අර්ථ කථනය වාක්‍යය 41 පරිච්ඡේදය සූරා ෆාතිර් - الترجمة الكنادية - بشير ميسوري - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 41

اِنَّ اللّٰهَ یُمْسِكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ اَنْ تَزُوْلَا ۚ۬— وَلَىِٕنْ زَالَتَاۤ اِنْ اَمْسَكَهُمَا مِنْ اَحَدٍ مِّنْ بَعْدِهٖ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ حَلِیْمًا غَفُوْرًا ۟

ವಾಸ್ತವ ವಿಚಾರವೇನೆಂದರೆ ಅಲ್ಲಾಹನೇ ಆಕಾಶಗಳನ್ನೂ, ಭೂಮಿಯನ್ನೂ ಅವೆರಡೂ ಕದಲದಂತೆ ಆಧರಿಸಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಅವು ಕದಲಿದರೆ ಅವನ ಹೊರತು ಅವುಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಹಿಡಿಯುವವನಾರೂ ಇಲ್ಲ. ಅವನು ಸಹನಾಶೀಲನೂ, ಕ್ಷಮಾಶೀಲನೂ ಆಗಿದ್ದಾನೆ.