අර්ථ කථනය වාක්‍යය 17 පරිච්ඡේදය සූරා අල් අහ්කාෆ් - الترجمة البشتوية - سرفراز - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 17

وَالَّذِیْ قَالَ لِوَالِدَیْهِ اُفٍّ لَّكُمَاۤ اَتَعِدٰنِنِیْۤ اَنْ اُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتِ الْقُرُوْنُ مِنْ قَبْلِیْ ۚ— وَهُمَا یَسْتَغِیْثٰنِ اللّٰهَ وَیْلَكَ اٰمِنْ ۖۗ— اِنَّ وَعْدَ اللّٰهِ حَقٌّ ۚ— فَیَقُوْلُ مَا هٰذَاۤ اِلَّاۤ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟

او هغه چې خپل مور او پلار ته وايي چې: زه له تاسې دواړو نه ناخوښه یم. ایا تاسې ماته وعده راکوئ چې زه به بیرته ژوندی راوویستلای شم؟ په داسې حال کې چې له ما نه وړاندې ډیرې پیړۍ اووښتي. ( او تر اوسه هیڅوک نه دي راپورته شوي) خو مور او پلار يي الله ته په زارۍ او ځوې ته وايې چې کم بخته هلاک شي ایمان راوړه! د الله وعده حقه ده. خو هغه وايې: دا پرته له زړو کیسو نور هیڅ نه دي.