අර්ථ කථනය වාක්‍යය 127 පරිච්ඡේදය සූරා අන් නහ්ල් - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 127

وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ اِلَّا بِاللّٰهِ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَلَا تَكُ فِیْ ضَیْقٍ مِّمَّا یَمْكُرُوْنَ ۟

او صبر کوه -ای پیغمبره- په هغو تکلیفونو چې تا ته دررسیږي د دوی له طرفه، او نه دی توفیق د صبر کولو ستا مګر د الله تعالی په توفیق سره دی تا ته، او ته مه غمجن کیږه د کافرانو د مخ اړولو د وجې نه ستا څخه، او تنګه دې نشي سینه ستا د هغو چلونو او دوکو د وجې نه چې دوی یې کوي.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• اقتضت رحمة الله أن يقبل توبة عباده الذين يعملون السوء من الكفر والمعاصي، ثم يتوبون ويصلحون أعمالهم، فيغفر الله لهم.

د الله تعالی د رحمت تقاضا داده چې د خپلو هغو بندګانو توبه قبوله کړي چې بدۍ کوي د کفر او ګناهونو څخه، بیا توبه وباسي او خپل اعمال برابروي، نو الله تعالی دوی ته بخنه کوي.

• يحسن بالمسلم أن يتخذ إبراهيم عليه السلام قدوة له.

مسلمان سره دا ښه ښکاري چې ابراهیم -علیه السلام- خپل پیشوا وګرځوي.

• على الدعاة إلى دين الله اتباع هذه الطرق الثلاث: الحكمة، والموعظة الحسنة، والمجادلة بالتي هي أحسن.

د الله تعالی لارې ته دعوت کوونکو باندې لازمه ده چې دا درې طریقې وکاروي: حکمت (پوښ علم)، ښایسته نصیحت، او په ښې طریقې سره جوابونه ورکول (مباحثه کول).

• العقاب يكون بالمِثْل دون زيادة، فالمظلوم منهي عن الزيادة في عقوبة الظالم.

سزا به هم مثل وي پرته له زیاتي کولو، ځکه چې مظلوم هم د زیاتي کولو څخه منعه شوی ظالم لره په سزا ورکولو کې.