella; quelli tornano con gli occhi pieni di lacrime, tristi perché non hanno niente da offrire come aiuto”.