අර්ථ කථනය වාක්‍යය 37 පරිච්ඡේදය සූරා අල් අඃරාෆ් - කොරියානු පරිවර්තනය - රුව්වාද් පරිවර්තන මධ්‍යස්ථානය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 37

فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِهِۦٓۚ أُوْلَٰٓئِكَ يَنَالُهُمۡ نَصِيبُهُم مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِۖ حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوۡنَهُمۡ قَالُوٓاْ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَدۡعُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۖ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا وَشَهِدُواْ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَنَّهُمۡ كَانُواْ كَٰفِرِينَ

하나님에 대하여 거짓하며 그분의 말씀을 거역하는 자보다 더 사악한 자 누구이뇨 그로 말 미암아 성서에 주어진 그들의 기 한이 그들에게 이르니 그때 천사 들이 내려와 그들의 생명을 앗아 가며 너희가 숭배한 하나님 아닌 너희 신들이 어디 있느뇨 라고 물으니 그들은 우리에게서 멀리 떠 났습니다 라고 대답하며 그들 스 스로 하나님을 불신하여 방황하였 다는 것을 인식하더라