අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය අල් මආරිජ් - පැෂ්ටෝ පරිවර්තනය - සර්ෆරාස් - පිටු අංක 570 - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 41

عَلٰۤی اَنْ نُّبَدِّلَ خَیْرًا مِّنْهُمْ ۙ— وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوْقِیْنَ ۟

چې پر ځای یي له دوی نه غوره خلک راولو او مونږ بي وسې نه یو.

වාක්‍යය: 42

فَذَرْهُمْ یَخُوْضُوْا وَیَلْعَبُوْا حَتّٰی یُلٰقُوْا یَوْمَهُمُ الَّذِیْ یُوْعَدُوْنَ ۟ۙ

نو هغوی پریږده چې لالهانده او په لوبو اخته وي تر څو له خپلې هغې ورځې سره مخ شي.چې وعده يي ورسره کیږي.

වාක්‍යය: 43

یَوْمَ یَخْرُجُوْنَ مِنَ الْاَجْدَاثِ سِرَاعًا كَاَنَّهُمْ اِلٰی نُصُبٍ یُّوْفِضُوْنَ ۟ۙ

هغه ورځ چې له قبرونو څخه را ووځي نو داسې په منډه به وي لکه چې د کومې نښې په لور په منډه وځغلي.

වාක්‍යය: 44

خَاشِعَةً اَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ؕ— ذٰلِكَ الْیَوْمُ الَّذِیْ كَانُوْا یُوْعَدُوْنَ ۟۠

سترګې به يي ښکته او سپکاوی به رانغښتي وي.هو!دا همغه ورځ ده چې له هغوی سره یي وعده کیدله.