අර්ථ කථනය වාක්‍යය 87 පරිච්ඡේදය සූරා හූද් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 87

قَالُوْا یٰشُعَیْبُ اَصَلٰوتُكَ تَاْمُرُكَ اَنْ نَّتْرُكَ مَا یَعْبُدُ اٰبَآؤُنَاۤ اَوْ اَنْ نَّفْعَلَ فِیْۤ اَمْوَالِنَا مَا نَشٰٓؤُا ؕ— اِنَّكَ لَاَنْتَ الْحَلِیْمُ الرَّشِیْدُ ۟

قوم شعیب به او گفتند: ای شعیب، آیا نمازت که آن را برای الله می‌گزاری به تو امر می‌کند که پرستش بت‌هایی را که پدران‌مان می‌پرستیدند رها کنیم، و به تو امر می‌کند که تصرف در اموال‌مان را به آنچه که می‌خواهیم آن را رشد دهیم رها کنیم؟! همانا تو بردبار و عاقل هستی، زیرا تو چنان‌که پیش از این دعوت تو را می‌شناختیم عاقل و دانا هستی، پس چه چیزی به تو رسیده است؟!

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• من سنن الله إهلاك الظالمين بأشد العقوبات وأفظعها.

یکی از سنت های الهی، هلاک ستمکاران با شدیدترین و هولناک ترین سزاها می باشد.

• حرمة نقص الكيل والوزن وبخس الناس حقوقهم.

حرمت کم ‌کردن پیمانه و وزن و کاستن از حقوق مردم.

• وجوب الرضا بالحلال وإن قل.

وجوب رضایت به حلال هر چند اندک باشد.

• فضل الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر، ووجوب العمل بما يأمر الله به، والانتهاء عما ينهى عنه.

فضیلت امر به معروف و نهی از منکر، و وجوب عمل به آنچه الله به آن فرمان می‌دهد، و پایان ‌دادن به آنچه از آن نهی می‌کند.