අර්ථ කථනය වාක්‍යය 53 පරිච්ඡේදය හූද් - පැෂ්ටෝ පරිවර්තනය - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 53

قَالُوْا یٰهُوْدُ مَا جِئْتَنَا بِبَیِّنَةٍ وَّمَا نَحْنُ بِتَارِكِیْۤ اٰلِهَتِنَا عَنْ قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِیْنَ ۟

قوم يې وويل: ای هوده! موږ ته له کوم داسې څرګند دليل سره نه يې راغلی چې پر تا مو ايمان راوړونکي وګرځوي، نه ستا له دليل څخه په خالي وينا د خپلو معبودانو د عبادت پرېښودونکي يو او نه تا لره ايمان راوړونکي په هغه څه چې دعوی يې لرې چې ته رسول یې.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• لا يملك الأنبياء الشفاعة لمن كفر بالله حتى لو كانوا أبناءهم.

انبياء د هغه چا د سپارښت واک نلري چې پر الله يې کفر کړی وي که څه هم زامن يې وي.

• عفة الداعية وتنزهه عما في أيدي الناس أقرب للقبول منه.

د بلونکي له هغه څه څخه ځان ساتل او لرې کېدل چې له خلکو سره دي د هغه وينا زياته د منلو وړ ګرځوي.

• فضل الاستغفار والتوبة، وأنهما سبب إنزال المطر وزيادة الذرية والأموال.

د استغفار او توبې فضيلت، چې هغه دواړه د باران ورېدو او په اولادونو او شتمنيو کې د زياتوالي لامل کيږي.